Forget to Forgive

CHAPTER VII

Someone's POV

I receive a alarm that my sicret base in Germany was attacked. I rush back to my car and ordered all my men precent here in paris to gather up. I inside my private jet and heading to my Villa in Hawaii.

It should be Rubby.

That b*tch has the gut's to play with me. I know I can't take her down so I made another Demon. It would be nice to watch two demon's killing each other. We stop on a man standing on a road light and it turns out that he is one of my man.

We'll I don't care who he was. Im angry and I want him dead. I took out my gun and shoot him.

" Let that man there. Let's go I still have to kill a b*tch."

I call Dark, my Demon who would kill a demon for me. I need his help to kill her. I want her dead. Deadly dead. I f"cking want her f*cking head in my g*dd*mn wall.

That two descendants of Satan, i want them both dead. They are treath. Kill each other!!!!!

••••••••••••••••••••

Third Person's POV

Habang nagsisigaw ang matandang kumakalaban kay Rubby ay mahinhin lang itong naglalakad palabas na parang natutuwa sa napaaringgan.

"GET OUT OF THAT G*DD*MN BUILDING!!!!! CAN YOU HERE ME??!!!!!! ARE YOU A DEAF B*TCH!!! GET OUT!!!!!"

Kahit sino ay mamamalat ang lalamunan sa ganong kasiaigaw pero iba itong matandang ito. Sa kabilang banda, nasilayan na nila ang anino ni Rubby na naglalakad ng dahan dahan papalapit sa kanila. Katulad ng nakasanayan ay naka hood ito ng itim na oarang ninakaw nito kay kamatayan. May maskarang itim na pinaitim ng dugo. Dahan dahang pag-angat ng ulo nito ang nagpanginig sa tuhod ng lahat. Dinilat niya ang mga mata nya at tinaliman ng tingin ang matanda.

Bakas sa kulay rubi nitong mga mata ang galit ng isang dimonyo. Dimonyo, isa na itong totoong dimonyo. Sumabay naman ang pagpatay sindi ng mga ilaw sa paligit at malamig na simoy ng hangin. Mabigat sa pakiramdam. Pagpapawisan ka ng mapagkit habang tatayo ang balahibo mo sa ihip ng hangin. Nakakabingi ang magkahalong katahinikan ng lahat at lakas ng tibok ng iyong puso na tila nais lumabas ng dibdib.

Apat na segundo lang pero parang apat na oras nang ganoon. Sinira niya ang katahimikan ng lahat at humakbang ng marahan na parang iniiwasan ang pagkalatok ng kanyang takong sa semento.

Tatlong hakbang at napaluhod ng matanda. Nakatitig lang sya dito at itoy tuluyan nang naoaluhod sa takot. Hindi na sya nagawang maalalayan ng tauhan nya hadil oati ang mga itoy napaluhod sa bigat ng presensya nito sa kanila. Sa mga tauhan naman nya ay nakakatakot parin sya pero hindi na gaya ng dati dahil sa maayos na pikikitungo nito sa kanila. Hindi sila papatayin nuto kahit mag traydor sila. Pinapalaya sila nito.

Para kay Lemuel at kada sitwasyon ay ibat-ibang pagkatao ang mayroon ito. Dimonyo, Anghel, Tao, nagsamasama sa katawan na ito.

Nagpatuloy ang katahimikan. Dahandahang lumuhod si Rubby sa harap ng matanda, hindi malapit hindi din malayo sa kanya. Hindi ito gumagalaw na tila ay naestatwa na sa pwesto nito.

Ipinatong nya ang kanyang siko sa kanyang tuhod at iniabot ang kaliwang kamay papunta sa noo ng matandang nasa harap nya.

Ang itim na kuko nito ay unti-unting bumabaon sa balat ng noo nito. Dahandahan nyang pinipihin ang daliri nya pakanan, pakaliwa. Pinasasakit iyon habang dahan dahang dinidiinan. Sa dikalayuan ay may tunog ng hangin na nagwawala at isang mabigat na presensya ang dahan-dahang nararamdaman ng lahat.

Ramdam ni Rubby na naglalakad ito papalapit sa kanila. Inihinto nya ang kaniyang ginagawa na hinahayaan lang ng matanda dahil naparalisa nya ito ng hindi hinahawakan.