පාරේ එහෙ මෙහෙ ඇදෙන වාහන නිසා කොලඹ හරිම කාර්‍යබහුලයි...මං ජනේලයට බර වෙලා අහස දිහා බැලුවා...මිනිස්සු කියනවා කොළඹ අහස ලස්සනයි කියලා...නිල් පාටයි...මං බලන් හිටියා..ඒත් අහස හැමතැනටම එක වගේ වෙනසක් නෑ....
"අභී උබේ ඩෑඩ් කතා කළා..."
සෙනුරගේ කටහඩින් මං ඩ්‍රයිවින් කරමින් ඉන්න ඌ දිහා බැලුවා...කවදා ඉදන්ද ඩෑඩ් මූ එක්ක කතා කරන්නේ?
"හරි හරි උබ අහන්න හදන දේ මට තේරෙනවා...අන්කල් ඒ වැරදි වැටහීමක් කියලා පිළිගත්තා...මං උබේ යාලුවා විතරයි කියලා..."
මං හිතුව දේ...ඌට තේරුණා..ඒක සාමාන්‍යයි...මේ මගේ පොඩි කාලේ ඉදලා හොදම යාලුවා..යාලුවා කියනවාට වඩා මූ මගේම සහෝදරයෙක් වගේ...අවුරුදු පහකට අපි ඈත් වෙලා හිටියා කියලා අපි දුරස් වෙලා නෑ කියල සෙනුර මට පැහැදිලි කලා...
"උබ මොකක්ද කලේ? ඩෑඩ් මාව එදා කැනඩා යැව්වේ උබයි මායි... "
"හරි බන්..ඒ එදා අන්කල් අපිව වැරදියට තේරුම් ගත්ත නිසා...අනික...මට දැන් girl friend කෙනෙක් ඉන්නවා කියලා අන්කල් දන්නවා...ඉතින් තව මොනාද ?"
"හ්ම්ම්..එදාම ඕක ඩෑඩ් තේරුම් ගත්තා නම් අඩුම මාම්ගේ funaral එකටවත් මට එන්න තිබුණා..."
"ඒ මචන්..."
මං හිතන්නේ මගේ වචන බිදිලා ගියා....මට මගේ මාම්ව හුගක් මිස් වෙනවා....
"මට ප්‍රශ්නයක් නෑ බන්...ගිය දේවල් ගියා..."
සෙනූර මගේ උරහිස තදින් මිරිකුවා...මට ප්‍රශ්නයක් නැත්තේ නෑ...
මීට අවුරුදු පහකට කලින්...අපි අවුරුදු 18 ක පොඩි කොල්ලෝ....සෙනුර පොඩි කාලේ ඉදලම මගේ හොදම යාලුවා..එකම ස්කූල් එකේ..එකම පංතියේ හොදම යාලුවා..ඌ වෙලාවකට මගේ අම්මා වගේ...තවත් වෙලාවකට සහෝදරයා වගේ...ඌ හරිම අමුතු පොරක්...
වෙනස්කට තිබ්බේ අපේ සමාජ පංතිය...සෙනුර කියන්නේ මධ්‍යම පාන්තික ළමයෙක්...ඌගේ අප්පච්චි ගණිත ගුරුවරයෙක්...අම්මා නම් ජොබ් එකක් කරන්නේ නෑ...ඒත් හරිම හොද පව්ලක් එයාලා...
මගේ ඩෑඩ් මගෙයි සෙනුරගෙයි සම්බන්දේ තේරුන් ගත්තේ වැරදියට...මාම් මම දෙන්නම කොච්චර විස්තර කරත් එයා තේරුම් ගත්තේ නෑ....
YOU ARE READING
~🌈️වර්ණ🌈️~ (Non Fanfiction )
Non-Fictionඒ දිලිසෙන ඇස් වලින් කියන කතාවලට හිනහෙන්න මං හරි ආසයි....❤ බෝල තරු පිරුණු ඇස් වලින් මං දිහා බලලා මුණු මූණම රතු කර ගන්න ඒ දියකිදුරට මං හරි ආදරෙයි...❤ ~මට ඔබ කැමති සෑම වර්ණයක්ම විය හැකියි.~ 🌈️ වර්ණ🌈️
