~Ateş ~

13.

Arkadaşlar merhaba nasılsınız sürekli bölüm atamadığım için üzgünüm açıkçası bazı yorumlar yüzünden hevesim çokça kırıldı neyse elimden geldiğince uzun yazıp bölüm atmaya çalışıyorum lütfen oy verip güzel fikirlerinizi belirtmeyi unutmayın ✨

Sabah bağırış seslerine uyandım. Yeni uyandığımdan kimin bağırdığını anlayamadan yataktan çıkıp salına salına salına geçtim aklıma ceza-suspus şarkısı gelirken koltuğa geçip iki seksen uzandım. Biraz burda uyuklasam güzel olurdu. Tabi yine benim istediğim gibi olmamış ve babamla Akın abimin sesleri yüzünden kendimi koltuktan kaldırıp düzgün bir şekilde oturdum.

Babamı gördüğüm için mutlu olsam da abimle tartışmalarından aşırı sinirli duruyordu şu an ve sinirliyken babamın yanına yaklaşmak pek akıllıca olmuyordu.

Ali abim de benim gibi uykulu bir şekilde gelip yanıma uzandı ayaklarını bana doğru uzatmış şekilde babamı dinlemeye çalışıyordu. Sinir etmek amaçlı ayaklarını yere devirirken bir an da dengesini kaybederek yere çakıldı.

"LANN"

Bir anda bağırınca irkildim yinede ona götümü dönüp Kutay abimin yanına gittim. Yazık bebişim babama ve abime şaşkın şaşkın bakıyordu. Çok sık olmasa da böyle tartıştıkları zamanlar oluyordu o yüzdendi Ali abimle benim böyle alışmamız. Ama Kutay abim her seferinde böyle şaşkın ve endişeli oluyordu.

Yanına gidip beline sarılınca o da hemen kolunu omzuma atıp kendine çekmişti beni.

"Bugün okula gitme zaten iki dersin iptal olmuş iki dersin de bedenmiş o yüzden biz bize takılalım biraz."

Arkadan güney abimi duymamızla ikimizde İrkilip ona döndük. O ise bize hafif dudağı kıvrılmış bir şekilde bakıyordu. Sanırım bizi korkuttuğunu  farkettiğinden.

Bana bakarak konuştuğunda şaşırsam da sonradan okulumdaki tüm hocaları tanıdığını ve bizim bedenci ile yakın arkadaş olduğu geldi aklıma.
O yüzden onu onaylamıştım.

"Olur o zaman bugün kardeşler günü olarak hep beraber çıkalım dışarı."

Kutay abim hevesle konuşunca ona dönüp gülümsedim. Yaşı benden büyük olsa da çoğu zaman benden daha çocuksu olabiliyordu ve ben abimin bu huyuna bayılıyorum çünkü çok tatlı ve masum.

"Çocuklar."

Babamın seslenmesi ile ona döndüm. Oldukça yorgun görünüyordu. Omuzları çökmüştü. Bu haline şaşırmıştım çünkü annemin mezarından ziyaretinden dönerken bile hep dimdik dururdu şimdi böyle çökmüş olduğunu gömrek beni afallattı.

"Hepiniz gelir misiniz buraya önemli bir konuşma yapmamız gerekiyor."

Abilerimle babamı dinleyip Akın abim ile tartıştıkları odaya geçtik.

Akın abim sandalyede oturmuş başı önüne eğik bir şekilde oturuyordu.
Onu bu halde görmek beni üzse de çok fazla ona bakmayıp geçip oturdum bende diğer abilerimle.

"Çocuklar Akın abiniz ile bir kaç gün sonra bir müddet yurt dışına çıkacağım. Bu süre uzayadabilir kesin bir gün sayısı veremiyorum o yüzden sizden ricam birbirinize sahip çıkın üzmeyin kavga etmeyin.

Güney kardeşlerinle her zaman ki gibi ilgilenmeye devam et işleri de sana anlatırım sonra

Ali işine devam ediyorsun abini dinliyorsun kardeşlerinle uğraşıp sinir etmiyor ve ağlatmıyorsun yoksa kulaklarını çekerim senin.

"Kutay abim homurdansa da bişey dememişti çünkü babamın Haklı olduğunu biliyordu."

Kutay yavrum sende istersen okulun vasıtasıyla gelebilirsin bizimle. Yada burada kardeşlerinle kalabilirsin. Nasıl istersen.