Solitude//BxB//

1-Tanışma

İçeri girer girmez babam ile bir kaç kişiyle konuştuğunu gördüm. Yine mi? Olmaz! Evden koşarak çıktım. Evin yukarısına doğru koşarken arkamdan siyah takım elbise giymiş 2 adam beni kovalamaya başladı. Babam zengin ama sikik bir herif! Babam bazen beni dövmeleri veya sikmeleri için para alıyor. Bir nevi beni onlara kiralıyor gibi birşey. Bu sefer olmaz, istemiyorum.

Yavaş yavaş hayatım düzene giriyor. Bir duvardan sağa döndüm. Yeterince uzaklaştığımı düşündüğüm an durdum. Bir kaç dakika sonra o iki adam gelişmişti. Kaçmam lazım ama çıkmaz sokağa girmişim. Siktir, yeni fark ettim. Arkamı dönünce adam kolumdan tutup beni kendine çekti. Nefes nefese kalmıştı.

Hızlı koşuyorum ama bu sefer ekstra hızlı konuşmuştum. Göt verme korkusu olduğu içindir. "Nasıl bu kadar hızlı koşuyor bu?" Dedi kolumu tutan adam.
"Bizden bile hızlı." Dedi diğer, sarışın. Kolumu çekmeye çalıştım ama nafile. Adam beni kendisi ile çekiştirdi.
Zor bela eve vardık. İçeri girince gülen babam beni görünce yüz ifadesi 180° değişti "Gel otur, oğlum." Dedi onun gibi giyinen adam. Her ikiside korkutucu gözüküyordu.

Adamın yanında bir kadın ve birde benden biraz büyük olan bir erkek duruyordu. Babamın yanındaki tekli koltuğa oturdum. "Neden kaçtın?" Dedi babamın yanındaki adam. Beni sikeceksiniz sandım ve bu yüzden kaçtım diyemem ya? Babam araya girdi. "Korktu herhalde."

Adam tatmin olunca başını salladı. Kadının yanındaki oğlan beni baştan sona süzüyordu. Çok yakışıklıydı.
Benim turuncu saçlarımın aksine beyaz ve siyah karşımıydı. Gözleri ise elaydı. Kabul ediyorum, çirkinim. Bu sefer kadın konuştu.

"E oğlum, kendini tanıtsana." Dedi. "Ben Bora, 17 yaşındayım." Dedim. Annemin kızlık soyadına kadar söyleyecek halim yok ya. Gerçi zaten bilmiyorum. Annem beni doğururken ölmüş ve babam bu yüzden beni suçluyor. "Eh bu da benim oğlum, Efe." Dedi yanındaki oğlanı gösterirken. Babam bana hiçbir şey dememişti, bu konu hakkında. Kim bilir ne yapacaklar. "Bizi zaten tanıyorsun, oğlum." Dedi babamın yanındaki adam. Yoo, tanımıyorum. Başımı salladım. Bilmiyorum desem babam ağzımı siker. Çocuk beni öldürecekmiş gibi bakıyordu.

Adam, kadının çantasından çıkardığı hediye kutusu gibi birşeyi bana verdi. Bu ne? Kadın hediye paketini bana verdi. Bir yandan çarpık çarpık gülümsüyordu. Teşekkür edip paketi inceledim. Açacağım sırada kadın bir anda öksürdü.

"Bu tür hediyeler tek başına olunca açılır." Ne? Ne dedi o? İçine bomba mı koydu lan? Saçmalıyorum. Başımı salladım. Adam tekrar konuştu. "Biz artık gidelim." Dedi ve ayağı kalktı. Eş zamanlı babam ve bende. Tabii kadın ve Efe'de. Hepsi evden çıkınca doğruca odama gidecektim ki babamın sesi beni durdurdu.

"Nereye lan it?!" Arkamı döndüm. "Öylece niye kaçıyorsun? Tüm işi bozucaktın!" Dedi. "Ne işi?" Dedim. "Senin evlenmen." Afalladım. "Ne?!"
"Evleneceksin işte. Efe ile evleneceksin."
"Bekle ne?!" Dedim. "Efe ile evlenip ayrı bir eve taşınacaksınız. İstesende istemesende." Dedi. Bu adam delirmiş olmalı. Babam elimdeki hediyeyi elimden aldı ve uzağa attı. Yüzüme atığı yumruk ile yere düştüm. Tekrar tekrar vurmaya başladı.

°^°

Babam numarayı bana vermişti. Efe'nin.
O kadının adı Zeynep, adamın adı ise Yavuz'muş. Whatsapp'tan Efe'ye mesaj atmak için girdim. Asla babam zorlmadı.

[Efe]

Bora
|Naber?
|Yok olmadı
|Ben Bora
|Yok bu da olmadı ama je yazabilirim
|Ki?