Apple's in Boys Section PART II- The Battle

🍎 CHAPTER 211🍎

Revealed!

"XHYL POV'S"

"Mom!"

The moment I walked into the mansion, Mom gave me a hug. Looking around at our companions, I saw that everyone was fine except for Sunny, who dozed off on the sofa that Linda was watching over. My father, on the other hand, was looking at me and had a worried expression on his face.

"Iho, Mabuti at Wala ka sa iyong silid kanina. Nakita ni Eric na pumasok Ang Lalaking yon sa loob Ng silid mo" Napatingin Ako Kay Lala Ng marinig Ang sinabi niya saka naman Ako binitawan ni Mommy. Inalalayan siyang maupo Ng aking Ama.

"Where's Eric? Is he still not here?"

"He hasn't arrived yet, and I can't even reach him" Sagot ni Dad sa kaniya naman kami napatingin.

It was true what I had heard earlier—Bonnie was holding him. It simply implies that there's a chance Bonnie's men broke into the mansion, and his intention isn't to steal, but to get me.

"Son, Where are you going?"

Tumakbo Ako paakyat sa hagdan at naramdaman ko naman Ang pagsunod nila sakin, Nakarating Ako sa kwarto at kaagad itong binuksan. Inilibot ko Ang tingin sa buong paligid, walang namang kakaiba pero nasisiguro Kong nakapasok Ang taong yon rito.

Lumapit Ako sa kama at tiningnan ito Ng maigi, napatingin Ako Kay Mom at Dad na sumunod Pala sakin. Nililibot Rin nila Ang tingin sa buong paligid na para bang tinitingnan kung may kakaiba. Nagtataka Ako dahil pareho silang tahimik at nagpapakiramdaman.

"Hindi ko alam kung paniniwalaan ko bang tinalikuran na tayo ni Eric. Magkasundo kayong dalawa kaya impossibleng Hindi Niya nahabol Ang lalaking yon. Kung nag abot man sila rito sa loob dapat nagkalat na yong mga gamit pero Hindi, Wala manlang kahit Isang Kalat akong Nakita. That means He let that man go!"

"How well do you know Eric? I know you've had a long history of trusting him" Wika ni Dad.

Pabalik balik Ang tingin ko sa dalawang taong sumunod sakin. Hindi ko mawari kung anong iniisip nila pero alam Kong Hindi sila nagtitiwala Kay Eric. Hindi nila alam kung saan ko ito Nakita at bakit kaagad ko siyang pinagkatiwalaan. Hindi ko iniisip na tinalikuran Niya Ako dahil malaki Ang tiwala ko sa kaniya.

Pasimple kung kinuha Ang maliit na papel na tinatakpan Ng comporter at kaagad itong tinago.

"Son, Where's Pawlyn? Akala ko Kasama mo Siya?"

"I sent her home"

"Give her a call and Send her here. I have something to tell her about this incident"

"What do you mean Mom?" Taka Kong tanong sa kaniya. Hindi Niya Ako sinagot dahil hinila Niya si Dad palabas Ng pinto na tutok Ang tingin sakin. "Mom! What are you talking about? Why should I send Her here when I just brought her home?"

"I tell her something about her brother"

"WHAT? KILALA MO ANG KAPATID NIYA?" Pabalik balik Ang tingin samin ni Dad na parang naguguluhan sa Amin.

"Son, Mamaya ko na sasabihin Ang lahat kapag nandito na Si Pawlyn. Please, Call her right now. Kukumustahin ko muna Ang mga Kasama natin Sa baba, Sa ngayon sundin mo muna Ako" Naglakad na sila palayo sakin habang hinihila Niya si Dad na kunot na kunot Ang noo.

Naguguluhan man ay sinunod ko Ang sinabi niya para kasing importante na makausap Niya si Dumb girl. Ilang beses pang nag ring Bago Niya sinagot Ang tawag ko. Naalala ko Ang ginawa ko kanina sa kaniya, sinigawan ko Siya at alam Kong nagtatampo na Siya ngayon.