"අයියේ මේක?"
"හ්ම්ම්.."
මට දැන් මගේ ඉස්සරහා තියෙන දේ ගැන දැනුනු හැගීම කියලා නිම කරන්න හැගීමක් නෑ....ඒ තරම් මේ මනුස්සයා කරන්නේ ඇබ්බැහි වෙන ආදරණීය දේවල්...අද දවසේ මට මතක තියා ගන්න ලෝභ හිතන හැගීම් ගොන්නක් මේ කොල්ලා පෙළ ගස්වලා...
Living area එකේ සෝෆා එකට කෙලින්ම පේන woody design එකට කරලා තියෙන වෝල් එකේ හරි මැද එල්ලලා තියෙන ලොකුම ලොකු frame කරපු photo එක....මමයි එයයි මාස පහකට කලින් zoo එකේදී ගත්ත සෙල්ෆි එකක්...ඒක ඇත්තම මෙහෙම ලොකුවට බිත්තියක් පිරිලා යන්න දැක්කාම හිත පිරිලා යන හැගීමක් දැනෙන්නේ.....
මෙයා මේවා කොයි වෙලාවේ කළාද කියලා හිතා ගන්න බෑ....
ශූ රැක් එක ළග හිටිය අයියා මං ළගට ඇවිත් මාව පිටි පස්සෙන් බදාගෙන මගේ ඔලුවට කම්මුලක් බර කර ගත්තේ මං වෝල් එක දිහාම වශී වෙලා වගේ බලාගෙන ඉද්දී....
"කොයි වෙලාවෙද අයියේ මේවා ඔයා කලේ?"
"අපූ ගමන්ම ඕවාට තමයි බබා එහෙ මෙහෙ දුවන්න වුනේ...?"
"ඔයා එනවා කියලාවත් කිව්වේ නෑ අයියේ...."
"එතකොට මේක සප්‍රායිස් එකක් වෙන්නේ කොහොමද? ම්ම්ම්?"
මං ඇරෙන්න අනිත් හැමෝම අයියා ඊයේ උදේ ලංකාවට ආවා කියලා දැනන් ඉදලා...කොටින්ම කියනවා නම් අක්කා පවා දැනන් ඉදලා....මෙතූ දැනගෙන තියෙන්නේ නුරාවි අක්කාලාගේ ගෙදරදී...ඒත් ඉතින් මට කලින් දැනගෙන නේ එයත්...මං දැන ගත්තේ මහ රෑ 12 ට...
"ඒක ලස්සනයි...."
මං කියද්දි අයියා මගේ ඔලුවට හාදුවක් දීලා මගෙන් ඈත් වෙලා මගේ උරහිස් උඩින් අත තිබ්බා...
"ඇස් වහ ගන්න අහස් මං කියනකම් ඇස් අරින්න එපා..."
"හ්ම්ම්.."
මං ඇස් පියා ගත්තා...එයාගේ අත් මගේ උරහිසින් අයින් වෙනවා වගේම ටිකකින් ටික් කියලා මොකක් හරි සද්දයක්..ඒත් එක්කම ආයෙත් එයාගේ උණුහුම මට දැනෙද්දී මං එයා ඇස් අරින්න කියනකන් බලාගෙන හිටියා...ඊට පස්සේ මට දැනුනේ බෙල්ලේ මොකක් හරි සීතල දෙයක් ගැටෙනවා...මං උරහිස් අකුළද්දී අයියා බෙල්ල පිටි පස්සට හාදුවක් තිබ්බා....
YOU ARE READING
~🌈️වර්ණ🌈️~ (Non Fanfiction )
Non-Fictionඒ දිලිසෙන ඇස් වලින් කියන කතාවලට හිනහෙන්න මං හරි ආසයි....❤ බෝල තරු පිරුණු ඇස් වලින් මං දිහා බලලා මුණු මූණම රතු කර ගන්න ඒ දියකිදුරට මං හරි ආදරෙයි...❤ ~මට ඔබ කැමති සෑම වර්ණයක්ම විය හැකියි.~ 🌈️ වර්ණ🌈️
