Uni...
"မင်း!! ခွေးကောင်..."
ရိပေါ်ဆဲလည်းဆဲရင်း ရှောင်ကျန့်ခန္ဓာကိုယ်အောက်ကနေလွတ်မြောက်ရန် ရုန်းကန်နေမိလည်။
ရှောင်ကျန့်က ဘယ်လိုမှယုံစားလို့မရတဲ့လူစားမျိုးပင်။
သူ့ခန္ဓာကိုယ်အား အချိန်တိုင်းအမဲဖြတ်ချင်နေတဲ့လူနဲ့ တစ်ကုတင်ထဲအတူအိပ်လိုက်မိတာကို သူနောင်တရလို့မဆုံးပေ။
"အွင့်!..."
သူ့နှုတ်ခမ်းပေါ်ကို အတင်းဖိကပ်လာတဲ့ ရင်းနှီးတဲ့နှုတ်ခမ်းပါးတစ်စုံ။
အောက်နှုတ်ခမ်းကိုအတင်းဆွဲစုပ်နေတာကြောင့်ရိပေါ် နာကျင်လာရသည်။
ရှောင်ကျန့်ပုခုံးကို အတင်းထုရိုက်ပြီးရုန်းနေပေမယ့် သူကတော့တုပ်တုပ်မျှမလှုပ်ချေ။
"........"
ရုတ်တရက် ပါးစပ်ထဲကိုတိုးဝင်လာတဲ့လျှာဖျားကြောင့် ရိပေါ်ထိတ်လန့်သွားတာတော့အမှန်ပင်။
သူရှောင်ကျန့်ကို ဖယ်ထုတ်လိုက်ချင်သည်။
လျှာအချင်းချင်းရစ်ပတ်နေပြီး ပါးစောင်တွေကိုပါ လျှာနဲ့လိုက်ယက်နေသူကြောင့် ရိပေါ်အသက်ရှူကြပ်လာရ၏။
"အာ့!..."
ထို့ကြောင့်ရိပေါ်ရှောင်ကျန့်လျှာကို အားထည့်ပြီးကိုက်ချလိုက်တယ်။
အာ့ကနဲငြီးသံပြုပြီးသည်နှင့် အနမ်းကြမ်းကိုရပ်တန့်ကာ သူ့ခေါင်းအုံးပေါ်ကိုခေါင်းမှောက်ချလိုက်တဲ့ရှောင်ကျန့်က သူ့ကိုလည်းလွတ်ထွက်သွားမှာစိုးသည့်အလား ဖက်ထားနေဆဲပင်။
တော်တော်နဲ့ခေါင်းဖော်မလာပဲ ငြိမ်သက်နေသူကြောင့် ရိပေါ်စိုးရိမ်လာမိ၏။
"လျှာပြတ်သွားပြီထင်တယ်..."
"ဟင် တကယ်လား ပြစမ်းငါ့ကို..."
ခေါင်းမှောက်ထားရင်းပြောလာသူကြောင့် ရိပေါ်ရှောင်ကျန့်ခေါင်းကိုမလိုက်ကာ ပြခိုင်းလိုက်ရသည်။
သူကိုက်လိုက်တဲ့အားကလည်းပြင်းသွားတာကြောင့် ထိတ်လန့်နေမိတာပင်။
ပါးစပ်ကိုအနည်းငယ်သာ ဟပြလာတဲ့ရှောင်ကျန့်ကြောင့် ရိပေါ်လျှာကိုသချာမမြင်ရချေ။
