Falling in love with Loki?

✨

Loki'yi hasta yazarken kendimin de hasta olması şoku...Dün bölüm yazarım diye düşündüm ama tüm günü uyuyarak geçirince maalesef gene yazamadım...

Banyoda ıpsılak olmuş Loki'yi kaldırmak için imdadıma neyse ki Thor yetişti. Zar zor yatağına kadar taşıdık. Hasta bir Loki Laufeyson normal zamanki huysuzluğunun yüz katına sahiptir. Loki'yi yatağına getirdikten sonra ıslanmış kıyafetlerini değiştirmek zorunda kaldık.

-Ya sen değiştirsen olmuyor muydu, müstakbel karısı sayılırsın zaten.
-Oha Thor yavaş mı gelsen, daha sevgili bile değiliz. Ayrıca gücüm yetmiyor bu koca adama.
-Babam sizi uygun gördüyse evlendirtmeden bırakmaz. Neyse ya tamam ediyorum yardım.

Dolaptan kıyafetler alıp Loki'yi giydirmeye çalışıyorduk ama şuan beş yaşındaki bir bebekten farksızdı hareketleri. Biz ona dokundukça "Bırakın", "Uyumak istiyorum" gibi cümlelerle bağırıp bizi başından savmaya çalışıyordu. Yarım saatlik mücadelenin sonunda başarmıştık Loki'yi yatırmayı. Islak olan üstüm artık kuruydu. Umarım ben de hastalanmazdım. Yoksa benim ilgilendiğim kadar Loki'nin benimle ilgileneceğine olan inancım pek yoktu.

-İşimiz bittiğine göre artık uyumaya gidebilirim. Kahvaltıda görüşürüz Rena.

Diyerek odadan çıktı Thor. Ben de son kez Loki'nin masum yüzünü süzdükten sonra odadan çıkmak için adım atmıştım ki Loki beni elimden yakaladı ve zar zor çıkan sesi ile konuşmaya başladı:

-Burda kal..
-Numaracı sen uyumuyor muydun, kalamam Loki birbirimize zarar veriyoruz.
-Uzak yatarsak ve sen sakin olursan bir şey olmaz.

Senin yanında sakin olmak çok mümkün sanki diye içimden geçirdiğim sırada Loki sırıttı. Kesin zihnimi okumuştu.

-Bak yatıyorum ama uslu dur. Düzgünce uyu lordum.

Yatağın boş olan tarafına yattım ve yorganı da üstüme çekip Loki'ye doğru döndüm. O da bana doğru dönerek uyumadan önce son cümlesini etti:

-Lordum mu...Beğendim hep böyle hitap et bana.

    Sabah gözüme vuran gün ışığı ile uyandığımda burnuma keskince gelen nane kokusunun kaynağını düşünüyordum. Algılama kapasitem yerine gelince koku sahibinin tabi ki Loki olduğunu fark ettim. Daha sonra kafamın yastıktan daha sert bir şeyde durduğunu fark ettim. Loki'nin göğsünün üstünde! Loki'nin kolu da benim vücudumu sarmalamıştı. Bu farkındalık ile sakin kalmma gerektiğini beynim telkin ediyordu ama imkansızdı. Ya enerjim ona zarar verdiyse? Bu gerilim ile hızla doğruldum ve Loki'yi sarsmaya başladım.

-Loki uyan, nolur uyan Loki, kalk!
-Lordum ders... aaağ Rena elini çek yakıyorsun.
-Ay özür dilerim çok özür dilerim. Ohh neyse ki ölmemişsin. Aptal neden bana sarılıyorsun!

Diyerek koluna vurdum.

-Bak öncelikle beni enerjin ile öldüremeyeceğini, sadece canımı yaktığını anlaman gerekiyor. Bu kadar heyecanlı olma bir sakin ol ya. İkinci olarak farkındaysan sen de benim üstümdeydin. Ve son olarak bu kadar heyecan yaparak benimle nasıl sevişmeyi planlıyorsunuz leydim?

Diyerek yatakta bana doğru yaklaşmaya başladı. Ben daha duyduklarımı idrak edemezken Loki iyice bana yaklaşmıştı ve beni kolları ile yatak arasına sıkıştırmıştı. Ben ise şaşkın ve gergin şekilde ona bakıyordum. Onun ise yüzünde muzhipçe bir gülümseme vardı.

-Ya sen dün yatak döşek hasta değil miydin, bu ne enerji?
-Kaç gün hasta olacaktım, bir tanrıya bir gün bile çok.
-Hıı öyle mi çok bilmişler tanrısı?
-Öyle.

Loki cümlesini bitirdikten sonra başını boynuma gömerek öpmeye başladı. Elleri ile de karnımı gıdıklıyordu. Ben ise kahkahalar arasında hem kurtulmaya çalışıyor hem de adını bağırıyordum. Şu an gerilim namına hiçbir şey yoktu. Hatta uzun süredir bu kadar mutlu olduğumu bile hatırlamıyordum. Sonra aniden Tony'lerden çok uzakta olduğum ve onları bir daha görememe ihtimalim geldi aklıma. Normalde kolayca ağlayan biri değildim ama bir anda yaşlar gözümden akmaya başladı. Bunu fark eden Loki şaşkınca ve yavaşça benden ayrılarak beni doğrulttu ve sırtımı da yatağa yaslandırdı yavaşça. Ben yaşlarımın akmasını durduramazken o şaşkınca ve korkmuşça yüzüme bakıyordu.