Çocukça Hisler 💔

167 35 44
                                    

---

Yeni odama yerleşmeye başladığım için hem tedirgin hemde gergindim. Hiç tanımadığım manyak tipli insanlarla aynı evde yaşama düşüncesi beni geriyordu. Gerçi benimde onlardan kalır yanım yoktu. Five odasını bana vermeyi teklif etse de bunu geri çevirmiştim. Annemin çalıştığı yere bakmak daha fazla psikolojimi bozabilirdi.

Yan oda boş olduğu için oraya geçtim. Buraya kimse girmediği için fazla tozluydu. Ama üstesinden geldim. Yeni çarşaflar, deterjan kokusu.. 3 gündür çekip çevirmeye çalışıyordum. Sağolsun kızların yardımı olmuştu.

Allison: Tuvallerini buraya koyuyorum. Bu arada harika bunlar.

Five'ın odasında çizdiklerimi getirmişti Allison.

- Teşekkür ederim Allison. Hepinize teşekkür ederim.

Vanya: Bu resimdekiler annen mi ?

Elimi tuvallere götürüp yavaşça dokundum. Dolan gözlerim yutkunmamı zorlaştırıyordu. Yavaşça kafamı aşağı yukarı salladım. O an dikkatimi çeken şey tuvallerin arasında Five'ın resminin olmayışıydı.

Lila: Hadi aşağıya inip bir şeyler içelim.

- Siz gidin geliyorum birazdan.

Odadan ayrıldıklarında hala tuvalleri inceliyordum. Hayır burada değil. Nerede o zaman ? Bunları düşünürken kendimi Five'ın odasının önünde buldum. Kapıyı tıklattıktan sonra açılmamıştı kapı. Geri dönecekken gıcırdayan kapı sesi kafamı o yöne çevirmeme sebep oldu. Gömleğini ilikleyen Five karşımda duruyordu ciddi bir ifade ile.

Five: Ne istemiştin ?

- Şey bir tuvalim kayıp.. Acaba sende olabilir mi ?

Ona değil koridora doğru bakıyordum. Utangaçlık perileri başımda halay çekiyor. Bunun bir sebebi var. Neden utanıyorum ki ? Bir şey biliyorum ama kendime itiraf edemiyorum.

Five: Hayır burada kalmadı hiçbir eşyan. Allison aldı hepsini.

- Pekala. Kusura bakma.

Five: Bir daha rahatsız etme.

Kapının çarpma sesi ile irkilmiştim. Bir gün çok yakın bir gün çok uzak. Asla tanışamayacağız seninle Five Hargreeves.

Mutfağa indiğimde akademi üyeleri toplanmış muhabbet ediyorlardı.

Diego: Yerleşebildin mi Liadan ?

- Bitti her şey Diego. Teşekkür ederim hepinize.

Luther: Önemi yok " ağır eşya var " de ben koşar gelirim.

Herkes sırıtmıştı.

Klaus: Ah benim canım ciğerim Luther'ım. Güçlü kaslı maymunum. Bugün akşam bir şey mi yapsak ?

Allison: Ne gibi ?

Mutfağa Five ışınlanmıştı. Gözlerim onu süzerken bunun yine yanlış anlaşılabileceğini düşünerek gözlerimi kaçırdım. Bir insan takım elbise en fazla bu kadar yakışabilirdi.

Klaus: Bir gece kulübüne gitsek ?

Diego: Hayır.

Allison: Uzun süredir birlikte bir şeyler yapmıyoruz. Aslında iyi olabilir.

Luther: Bencede hayır.

Lila: Kabul. Eğlenmek herkesin hakkı.

Vanya: Biraz eğlenmekten zarar gelmez.

Diego: Ah sende mi Vanya ?

Ben: Benim kütüphanede işim var.

Lila: Liadan ?

ÇığlıkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin