sözler, akan bir yıldız. | Texting

Planlar ve Aşklar

Elbette hatırlıyorum düğün tarihini fakat unutmuş gibi yapıp iş yoğunluğunu bahane edecektim ben. Şimdi öyle bir şansım kalmıyor, imdat!

Parla: Acil durum! 😨

Güven: Ne oldu, teklifimi gözden geçirip evlenmeye mi karar verdin?

Parla: Düğün var.

Güven: Çiçekle çikolatayla beni istemeye gelmen şart, yoksa varmam sana. 😏

Parla: Ya bir dur!

Güven: Duruyorum zaten, az daha dursam tuzlanacam, koktum. Yeter, evlenmemiz gereken konular var.

Parla: Güven delirtme beni, evini basarım.

Güven: Aaa hem de nikahsız, hayatta olmaz! Namuslu bir adamım ben, nikahsız bir kadınla aynı evde kalmam imkansız.

Parla: Kapıyı aç!

Üzerimde civciv figürlü pembe pijamalarımla soluğu kapısında alıyorum. Zile basıyorum ama açmıyor, açmadığı gibi kahkaha seslerini duyuyorum.

Parla: Aç kapıyı.

Güven: Güvenmiyorum sana!

Parla: Bak, bir aç bir şey yapmayacağım sana. Demem gereken şeyler var.

Güven: Tek dizinin üzerine çök önce ona göre evet derim.

Parla: Hay senin a...koyayım ben. Aç lan kapıyı.

Duyuyorum, daha yüksek sesle gülüyor. Neyse ki bekletmeye son vermek istemiş, açıyor kapısını pis. Kocaman gülümseme yüzünde. Allah'ım bu, bu kadar yakışıklı idi de hangi akılla saldım ben bunu.

Siyah eşofman giymis belinden aşağı düşmekle düşmemek arasında duruyor, beyaz tişörtü göğsünü sarmış. Hiç de hoşlanmam. -Yalan.-

"Sulandırma da dinle, düğün var..."

"Bizim mi?"

"Ay yolacam şimdi saçını!"

Uf o bakış da nesi, tepeden tırnağa süzdü beni. Ateş mi bastı nereden geldi sıcaklık.

"Tamam dinliyorum seni."

"Annem yazdı, hatırlattı. Bu hafta sonu kuzenin düğün var ve ben tek gidemem, senden yardım istemem gerek. Benim gel. Gel çünkü!"

"İyi gideriz, tamam."

Bir şey demiyorum, heyecanla gülümseyip el salıyorum. Bir koşu evime geri dönüyorum, telefon elimde bırakmadım.

Parla: Ne kral adamsın sen. 💜

Güven: Kraliçem de sen olsan keşke. 😉

Cevap vermeyeceğim, susuyorum.