ဖက္ဖူးစိမ္းေရာင္ၿပိဳင္ကားေလးက
လမ္းမႀကီးေပၚမွာ လ်ွင္ျမန္စြာေမာင္းႏွင္ေနေလသည္။
သို႔ေသာကားထဲရိွလူႏွစ္ေယာက္မွာ
အေျခအေနကြဲျပားစြာျဖင့္
တစ္ေယာက္မွာေလေလးခြၽန္ကာ
ေမာင္းႏွင္ေနၿပီး က်န္တစ္ေယာက္မွာ
ငိုရင္းလိုက္ပါလာခ်င္းသာ။
"အား....ငါ့ကိုအသက္ႀကီးမွေသေစခ်င္ေနတာလား၊ညို႔ရိုင္းသြင္ အရိွန္ေလ်ွာ့စမ္း"
"ၪီးခ်ိန္းပဲအေရးႀကီးလို႔အျမန္ေရာက္ခ်င္တာဆို"
"ႀကီးတယ္ေလဒါေပမယ့္ငါအလုပ္မေရာက္ခင္ ေရေဝးကိုေရာက္သြားရလိမ့္မယ္ကြ"
"ဟားဟား...ေရေဝးေရာက္ေအာင္ေတာ့
လုပ္မလားၪီးခ်ိန္းရ၊ကေလးေလးက်ေနတာပဲ"
"ေတာ္စမ္း၊မင္းနဲ႔လိုက္လာမိတာမွားတာပဲ ငါ့ေခါင္းရႈပ္ပြေနၿပီကြ၊
ဒီပံုစံနဲ႔ဘယ္လိုရံုးသြားရမွာလဲ"
ထိုအခါ ညို႔ရိုင္းသြင္ သည္ ကားအား
လမ္းေဘးသို႔ရပ္လိုက္ေလသည္။
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ၊ငါ့ကိုေမာင္းခိုင္းမလို႔လား"
မည္သည့္အေျဖမ်ျွပန္မေပးပဲ
ညို႔ရိုင္းသြင္ ၏လက္သည္ ခ်ိန္း၏
ေခါင္းေပၚသို႔ေရာက္သြားေလၿပီ။
"ၪီးခ်ိန္း...ကန္ေတာ့ေနာ္"
"မင္းဘာလုပ္တာလဲ"
"ရႈပ္ပြေနတဲ့ေခါင္းကို သပ္ေပးမလို႔ေလ"
"မလိုဘူး၊ငါ့ဘာသာလုပ္တက္တယ္"
"ကြၽန္ေတာ္ကလုပ္ေပးခ်င္လို႔ေလ"
ဂ်ိန္း~~~
"ဟာ..မိုးခ်ိန္းလာၿပီ၊ ေဆာင္းႏွင္းဘက္ႀကီးမိုးရြာေတာ့မယ္ထင္တယ္"
မိုးခ်ိန္းလာၿပီဟုေျပာလိုက္ခ်ိန္တြင္
ခ်ိန္းႀကိဳးမင္း ၏မ်က္ႏွာသည္
မဲတက္သြားေလေတာ့သည္။
"ဘယ္ျဖစ္မလဲ၊ငါ့အလုပ္"
"စိတ္မပူပါနဲ႔၊ကြၽန္ေတာ္..ၪီးခ်ိန္းကို
အႏၲာရယ္ကင္းကင္းနဲ႔ရံုးေရာက္ေအာင္ပို႔ေပးပါ့မယ္"
"ၿပီးတာပဲ ၊သြားရေအာင္"
"ဟုတ္"
ကားေလးသည္ထိုေနရာမွ ထြက္ခြာသြားေလေတာ့သည္။
YOU ARE READING
Classic Change(ချိန်း)
Romanceချိန်းကြိုးမင်း+ညို့ရိုင်းသွင် Changeကိုပြောင်းလဲမူဆိုတာထက် ချိန်းလို့ပဲ ယူဆ ဖော်ပြထားတာပါ။
