Falling in love with Loki?

Dark, Dark, A lot of Dark...

Loki'nin anlatımından...

Rena'ya anlaşma yapmak için elimi uzatmıştım ki ayağa kalktığında sendeleyip kolumu tuttu dengesini sağlamak için. Yüzü bir anda kireç gibi olmuştu. Sesleniyordum ama gelen bit tepki yoktu. Kolunu tuttum dengesini sağlasın diye fakat bir işe yaramadı ki birkaç saniye sonra gözlerini kapadı ve kollarıma bayıldı. Ne olduğunu idrak etmeye çalışıyordum. Kollarımda kızı biraz sarstım fakat tepki yoktu. Hemen kucağıma alıp yatağıma yatırdım. Alnına elimi koydum, ateşi falan yoktu. Ne olmuş olabilirdi ki bir anda? Anneme gidemezdim. Elim kolum bağlanmıştı adeta. Gidip koltuğa oturup beklemeye karar verdim. Oturduktan sonra göğsümde hızla atan kalbimin sesini duymamla kendime geldim. Neden bu kadar hızlı çarpıyordu? Daha önce kimse için bu kadar endişelendiğimi hatırlamıyorum. Daha önce gördüğüm herkesten değişikti Rena. Kendine özgündü. Etkilenmiş miydim yoksa biraz? Tabi ki böyle bir şey mümkün değildi. Düşüncelerimden kurtulup kızın uyanmasını beklemeye karar verdim.

1 saat geçmişti ki Rena hala uyanmamıştı. Endişenmeye başladım. Zihnine mi girsem diye düşünürken kıpırdanmaya başladı yatakta. Yavaş yavaş uyanmaya başlıyordu. O sırada yüzümde hafif bir tebessüm oluştuğunu fark ettim ve hemen yüzümü duvar gibi duygusuz haline geri getirdim...

Loki anlatımının sonu.......

Yavaş yavaş gözümü açmaya başladığımda başımın ağrısı tekrar vurdu ve yüzümü ekşittim. Etrafa bakınmaya başladım ki burasının benim odam olmadığını fark etmemle aniden yataktan doğruldum:
-Ağğğ başım.
-Ne diye hemen kalkarsın ki, gerçekten aptalsın Midgardlı.

Bunları söyleyen Loki'den başkası değildi tabi ki. Oturduğu koltuktan kalkıp duvar gibi düz yüzü ile bana yürümeye başladı. Ben de yatakta iyice doğruldum ve yavaşça ayağa kalktım. Kalkarken dengemi zar zor sağlıyordum ki Loki kolumdan tutarak ayakta durmamı sağladı.

-Neden bayıldın?
-Başım bir anda çok ağırmaya başladı, sonrası yok. Bana büyü falan yapmadın dimi?
-Kes saçmalamayı. Anlaşma yaptığımız kısmı hatırlıyorsun dimi? Yarın kahvaltıdan önce çalışmaya başlarız. Laboratuvarda görüşürüz, haydi çık artık odamdan. diyerek beni kolumdan sürükleyerek tabiri caizse kapı önüne attı. Yaptığı şeyin saçmalığını bir kaç dakika atlatamasam da sonra odama doğru yol almaya başladım. Odama gittiğimde bugün olanları düşünmeye başladım ki uyuyakalmışım...

Sabah üzerime su dökülmesi ile aniden sıçrayarak uyandım.

-Lan noluyor?!
-Sana kahvaltıdan önce buluşalım dedim ve burda mışıl mışıl uyumaya devam mı ediyorsun, seslendim ve duymadın da. Cidden ölü gibi uyuyorsun. Kalk ve hazırlan.
-Sen deli misin Loki? Dondum ya dondum. Bir uykum var bari orda rahat bırak beni be adam. Gelmiyorum hiçbir yere git kendi araştırmanı yap!
-Benimle inatlaşmaman gerektiğini ne zaman öğreneceksin acaba?
     Diyerek yatağa doğru yaklaştı Loki beni omzuna attı ve bir anda kendimi laboratuvarda buldum. Hızla kıpırdanmaya başlayıp beni yere indirmesini sağladım. Yere indiğimde sinirle ona bakıyordum ama o sırıtarak bana bakıyordu.

-Şimdi o sihrinle üzerimi değiştir bakalım ukala Tanrı.
-Hiç geri vitesin yok dimi? diyerek bana yaklaştı.      

    Gene dip dibe pozisyona gelmiştik. Gözleerini gözlerime kitledi ve elini oynatarak kıyafetlerimi değiştirdi. Şaşırmış bir şekilde ben de ona bakıyordum ki bir adım daha attı. Şuan vücutlarımız birbirine değiyordu. Kalbim yerinden çıkacak gibi atıyordu. Loki elini kaldırıp yanağıma yaklaştırdı elini ve tam dokunduğu gibi ikimizde acı ile geri çekildik:

-İlk araştırma konumuz senin şu elektrik saçman olmalı, yandı elim be kızım.
-Senin tek elin yandı en azından tüm vücudum yandı benim dedim fısıltı ile. Yanağım da acıyordu ama bir anda neden bu kadar yakınıma girmişti ki? Kesin kendi içinde plan yapıyordu. Düşme Rena, güçlü kal. Düşüncelerimi Loki'nin sesi böldü:
-Düşünmen bittiyse artık plan yapabilir miyiz, kahvaltı saati geliyor.
-Taşın yapısını değiştiriyorum ve sonra da eve gidip sizi bir daha görmüyorum.