Annemi Çalan Adamın Kızı...

43 19 2
                                    

Keyifli okumalar!

~Annemi Çalan Adamın Kızı~

'Küçük kızların Canavarları yaşamalımı?Hayır!Yaşamamalı ama Canavarlar ölümsüzler.Lanet olası yaratıklar ölmüyorlar.Hep küçük kızların yataklarının altında onları bekliyorlar.Vakit geldiğindeyse küçük kızları parçalayarak öldürüyorlar ama bu Canavar parçalamıyor,benim peşimi bir türlü bırakmıyor.Neden mi?

Çünkü ben daha günahsız bir melektim.Günahsız bir meleği hangi canavar öldürürki! İlk önce o Canavar günahsız bir meleği kendisi gibi şeytana dönüştürmeli!Öyle değilmi?!...'

 Δ

  Kucağında ne kadar çırpınsamda nefileydi.Acı çekmemi istiyorlardı.İnsanlar acımasızdı,birinin acı çekmesinden haz alıyorlardı.Bu canide haz alıyordu.Göremesemde biliyordum.O gece acımadan küçük bir kız çocuğunun  babasını öldürecek kadar aşağılık bir herifti.Hemde bunu o kızın gözünün içine bakarak yapmıştı.Bunu yaptığını bilerek onu yanında duruyordum.

 Çünkü ben gurursuzun tekiydim!

  "Baba! Onlar bana ne yaptılar!"Artık aklımı yitirmek üzereydim.Bedenimin her yerimde o iyrenç eller...Kulaklarımda o sarhoşun sesiyle benim yardım çığlıklarım...

 "Minik kuş,sana ne yaptılar?..."O an o canavarın sesleri kulaklarıma dolmaya başladı ama sesi uzaklarda geliyordu ama az önce yanımdaydı.Peki neden sesi uzaklardaydı?

 "Bana dokunmayın!"Elimi saçlarıma atarak yolmaya başladım.

 "Dur artık Umay!"Diye üzerime kükredi.O an sanki derin bir uykudan ayılmış gibiydim.O sokakda değildim.Çünkü o sarhoşun iyrenc elleri artık üzerimde değildi.Çünkü artık o küçük kız çığlık atmıyordu.

"Bana dokunmalarına izin verme Alp..."Fısıltı gibi çıkan sesimle onunla konuşmaya başladım.Beni biraz daha kendine çekip elini saçlarımda gezdirdi.

"Anlat bana...Sana ne yaptılar?"Bana güven verircesine konuşması beni sinirdendirmeye başlıyordu.

"Beni kahramanımdan ayıran adam mı söylüyor bunları?"Masum bir şekilde konuşmağa çalışıyordum çünkü karşımdaki bir manyaktı!

"Benim annemi çalan adamın kızımı söylüyor bunları?"Oda benim gibi sakinlikle beni tekrar ederek bir cümle kurmuştu.

 Bir dakika,bir dakika,o az önce ne söylemişti?!Benim annemin çalan adamın kızıymı?!

 Burada neler oluyordu Allah aşkına!

 "Anneni çalan kız mı? "Ellerimi saçlarımdan çekip onun olduğu yere odaklandım.

 Körüm ama hayla merak ediyorum.Allah benim belamı versin.

 Kucağında olduğum için ılık nefesi yüzüme çarpıyordu.Onun kıkırdama sesini duydum.Ben ne konuşuyorum o hayla gülüyor ya.Allahım sen bu kuluna akıl,mantık ver Ya Rabbim.

 "Ahmet!"Diye kükreyince yerimden sıçradım.Şaka yapmıyorum.Gerçekten korkudan onun kucağında sıçramıştım.Hiç bir şeyi göremediğim için paronayak olmuştum resmen.Bu kucağında oturduğum manyakta durumumun farkında değilmiş gibi benim kulağımın dibinde kükrüyordu.Manyak,psikopat,hayvan herif!

 Odanın kapı açılma sesini duydum.Yanımdaki,kucağında olduğum kişi konuşmaya başladı.

"Doktoru çağır!"

GÜNAH BENİM SOYADIMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin