~Ateş ~

7.

Herkse merhaba arkadaşlar nasılsınız? Uzun zaman oldu farkındayım kusura bakmayın. Sabırla beklediğiniz için de teşekkür ederim 🤗
Neyse çok uzatmayayım keyifli okumalar..
Küçük yıldıza basmayı ve bol bol yorum yapmayı unutmayın ✨

Hayır anlamıyorum yani ben uzak durmak istedikçe insanlar neden dibimde bitiyor. İstemiyorum ulan yanlız bırakın beni diyorum yok. Hayat resmen bana götüylen gülüyor.

Şu an ne mi oluyor. Sabah Güney abimin beni zorla uyandırmasının ardından okul için kalkıp hazırlanıp evden çıkmıştık ki birde ne görelim. Çok sevdiğimiz (?) Karşı komşumuz cancanlarda okul için çıkmışlar evden.

Her ne kadar abimle onları görmezden gelmek istesek de Sude hanımın abime ikizleri de okula bırakmasını rica etmesiyle arabaya binmiştik. Canın yüzünden silinmeyen sırıtması ile okula gitmek canımı sıkıyor. Zaten arabaya binerken ön koltuğa binmek için kavga etmiştik.

Abimde çözümü Efeyi ön koltuğa oturmakta bulmuştu.
Yanımda bana pis pis sırıtan bir adet Can ile de arkaya geçmiştik.
Bugünü olaysız atlatsam dişimi kırıcam.

Şimdi de arabadan inmiş okula doğru yürüyorduk.
Umarım aynı sınıfta olmazdık.

"Aynı okulda olduğumuz için bu kadar sevinmeseydin kardeşim. Şımarıyorum."

Canın kolunu omzuna atarak konuşmasıyla göz devirip kendimden uzaklaştırdım.

Okul bahçesine girince onları durdup özellikle Efeye dönük konuştum.

"Okula girince hiç birbirimizi tanımıyormuş gibi yapıyoruz anlaşıldı mı?"

Bunu dememle ikisi de kaşlarını çatmıştı.

Can konuşacağı sıra Efe kolunu omzuna atıp konuşmasını engellemişti. Gözlerime dik dik bakarak ki benimle aynı boş bakışları atıyordu konuşmaya başladı.

"Sen nasıl istersen."

Kardeşini kolunun altına alıp yanımdan geçtiler. Arkalarından yine göz devirip sınıfıma çıktım.

Sınıf dolup ders zili çalınca sırama geçtim. Çok arkadaşım yoktu. Yani sınıftaki öğrenciler ile sadece dersler,ödevler ile ilgili konuşurduk. Onun dışında kimseyle de yakın değilim. Zaten diğerleri de benimle arkadaşlık kurmak için hevesli değil.

Öğretmen gelip klasik sabah yoklamasının aldıktan sonra derse başlayacaktı ki kapı dört kere çalınıp açıldı. Bunu genelde müdür yapardı. Değişik huyları var evet.

Hocadan müsade isteyip içeri girdi. Arkasından da gördüğüme hiç şaşırmadığım ikizler girdi.

Müdür kısaca konuşup ikizleri tanıttıktan sonra sınıftan çıktı.

Sınıfta bir tek benim ve denizin yani baş düşmanımın yanı boştu. En arka sırada cam tarafında ben oturuyordum, duvar tarafında ise deniz ve arkadaşları oturuyordu.

"Evet boş yerlere geçebilirsiniz çocuklar."

Hocanın dediği şey ile denize dönüp baktım. Yüzünde hala kızarıklıklar vardı. Sonuçta onu dövmemin üzerinden çok zaman geçmemişti. Ona bakıp sırıtınca bana sinirle bakıp önüne dönmüştü.
Hala ona bakarken önüme koca bedenin geçmesi ile sırıtışımı silip göz ucuyla hangisinin yanıma oturduğuna bakmıştım. Efe benim yanıma can ise denizin yanına geçmişti.

Efe yanıma yerleşirken bende hocanın uyarısı ile önüme dönüp derse odaklanmıştım.

Ders notlarım çok yüksek olmasa da öğretmenler genelde sessiz ve efendi bir kişiliğim olduğundan beni severlerdi. Yalnızca deniz salağı ile kavga ettiğimden beni azarlasalarda iyiliğimi istediklerini her zaman söylerlerdi.