Uni...
"ဘေဘီရေခဲချောင်းစားချင်လား?"
ရှောင်ကျန့်ဝမ်ရိပေါ်ရဲ့ပုံစံလေးကိုကြည့်ပြီး ဘယ်လိုမှစိတ်မထိန်းနိုင်တော့တာကြောင့် လုပ်ငန်းစရန်ပြင်လိုက်သည်။
သူ့အကောင်ကမိုးထိုးနေတာ မြင်လို့တောင်မကောင်းတော့ဘူးလေ။
သို့သော် သူ့အကောင်ကကြီးမားပြီးတုတ်ရှည်တာကြောင့် အခုလို မိုးထိုးသည်အထိထိုးထောင်နေတာတောင် ကြည့်ကောင်းနေဆဲဖြစ်နေတော့ခက်သည်။
"ရေခဲမုန့်? သခွားလား?"
"အဟက်..."
မျက်လုံးတောက်တောက်တွေနဲ့ကြည့်ကာ မေးလာတဲ့ဝမ်ရိပေါ်ကြောင့် ရှောင်ကျန့်သဘောကျစွာ ရယ်လိုက်မိတယ်။
သခွားသီးတော့ သခွားသီးပဲ...
ဒါပေမယ့် အခုသခွားသီးကပိုကြီးပြီး ပိုအရသာရှိမှာသေချာတယ်လေ။
"ဟုတ်တယ် သခွားပဲပေါ့ ဘေဘီကြိုက်တယ်မလား?"
"အင်း ကြိုက်တယ် ကြိုက်တယ် စားမယ်..."
ခေါင်းလေးကိုတစ်ဆက်ဆက်ငြိမ့်ကာပြောလာတဲ့ဝမ်ရိပေါ်ရဲ့ပုံစံလေးကြောင့် ရှောင်ကျန့်ပြုံးလိုက်မိပြန်တယ်။
ငမူးလေးကိုလှည့်စားဖို့ကလွယ်လွန်းနေသလို ပြန်တုန့်ပြန်တဲ့အမူအရာလေးတွေကလည်း ထင်မထားလောက်အောင် စွဲလမ်းစရာကောင်းနေသည်လေ။
"ဒါဆို ကိုယ့်အပေါ်ကဆင်းပြီး အောက်နည်းနည်းလျှောလိုက်..."
"ဟင်..."
"ရေခဲချောင်းကအောက်ဘက်မှာလေ..."
မလှုပ်ရှားသေးပဲ ကြောင်အစွာ ငြိမ်ကြည့်နေသေးတဲ့ဘေဘီ့ကြောင့် ရှောင်ကျန့် ကိုယ်ကိုအထက်သို့အနည်းငယ်တိုးကာ ဘေဘီ့မျက်နှာနဲ့သူ့အကောင်ကို တစ်တန်းထဲဖြစ်သည်အထိ နေရာယူလိုက်တယ်။
"ကဲ ရပြီ ဘေဘီစိတ်ကြိုက်စားတော့..."
"....."
ခါးကိုအနည်းငယ်ပင့်ကာ ဘေဘီ့နှုတ်ခမ်းနဲ့သူ့အကောင်ကိုပွတ်တိုက်ပြီးပြောလိုက်သည်အထိ မူးနေတဲ့ဘေဘီက ကြောင်တောင်တောင်လေးဖြစ်နေသေး၏။
"ဟင့်! ရေခဲမုန့်မှမဟုတ်တာ..."
သူ့အကောင်နဲ့ထိနေတဲ့ နှုတ်ခမ်းသားလေးကိုလျှာနဲ့သပ်ပြီးငိုမဲ့မဲ့လေးပြောလာတဲ့ဘေဘီ့ကြောင့် ရှောင်ကျန့်အံကိုတင်းတင်းကြိတ်မိလိုက်သည်။
