🌈️ Chapter 30

63 12 16
                                    

"අක්කේ!!!"

මීයට පිම්බා වගේ නිශ්ශබ්දව තිබුනු ගෙදර උළු උඩ යන්න මගේ හඩ ඇහෙද්දී remote එක අතේ තියාගෙන හිටිය මෙතුල්ගේ අතින් ඒක බිමට වැටිලා ගියා...අක්කා ඉණට අත් දෙකත් තියාගෙන මං දිහා රවලා බලද්දී මං තවමත් ඒ විදියටම බලන් හිටියා...

"මොකද ? අහ්හ්?...ඔහොම කෑ ගහන්නේ...?"

"බෑ බෑ අක්කේ..ඒක නම් කොහෙත්ම කරන්න බෑ.....ම්..මට පාඩම් කරන්න ඕනී..."

"ඉතින් මං පාඩම් කරන්න එපා කිව්වා ද අහ්හ්? අනික චූටී...දවසකට...මේ රෑ වෙලා අභී ගෙදර යනවාට වඩා මෙහෙ ඉන්න එක හොදයි....අනික උබේ මහ ලොකු ලව් එක නේ..."

අක්කා හිනා වෙවී කියද්දී මං ඇස් කොනින් දැක්කා අයියාත් අර කට කොනේ හිනාව දාගෙන මං දිහා බලාගෙන මෙතූ බබාගේ කොන්ඩේ අවුල් කරනවා....

"එ..ඒත් අක්කා.."

"අභී....යන්න ගිහින් Wash එකක් දාගෙන එන්න....මං කෑම මේසෙට අරින්නම්..."

"අක්කේ...!!!"

මං ඉන්නවාද කියලාවත් බැලුවේ නැති අක්කා කිචන් එකට යද්දී මට කින්ඩියට හිනා වුනු අයියා එයාගේ වගේ මගේ කාමරේට රින්ග ගද්දී මං එහෙමම සෝෆා එකට ඇදගෙන වැටුනා....

මං දන්නේ එක දෙයයි...

ඒ අද මං ඉවරයි....

මගේ අත් දෙක නොදැනීම ඔලුවට යද්දී මෙතූ ඉදගෙන හිටිය තැනින් බැහැලා මං ළගට ඇවිත් මගේ කකුල් දෙක මැදින් හිට ගෙන මගේ අත් දෙකෙන් අල්ල ගත්තා...

"චූටි තාත්තී අඩනෝද?"

මෙතූ බබා මගේ මූණට එබෙමින් අහද්දී මං ඔලුව උස්සලා මෙතූ දිහා බැලුවා...මෙතූ බබාට විතරයි මාව මතක් වුනේ....

"චූටි තාත්තී හොදින් පැටියෝ...."

මං මෙතුල්ව උස්සලා මගේ උකුලින් ඉන්ද ගත්තා....මෙතූ බබා මගේ උකුලේ හරි බරි ගැහිලා ඉදගෙන මගේ කම්මුල ලාවට ඇගිලි වලින් අල්ලන්න ගත්තා....

ඇත්තටම මේකයි උනේ....අද මීටින් එක ඉවර වෙලා අයියා කැබින් එකට එද්දී මට කැබින් එකේ සෝෆා එකේම නින්ද ගිහින්...මේ මනුස්සයා මං නැගිටිනකන් එතන ස්ටූල් එක උඩට වෙලා බලාගෙන ඉදලා....කමක් නෑ..මං බලන් ඉන්න තරම් හැන්සම් තමයි ඔය ග්‍රැනීගේ හැන්සම් ට වඩා...හුහ්....ඒත්...

~🌈️වර්ණ🌈️~ (Non Fanfiction )Where stories live. Discover now