23. Bolum

4 1 0
                                    

Lara'nın Kombini

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Lara'nın Kombini

Bölüme başlamadan önce oylamayı unutmazsanız çok sevirimmmm. Keyifli okumalarrrr.

Uzun zamandır bu kadar rahatlamış hissetmiyordum. Oktay kanlar içinde yerde yatıyordu ve içim öyle bir rahatlamıştı ki. "Lara neden yaptın neden?" 

"Kes Pınar. Kıza yaptıklarını kendi ağzıyla itiraf etti duymadın mı? Hak etti." Arda yanıma gelip bana sarıldığında derin bir nefes aldım. 

"Rahatladın değil mi?" 

"Hemde nasıl anlatamam." Gelen ambulansın sesiyle Pınar'ın ambulansı aradığını anlamıştık. "Boşuna geliyor bu ambulans. Geberdi bu piç herif."

"Lara lütfen hiç mi vicdanın yok senin. En azından ufak bir ihtimali varsa bile yaşasın. Nerede olursa olsun en azından yaşasın." Oktay'ın başında ağlarken bana onun için yalvarması çok sinirime dokunmuştu. 

İçeriye henüz kimse girmeden silahımı temizleyip silahı Oktay'ın eline koydum. "Ne yapıyorsun Lara?"

"Oktay intihar etti. Ailesinin ölümü artık ona ağır geldi ve bizde onu durduramadık." Ceren gülümsediğinde hemşireler içeri girdi. 

"Seninle gurur duyuyorum abicim. Helal olsun sana." 

"Uzun zaman sonra rahatlamış hissediyorum." Oktay'ı öldürmek beni çok rahatlatmıştı. Eve geldiğimizden beri mutluydum ve huzurlu hissediyordum. Neredeyse her şey yerli yerindeydi.

Pınar dışında. Onun Oktay'a olan sevgisi tahminimden daha fazlaydı. Büyük ihtimalle bugünden sonra bana karşı eskisi gibi olmayacaktı. İki düşmandan farksız olacağız gibi hissediyordum. 

"Rahatlaman çok normal değil mi aşkım. O itten kurtulduk, sen eskisi gibisin. Hem olana bak. Sarp gerçekten de abinmiş."

"Yinede test yaptıracağım. Tamamen kesinleştirmek istiyorum her şeyi. " Abimin omzuna kafamı yasladığımda "Yaptır abicim. En azından boşu boşuna umutlanmazsın." dedi.

Bardağımın dibinde kalan alkolü de içtiğimde "Ben yatar. Yarın benim için yoğun bir gün." dedim ve odama geçtim. 

**

"Günaydınlarrr." Mutfağa girdiğimde ta odama kadar gelen güzel kokunun sebebinin Ceren'in yapmış olduğu börek olduğunu fark ettim. 

"Yine döktürmüşsün aşkım."

"Oktay'dan kurtulmayı kutluyorum bebeğim. Bir piçten daha kurtulduk sonuçta." 

"Ne güzel." Masaya oturduğumda Arda'da mutfağa geldi. Yanıma oturduğunda "Neyin var abicim? Niye böyle asık suratın?" dedi.

"Yok bir şey. Uykusuzum sadece." Ceren'le birbirlerine baktıklarında bir şey döndüğünü sezdim ama yinede sorgulamadım. Kahvaltı yaptığımızda, daha doğrusu onlar yaptığında Ceren masayı toplamaya başladı. Bende okul için hazırlanmaya başladım. 

Küçük YalancılarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin