Falling in love with Loki?

Rain, Sick,Love

Loki ile öpüşürken kalbim yerinden çıkacak gibiydi ama düşünmeden de edemiyordum. Heyecan yapmamam gerekiyordu. Böyle düşündükçe de kendimi ana kaptıramıyordum.

Kısa bir süre sonra Loki yavaşta benden ayrıldı. Yüzünü ekşitmişti.

-Canını yaktım dimi, gene heyecan yaptım enerjim çarptı dimi? Gel bi bakayım, ya of çok özür dilerim.

Ben acele ile bir şeyler yapmak için çırpınırken Loki sakince ellerimi tutarak aşağı indirdi.

-Sakin ol Rena, iyiyim. Halledeceğiz.
-Ama nasıl ya of. Böyle hiç beraber olamayız ki. Hem bir dakika ya bana söylemen gerekirdi uyuz seni!
-Bazı şeylerden emin olmam gerekti dediğim gibi.
-Beraber olsaydık ya! Hani biz takımdık, hani annenleri beraber alt edecektik!

Loki cevap vermeye başlarken bir anda bardaktan boşalırcasına yağmur yağmaya başladı. Lafa başlamadan önce bana bir göz attı. Tartışmaya devam etmek istediğimi anlayınca o da tartışma moduna geçerek konuşmaya başladı.

-Gerçekten takım olduğumuzu düşünecek kadar saf mısın kızım sen ?
-Bana kızım deme!
-Ya bi kes de dinle. Takım işi senin güvenini kazanıp gücünü kullanmak istiyordum. Tahta geçmek için.
-Değer verdiğini sanmıştım... Hala hedefinden şaşmamışsın ve geçene kadar da herkesi yıkıp geçmeye devam edeceksin sanırım ne kadar güzel!
-Rena sinirleniyorum, sus zaten ıpıslak olduk sus!
-Tamam be konuş!
-Sonra bir şeyler değişti, sana bakışım, hislerim değişti. Durumlar değişti. Aramızdaki gerçek anlamdaki enerji çok farklı Rena... Seni öldürebilir. Ve ben bunu sana aşık olduktan sonra fark ettim. Seni korumam gerekiyordu. Elflere karşı koruyamadım zaten...
-YA SANA MI KALDI BE ADAM, BENİM HAYATIM! SORDUN MU BEN NASIL YAŞAMAK İSTİYORUM DİYE?
-SIRF BENLE İLİŞKİ YAŞAMAK İÇİN ÖLMEK İSTER MİYDİN?
-İSTERDİM LOKİ İSTERDİM!

Loki bu duydukları ile afallayıp kalmıştı. Bu cevabı beklemediği hatta benim ondan nefret ettiğimi falan düşündüğü o kadar açıktı ki. Gözlerinde oluşan o daha önce hiç değer görmemiş ve şu an benden duyduğu yarı aşk itirafı ile yaşadığı sevinç karışımı duygu o kadar net okunuyordu ki... Gidip yanaklarından sıkıp sıkıca ona sarılmak istiyordum. Tüm sinirimi geçirmişti adeta bu soft bakışı ile. Yanıma doğru yaklaşarak dudaklarıma bir buse kondurdu ve elini şıklatarak bizi odasına ışınladı.

-Daha önce de bunu yapabiliyorken sırılsıklam olana kadar beklemene gerek var mıydı gerçekten Loki?
-Evet, böylelikle soyunup giyinmen gerekecek. Diyerek pis pis sırıtmaya başladı.
-Oha terbiyesiz adam! Öyle bir şey olmayacak çünkü ben şimdi odama gideceğim.
-Çıkabilirsen neden olmasın tabi ki.

Gene o şıklatma hareketini yaparak kapıyı kitledi. Göz devirerek yatağına oturdum.

-Farkındaysan asırlık hayatımda yapmadığım itirafı sana yaptım. Hiç mi etkisi olmadı ya? Hani az önce ölmeyi göze alıyordun?
-O anın heyecanı ile söylenmiş bir şeydi. Hem sinirim geçmedi sana. Ben ne hallerdeyken beni bırakıp gittin. Hiç aşık bir insanın yapacağı hareketler değil.
-Affetmen ve inanman için daha ne yapmam gerekiyor, aşkından yatak döşek hasta mı olayım?
-İyi fikirmiş, tabi bunu büyüsüz yapman gerekiyor ukala tanrı. Sonra bir anlamı olur. Şimdi aç kapıyı da bakışlarınla vücudumu yiyip bitirmeden gidip giyineyim.
-Aşık olunca işte insan bakamadan duramıyor.
-Sanki yüzüme bakıyorsun hödük, süzüp duruyorsun bir saattir.

Diyerek bir yastık alarak ona fırlattım. Hala sırıtmaya devam ediyordu. Ben de sinirlenerek kapıya doğru yöneldim ve açmak için zorlamaya başladım. Bir süre sonra sinirle çekiştirmeye başladım ki bir anda Loki'nin büyüyü kaldırması ile hızla kapı açılınca dengemi kaybederek geriye doğru sendeledim. Tam o sırada Loki arkadan beni tuttu.