Chapter-3(Zawgyi)

266 9 1
                                    

ဖက္ဖူးစိမ္းေရာင္ၿပိဳင္ကားေလးက
လမ္းမႀကီးေပၚမွာ လ်ွင္ျမန္စြာေမာင္းႏွင္ေနေလသည္။

သို႔ေသာကားထဲရိွလူႏွစ္ေယာက္မွာ
အေျခအေနကြဲျပားစြာျဖင့္

တစ္ေယာက္မွာေလေလးခြၽန္ကာ
ေမာင္းႏွင္ေနၿပီး က်န္တစ္ေယာက္မွာ
ငိုရင္းလိုက္ပါလာခ်င္းသာ။

"အား....ငါ့ကိုအသက္ႀကီးမွေသေစခ်င္ေနတာလား၊ညို႔ရိုင္းသြင္ အရိွန္ေလ်ွာ့စမ္း"

"ၪီးခ်ိန္းပဲအေရးႀကီးလို႔အျမန္ေရာက္ခ်င္တာဆို"

"ႀကီးတယ္ေလဒါေပမယ့္ငါအလုပ္မေရာက္ခင္ ေရေဝးကိုေရာက္သြားရလိမ့္မယ္ကြ"

"ဟားဟား...ေရေဝးေရာက္ေအာင္ေတာ့
လုပ္မလားၪီးခ်ိန္းရ၊ကေလးေလးက်ေနတာပဲ"

"ေတာ္စမ္း၊မင္းနဲ႔လိုက္လာမိတာမွားတာပဲ ငါ့ေခါင္းရႈပ္ပြေနၿပီကြ၊
ဒီပံုစံနဲ႔ဘယ္လိုရံုးသြားရမွာလဲ"

ထိုအခါ ညို႔ရိုင္းသြင္ သည္ ကားအား
လမ္းေဘးသို႔ရပ္လိုက္ေလသည္။

"ဘာျဖစ္လို႔လဲ၊ငါ့ကိုေမာင္းခိုင္းမလို႔လား"

မည္သည့္အေျဖမ်ျွပန္မေပးပဲ
ညို႔ရိုင္းသြင္ ၏လက္သည္ ခ်ိန္း၏
ေခါင္းေပၚသို႔ေရာက္သြားေလၿပီ။

"ၪီးခ်ိန္း...ကန္ေတာ့ေနာ္"

"မင္းဘာလုပ္တာလဲ"

"ရႈပ္ပြေနတဲ့ေခါင္းကို သပ္ေပးမလို႔ေလ"

"မလိုဘူး၊ငါ့ဘာသာလုပ္တက္တယ္"

"ကြၽန္ေတာ္ကလုပ္ေပးခ်င္လို႔ေလ"

ဂ်ိန္း~~~

"ဟာ..မိုးခ်ိန္းလာၿပီ၊ ေဆာင္းႏွင္းဘက္ႀကီးမိုးရြာေတာ့မယ္ထင္တယ္"

မိုးခ်ိန္းလာၿပီဟုေျပာလိုက္ခ်ိန္တြင္
ခ်ိန္းႀကိဳးမင္း ၏မ်က္ႏွာသည္
မဲတက္သြားေလေတာ့သည္။

"ဘယ္ျဖစ္မလဲ၊ငါ့အလုပ္"

"စိတ္မပူပါနဲ႔၊ကြၽန္ေတာ္..ၪီးခ်ိန္းကို
အႏၲာရယ္ကင္းကင္းနဲ႔ရံုးေရာက္ေအာင္ပို႔ေပးပါ့မယ္"

"ၿပီးတာပဲ ၊သြားရေအာင္"

"ဟုတ္"

ကားေလးသည္ထိုေနရာမွ ထြက္ခြာသြားေလေတာ့သည္။

Classic Change(ချိန်း)Where stories live. Discover now