Mha x Reader (Oc)

2- Size kaç metre lazım?

**1 ay sonra**
Gözlerimi Akira'nın beni sarsması ile kısarak açtım
Ak: "Akemi hadi kahvaltıya"
A:"Anne 5 dakika daha"
Ak:"Ne annesi lan! Ben senin abinim kalk!"
A:"hıhı ondan" dedim uykulu bir şekilde.
Akira derin bir iç çekti ve hızla yorganı üstümden attı. Bir anlık sarsıntıyla neye uğradığımı şaşırdım ve tam da kafa üstü yatağımdan düştüm
A:"Anam! Ayyy kafam" dedim acı ile kafamı ovuşturarak
A:"insan gibi uyandırsana!"
Ak:"hayvan gibi yatan sensin"
A:"Of!"
Ak:"hadi kahvaltıya" dedi ve odadan çıktı.

Homurdanarak ayağa kalktım ve banyoya gidip hızla elimi yüzümü yıkadım. Yorgunluktan ölüyordum. 1 aydır sabah akşam özgünlüğümle ilgili alıştırmalar yapıyordum. Neyseki Daichi daha doğrusu babam bir prohero olduğu için Akira ve Akemi'yi daha doğrusu beni küçüklüğümüzfen beri fiziksel dövüşlere ve silah kullanımına karşı eğittiği için vücudum otomatikmen korumaya geçiyordu. Tek sorun özgünlüğüme alışamamıştım. Ya da Akemi'nin özgünlüğü mü desem? Aynada kendime baktım. Ben burada isem Akemi'ye ne oldu? O da benim vücuduma mı geçti yoksa o öldü mü? Geri dünyama gidebilir miyim? Artık kendime Akemi mi demeliyim? Ya benim Akemi olmadığımı anlarlarsa? Ne olur?

Banyoda beyin fırtınası yapmayı bırakıp hızla pijamalarımı değiştirdim ve büyük bir mutlulukla aşağı yemek salonuna gittim. Hızla yemek salonuna girdim ve koca masanın başında oturan aileme yaklaştım

A:"Günaydınnnnn" dedim heyecanla
E:" bugün çok mutlu gibisin. Nedir seni bu kadar mutlu eden tatlım?" Dedi
annem ben yemek tabağımı doldururken
Gözlerin resmen parıl parıl parlarken konuştum

A:" nasıl heyecanlı olmam?! Bugün U.A'ya giriş sınavı yok mu? Akira Akira saat kaçta gitmemiz gerekiyordu? Geç kalmayalım bak" dedim heyecanla ve hızla yemeğimi yerken.

Bu sırada annem ve babam bana ben uzaylıymışım gib bakıp sonra birbirlerine bakıp 'bu ne saçmalıyor?' bakışı attılar. Bu sırada Akira bıkkınlıkla alınına vurdu. Bense 'ne dedim sanki?' dedim içimden. Bu sırada annem ve babam bakışmayı kesip bana baktılar ve babam sordu

D:" U.A geçiş sınavına mı girmek istiyorsun?"

A:"Evet...? Neden ki? Başka hangi türlü girebilirim ki? U.A'ya gitmemi istemiyor musunuz?" Dedim sahte bir üzüntüyle.
Annem elini elimin üzerine koydu

E:"Biz seni öneri ile U.A'ya sokmayı planlıyorduk tatlım"
A:"Öneri mi?"
Ak:" Kahraman önerisi Akemi. Kahraman önerisi. Hani babamız bir prohero ya. Kahraman önerisi ile U.A'ya giren bir sürü öğrenci var

A:"haa..." Dedim anlamış bir şekilde 'ben bunu nasıl unutmuş olabilirim?! Vah beni mal kafam!' diye saydırdım içimden. Bu sırada annem sıcak bir şekilde gülümsedi

E:" Ama istersen girebilirsin tatlım. Geçeceğinden adım kadar eminim"
A:"Yok anne valla hiç gerek yok. Zaten telekinezi yapacam diye canım çıkıyor bir de sınava girsdm ölürüm valla"
E:"öyle deme" dedi ve kahvaltıya devam ettik. O sırada hesaplamaya başladım. Bugün sınav varsa yarın öğrenci seçer ve değerlendirirlerse Bakugou'nun boyu 172'dir. Kesinlikle kesinlikle. Pardon pardon yanlış oldu. O zaman birkaç güne okul başlar. Oley!

**Birkaç gün sonra**
Sonunda U.A'dayız! Ben hızla arabadan inip yerimde duramazken Akira yavaşça arabadan indi ve bizi okula bırakan anneme el sallarken ben resmen yerimde zıplıyordum. Hızla bir U.A'ya bir de öğrencilere bakıyordum. Belki Uraraka'yı görürüm yok Midoriya'yı hatta hatta belki Bakugo'yu! Bu düşüncelerle daha da heyecanlanırken Akira elini omzuma koydu.
Ak:" sakin ol. Savaşa gitmiyoruz. Ve kendine hakim ol" dedi ayaklarımı işaret edip. Ayaklarıma baktığımda ise heyecandan yanlışlıkla uçma gücü yavaş yavaş harekete geçirmiş biraz havalandığımı fark ettim. Hızla gücümğ etkisiz hale getirdim ve utançla ensemi kaşıdım
A:" Ehehe biraz heyecanlım da"
Ak:" fazlasıyla" dedi umursamazca ve U.A'ya girdik.
Akira'nın söylediğine göre ikimizde 1-A'daydık! Dakikalar boyunca arayışımız sonucu sonunda sınıfı bulduk. Kapısı kocamandı...kalbim hızla atarken kapı koluna uzandım ama Akira benden önce davrandı ve hızla kapıyı açtı. Ve kapıyı açtığımız an kullağıma Bakugo ve İida'nın tartışma sesinin gelmesi bir oldu. Bakugo ayaklarını masaya koymuş İida ise onu bu gibi davranışların yanlış olduğu ile ilgili uyarıyordu. Ben o ikisini izlerken Akira umursamadan hızla bir masayı kapmıltı bile. Bense Bakugo ve İida'nın bu haline gülümseyip hızla Akira'nın solundaki masaya yerleştim. Masaya yerleşmem ve dünyanın en şirin pembe bonus kafalı birinin görüş alanıma girmesi bir oldu