0.8

898 28 16
                                    

Tek kelime kararını, tek duygu yaşamını, tek bir insan seni değiştirebilir. 🦋

~

Elleri hâlâ yüzümdeyken kalbim göğüs kafesimden çıkacak gibi atıyordu. Saatlerce bu an da takılıp kalmak istiyordum. Mustafa'nın çalan telefonu hayallerimi suya düsürmüştü. Ses bizi soyutlanığımız dünyaya geri getirmişti. O dağımdaki gözleri kaybolup avuçlarını yüzümden çektiğinde içimde ki boşluk hissi yeniden baş gösterdi. Ben yaşadığım duygu kar maşasının içindeyken Mustafa telefona cevap verdi
"Noldu Kutay?" karşıdan gelen cevapla kaşları çatıldı. "Tamam geliyorum" telefonu kapatıp bana döndü. "Benim gitmem gerekiyor beni bekleme uyu tamam mı?" bunları söylerken saçlarımla oynuyordu. Kafamı sallayarak onayladım .

Kapının kapanmasıyla uzun zamandır tuttuğumu farketmediğim nefesimi verdim. Onunla yakın temas ta olmak beni fazlsıyla heyecanlandırıyordu. Ceplerimi karıştırdım, telefonumu bulamayınca Mustafa'nın aldığını hatırladım.Yarın nasıl uyanacaktım? Ali şık olduğum için endi kendime kalkarım herhalde diye düşündüm ve uykuya daldım .

Ertesi sabah kapının çalmasıyla uy@ndım. Eve kısaca göz gezdirdim Mustafa yoktu. Kapıya yaklaşıp delikten baktım gelen Elif'ti. Dün gece ara muzda yaşanan gerginliği fark etmiş ve benim için endişelenmiş. Bende kıssaca olanları anlattım

"Peki bilinmeyen numara meselesi nolacak kim neden böyle birsey yapsın?" "Benim de en ufak bir Fikri'm yok" diye cevap verdim Elif'e. Birlikte kahvaltı yaptık ikimizinde yakında finalleri ve Elifin projeleri olduğu için sohbeti fazla uzatmadık. Kalan zamanımı ders çalışarak geçirdim. İstedigim üniversite ve bölüme yerleşmeyi her şeyden çok istemiştim. Şimdiyse mezun olup mesleği mi en iyi şekilde yapmak için çok çalışmalıydım.

Akşam Mustafa geldiğinde biraz ergin görünüyordu "Nasıl geçti bugün gece hiç uyumadın mı?" soruma başını olumsuz anlamda sallayarak cevap verdi. "Dün akşam acil olmasa seni bırakıp gitmezdim alınmadın değilmi" diyerek bana sarıldı. Kıpkırmızı olduğuma emindim "Yok hayır sorun değil alınmadım" diyerek sarılışına karşılık verdim.

Telefonumu ne zaman alabilirim diye sor sa mıydım acaba diye geçirdim içimden. Hiss etmiş gibi "O telefonu artık kullanma başka bir tane alırız" demesine şaşirmıştım. "Mesaj atan kişiye dair bir şeyler bulabildiniz mi" "Elimizde çok net sonuçlar yok ama yaklaştık sayılır bizimkiler çok çalışıyor Enes ve Enver de uyumadılar dün gece" Mustafanın titizliğinden kaynaklı olsada kendimi suçlu hissedmiştim.

"Bana güvenmeni istiyorum ne olursa olsun bana gelip anlatmanı istiyorum." bunları söylerken elleriyle yüzümü kavramıştı. "Söz" dedim. Birlikte yemek yedikden sonra Mustafa telefonla tahminimce Kutayla konuşuyordu . Oldukca sinirli olduğu ses tnundan ve hareketlerinden belliydi boynunu sıkıyor dişler inin arasından konuşuyordu.

Yanına giderek "Bir sorun mu var ne oldu kiminle konuştun" ben ardardına sorular sorarken Mustafa her sözcügün üzerine basarak her biriyle beni delip geçmek istercesine konuştu "Telefonuna yeniden mesaj gelmiş. Bir fotoğraf. Sen ve bir adam kafe de otururken."

.
.
.
Kisa oldu kusura bakma yın bir sonraki çok daha uzun olacak söz veriprum ☺️

Ev KokusuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin