Bakışların Ötesinde / Sasbar

57.

Çokta merak ettirmiyim dedim yazdım bir bölüm daha iyi okumalar.

Kalp atışlarım dışarıdan duyuluyor olabilirdi. Öğreneceklerimden sonra Barışa kızacak miydim , yoksa sadece hayal kırıklığına mi uğrayacaktım bilmiyorum. Duygu karmaşamla beraber yürümeye devam ederken tarif edilen evin önüne geldim. Tam zile basmak üzereydim ki kapı açıldı. Tam da aklımdan geçtiği gibi karşımda Ece vardı.

Ece: Sasha

Bir süre sadece birbirimize baktık. Kendime gelmem gerekiyordu. Ben altta kalıcak bir insan değildim.

Sasha: Ee içeriye almayacak mısın beni

Ece: Senin ne işin var burda

Sasha: aa öyle deme üzülürüm bak , ne güzel supriz yaptım size.

Ece: Ben en iyisi Barışı çağırayım

Sasha: Ece ben seninle konuşurken böyle yapman hiç hoş değil tatlım

Biz Ece ile kapıdayken Barış küçük bir erkek çocuğu kucağında yanimiza geldi. Kapıdan dolayı beni fark etmemişti.

Barış: Bende seni arıyorum Ece nerdesin, Efe durmuyor.

Ece bir bana bakıyor bir de Barışa bakıyordu. Yüzünde sanki bir yarış kazanmış gibi bir gülümseme ile Barışa doğru

Ece: Burdayim canım sen oğlumuzla iceri gec geliyorum

OĞLUMUZLA İCERI GEÇ Mİ burda ne oluyordu. Tüm sakinliğimi kaybederek bağırmıştım.

Sasha: BURDA TAM OLARAK NE OLDUĞUNU BANA HANGİNİZ ANLATACAK

Barış sesimi duyar duymaz gözlerini bana çevirdi.

Barış: Sasha sen ? Nasıl...

Barışın sadece gözlerinin içine bakıyordum.

Ece: Biricik karın bize supriz yapmak istemiş Barış.

Barış: Ece sen Efeyi alıp içeri gec lütfen.

Sasha: Ben anlayamıyorum
Ece: Neyi anlamıyorsun Sasha, ben müjdeli haberi ilk gelip sana vermiştim HATIRLATIRIM.

Barış: Ne haberi , ne müjdesi

Sasha: Barış sen bana bu kadınla aramda oyle bir şey olmadı demedin mi yalan mıydı hepsi.

Barış : Sasha bak gerçekten her şeyi anlaticam biraz sakinles lütfen hayatim.

Barış kolumu tutmuş bana kendimi iyi hissettirmeye çalışıyordu.

Sasha: Bırak kolumu , dokunma bana iğrenç sevgiline de söyle çocuğu içeriye götürsün. Korkacak yanımızda.

Ece: ANNELİĞİ SENDEN ÖĞRENECEK DEĞİLİM, BEN EN AZINDAN SENİN GİBİ ÇOCUĞUMU BABASINDAN UZAK BÜYÜTMEDİM.

Hiçbir şey bu son dediğinden daha fazla koymamıştı bana göz yaşlarımı zor tutuyordum.

Barış: Ece karımla böyle konuşamazsın kendine gel, daha fazla yalan söylemeyide kes

Söylenilenlerin hangi birine inanacaktım. Ecenin bağırarak" senin gibi çocuğumu babasından uzak büyütmedim" cümlesi beynimde yankılaniyordu sanki.

Barış: Bak Sasha Efe benim öz oğlum değil. Ece doğruları anlatır mısın artık.

Ece: İkinizde evimden gidin oğlumun doğum gününü mahvettiniz. EVET SASHA RAHATLAMAK İSTIYORSAN EFE BARIŞİN GERÇEK OĞLU DEĞIL MERAK ETME.

Barış: Sasha dur bekle beni

Hızlıca sitenin dışına doğru ilerliyordum.

Barış: Sasha dedim

Sasha: NE BARIŞ NE

Barış: Bak kafanda soru işaretleri olduğunu biliyorum bir yere gidelim sana her şeyi anlatmama izin ver

Sasha: Barış biraz yalnız kalsam

Barış : Beraber yalnız kalalım izin ver bana

Barışın zar zor ikna etmesi ile sahile gelmiş bir bankta oturuyorduk.

Sasha: Madem konusmaya geldik bana her şeyi başından düzgünce anlatmanı istiyorum .

Barış: Tamam anlatıcam ama biraz daha sakinles lütfen.

Sasha: Hadi Barış

Barış: Sen gittikten bir kaç ay sonraydı. Ece karnı burnunda kapıma geldi. Gece geç saatlerdi geldiğinde cok ağrısı vardı ve doğum başlamıştı. Bende ne olduğunu anlayamamıştım başta, apar topar hastaneye götürdüm. Zaten Ecenin hamile olduğuna sen söyledikten sonra inanmamıştım ben o günden sonra hiç konuşmamıştık yani.

Sasha: Sonra ?

Barış: Sonra o gece hastanede ona yardımcı oldum. Benden başka kimsesi olmadığinı söyledi bana. Ona bebeğin babasının kim olduğunu sorduğumda tek gecelik bir şeydi tanımadığım birinden diye cevap alınca Ece' ye daha da acıyarak baktım.

Sasha: Bir de utanmadan gelip bana bebeğin babasının sen olduğunu söylemişti.

Barış:Daha bebek odaya gelir gelmez Ece istemedi , ben çocuk istemiyorum başka bir aileye verelim tarzında laflar söyleyip durdu.

Sasha: Anneliği senden mi ögrenicem Sasha!( diyerek Eceyi taklit ettim )

Barış: Bir şekilde ikna ederek onları eve getirdim ama dedigi gibi gerçekten bebekle hiç ilgilenmiyordu. Çocuk ağlasa bile umrunda olmuyor, karnını bile doyurmuyordu.  Öyle olunca bir süre ben ilgilendim bebekle daha sonra bir bakıcı tuttum onlara. Eceye değil bebeğine çok üzülüyordum onun hiçbir suçu yoktu çünkü.

Barışın anlattıklarını duyunca biraz sakinlemistim. Ece nasıl bir insandı böyle.

Barış: Sen ve kızımda olmayınca sanki içimdeki acıyı o bebekle bastiriyor gibi hissediyordum.  Zaman geçtikte Efe de büyüdü o bana alıştı bende ona sonra kopamadik işte ama efeyle olan bağımda Ece hiçbir zaman olmadı Sasha. O sadece ona annelik bile yapmayan bir anne figürü gibiydi.

Sasha: Bana bunları neden
anlatmadın Barış

Barış: Özür dilerim Sasha

Sasha: Benim de hatam var sana sormak yerine seni takip edip buralara kadar geldim , şu halime bak.

Barış gülmeye başlamıştı.

Sasha: Gülme komik mi

Barış: Kapi da Eceye az daha saldırıyordun.

Sasha: Sorma çok damarıma bastı,  zor tuttum kendimi ama sana da aferin beni ezdirmedin hoş zaten ben kendimi ezdirmezdim de.

Barış: Havalara bak havalara

Barışın omzuna yatarak gözlerimi kapadım.

Sasha: Arada böyle yalnız kalalım olur mu

Barış: Bir dakika Mercan nerde

Sasha: Anneme bıraktım.

Barış : Bu gece orda mi kalsa acaba, bende karımla bir özlem gidersem

Sasha: Aşkım biz bu gece bizim mekana mi geçsek

Barış: Evde başbasa kalmasa miydik ?

Sasha: Gece uzun

Barış: Sen nasıl istersen
.
.
.

BÖLÜM SONU

Hadi bakalım hepinize iyi geceler  :)