පැයක් විතර grave yard එකේ මාම්ගේ සෙහොන ඉස්සහට වෙලා හිටිය මාව සෙනුර ඊ ළගට එක්කන් ආවේ හිත නිදහස් කර ගන්න පුලුවන් තැනකට...
පුංචි ළමයි අම්මාලා තාත්තාලා එක්ක එහෙ මෙහෙ දුව දුව සෙල්ලම් කරනවා..මෙතන තනිකරම සෙල්ලම් පිටියක් වගේ...එක පැත්තකින් පුංචි park එකක්...අර ඔංචිල්ලා එහෙම තියෙන්නේ..අන්න එහෙම..මට මතකයි මගේ පොඩි කාලෙත් මාත් මාම් එක්ක මෙහෙම තැනකට ගියා...
හැබැයි වෙලාව හැටියට සෙනුර මාව එක්කන් ඇවිත් තිබුනේ හරිම තැනට... මං හිතුවේ නෑ අද මගේ ජීවිතේ මෙතනදී වෙනමම පැත්තකට පෙරලේවි කියලා...
බර හුස්මවල් පිට කරමින් හිත සැහැල්ලු කර ගත්ත මං සෙනුර එක්ක අපේ ස්කූල් කාලේ ලස්සනම මතක අතරේ හිටියේ...ඒත් ටික වෙලාවයි....ඒ මං ඒ කෙනාව දකිනකන් විතරයි....
මං සෙනුර එක්ක හිනා වෙවී bench කෙන් නැගිට්ටේ බොන්න මොනා හරි අරන් එන්නම් කියලා..ඒත් හිට ගත්ත හැරියේ කදුරු හරි කෙනෙක් මගේ ඇගේ හැප්පුණා...
"ඕප්ස් සොරි..."
ඒ කෙනා කිව්වේ ඇස් උස්සලා මං දිහ බලන ගමන්..හැබැයි...මං ගල් වුණා..මං හිතන්නේ මගේ හුස්ම පවා නැවතුණා...ඒ ඇස්...වාව්...කියනා තේරෙන්නේ නෑ...මගේ හදවත වේගෙන් ගැහුණා...
එයා සොරි කියලා එතනින් දුවලා ගියා...මට මුකුත් කියන්න බැරි වුනා..නෑ මාව ලොකු වෙලා..මං එහෙමම bench එකට ඇදගෙන වැටුණා...සෙනුර මට කතා කරනවා ඇහුණා..සිහියට ආපු මම හැරුනේ ඒ කොල්ලා ගිය දිහාට...
"ඒයි අභී උබ කොහෙද යන්නේ? ඔය පැත්තේ තියෙන්නේ pool එක..."
මං බංකුවෙන් නැගිටලා අර කෙනා පස්සෙන් යන්න හදද්දී සෙනුර මාව නතර කර ගත්තා..ඒත් බෑ...මට එයා ඇත්තටම මගේ හිත කියනවා වගේ සුරදූතයෙක්ද බලන්න ඕනි වුණා...
"උබ ඔහොම හිටපන්...මං ඉක්මනින් එන්නම්..."
"ඒ..."
සෙනුර මොනා හරි කියන්න ගියත් මං ඉක්මනින් ඒ පැත්තට දිව්වා...එතන නිල්ම නිල් පටයි...පොඩි කොට කලිසම් ඇදපු පුංචි පුංචි ළමයි හැමතැනම...අම්මාලා තාත්තාලා එක්ක එයාලා එයාලාගෙම ලෝක වල...හරිම නිදහස්....
YOU ARE READING
~🌈️වර්ණ🌈️~ (Non Fanfiction )
Non-Fictionඒ දිලිසෙන ඇස් වලින් කියන කතාවලට හිනහෙන්න මං හරි ආසයි....❤ බෝල තරු පිරුණු ඇස් වලින් මං දිහා බලලා මුණු මූණම රතු කර ගන්න ඒ දියකිදුරට මං හරි ආදරෙයි...❤ ~මට ඔබ කැමති සෑම වර්ණයක්ම විය හැකියි.~ 🌈️ වර්ණ🌈️
