monogatari series türkçe

008

Bu hikâyenin sonsözü ya da belki de can alıcı noktası.
Ertesi gün, küçük kız kardeşlerim Karen ve Tsukihi tarafından her zamanki gibi yataktan kaldırıldığımda, vücudumu korkunç derecede halsiz hissediyordum. Kendimi önce oturmaya, sonra da ayağa kalkmaya zorlamak bile bir çileydi. Eklemlerim yüksek ateşliyken olduğu gibi şiddetli bir şekilde ağrıyordu. Benim ya da Hanekawa'nın zamanından farklı olarak herhangi bir kavga ya da dövüş olmadığından, kas ağrısı olamazdı, ama her halükarda her adım acıtıyordu. Merdivenlerden inerken de dikkat etmezsem aşağı yuvarlanmaktan korkuyordum. Zihnim açıktı ve grip mevsimi de değildi, o halde neler oluyordu?
Aklımdan olasılıksız bir düşünce geçmeden önce biraz düşündüm.
Mutfağa giderken banyoya uğradım.
İçinde bir tartı vardı.
Bindim.
Elli beş kiloyum bu arada.
Tartı yüz gösterdi.
"...Hey, hey."
Demek doğruymuş.
Tanrılar kesinlikle anlayışsız bir grup.