Zamansız Sevgi (Töre)

~B-3~Gönûl

         Bir çift göze aşık olursun,
                              Sonra bütün gözlere kör.

Güneş Arslanbey konağına yeni yeni doğmuştu.

Berzan Arslanbey gözlerine vuran güneş ile birlikte uyanmıştı. Karşısında ki duvarda duran saate baktı. Yatağında doğrulmuş, bir şekilde dolabın önüne geldi.

Eline aldığı siyah takım elbisesini yatağın üzerine doğru koydu.

Banyo'nun kapısını açıp elini yüzünü yıkayıp tekrar odaya girdi. Yatağın üzerinde ki takım elbiseyi alıp üzerine geçirdi. Kapının açılması ile o tarafa doğru döndü.

"Berzan"dedi Hêja Arslanbey

Üzerinde ki kırmızı elbise başında ki beyaz başörtü ile içeriye adım attı.

"Buyur daye"Dedi Berzan dönerek.

Dönüp takım elbisesin'in düğmelerini düğümlemiş dayes'ine bakarak.

"Baban erkenden şirkete geçti sizide bekliyor" diyerek Berzan'a yaklaştı. Elini oğlunun yüzüne koydu.

"Oğul vaktin gelmiştir. Şanımıza yakışır bir kız bulalım" demişti Berzan yüzünü o tarafa doğru döndü. Hêja Xanım'ın eli oğlunun yüzünden düşmüştü.

"İstemem daye zamanı vardır"diyerek odadan çıktı.

Hêja Xanım oğlunun çıkması ile kaşlarını çatmıştı. Odadan çıkarak aşağıya indi.
Berzan taş duvar konak'tan aşağıya doğru indi. Başını kaldırıp, gökyüzüne baktı. Mas mavi gökyüzü bile ona yeşil geliyordu. Yeşil gözleri gözünün önüne geliyordu.

Aşağı'ya koşarak inen iki erkek kardeşe doğru baktı.

"Amca!Amca"diyerek nefes nefese konuşan kardeşlere baktı Berzan.

"Ardîl, Aştî ne oldu" diyerek eğildi yeğenleri'nin önüne evlenen kardeşinin iki oğlu olmuştu. Dicleli aşireti'nin küçük kızı ile evlenmişti. Kardeşi Jir ile Evin Dicleli severek evlenmişlerdi.
Bu güzel evlilikden de iki güzel oğlu olmuştu.

Aşağı'ya yukarıdan yirmi iki'li yaşlarda kumral kahve gözlü bir kız indi.

"Ardîl, Aştî gelin buraya okula gideceksiniz"diyerek peşlerine koşuyordu.

"Daye gitmek istemiyoruz. Okul hapishane ya"diyerek amcaları'nın arkasına geçmişlerdi.

"Ardîl, Aştî gelin dedim, buraya"diyerek kaşlarını çatmıştı elinde okul çantaları ile bekliyordu.

"Evîn dur bakalım."Diyerek arkasında saklanan çocuklara doğru dönüp eğildi.

"Bende öyleydim ama okumanız lazım ki çok büyük işler yaparsınız."Demişti Ardîl, Aştî dayesi'nin yanına gitti. Çantalarını alarak avluda sedirin üzerine oturmuşlardı.

Berzan eline çantasını alarak konağın kapıları açılmış, konaktan çıkmıştı. Arabasına binerek şirkete yol almıştı.

Trafik olduğu için hâlâ bekliyordu. Araba'nın camı'nı açmış, başını çevirmiş dışarıya bakıyordu. Yanında ki araba'nın camı da açılmıştı.

Siyah saçları yüzünü kapatıyordu. Saçını kulağının arkasına attı. Berzan görmesi ile kalbi çarpmıştı elini kalbine koydu. Bu oydu Eflin'di hızlı çarpan kalbini eli ile sıkarak tutuyordu.

"EFLİNN!!"dedi hafif ve sesiz çıkan sesi ile arkadan gelen korna sesleri ile kendine gelmişti baktığı da yeşil ışığın yandığını fark etmiş, araba ile ilerlemişti. Tekrar baktığında ise araba orda yoktu. Şirkete ilerlemişti ama aklı ise sadece  Eflin'de idi.