Your Lips All Over My Soul

Chapter 10: Traitor

Still Five Years Ago...

"Tarra!" I called my cousin. She brought me food to eat.

Nilingon niya ako. "What? Pagagalitan ako ni tita kapag nalaman niyang nakikipag-usap ako sa 'yo."

"Help me, please. I just want to know if my husband is okay. Please, tell me that he is alive and breathing." Halos magmakaawa na ako sa kanya.

Hinawakan niya ang kamay ko. "Don't cry. He is okay pero pinabugbog siya ng husto ni Simon para hindi na makalapit pa sa 'yo. I'm sorry, I can't do much for you. Ang gawin mo na lang ngayon ay magpalakas ka at kapag may pagkakataon, tumakas ka. I heard they are planning to do something bad to you, I don't know what it is. They are really mad because you marry him."

Bigla akong kinabahan pero wala na akong pakialam sa sarili ko. Ang mahalaga ay buhay si Julian. Buong gabi kong iniyakan ang ideyang baka pinapatay talaga siya ni Simon.

"Thank you so much, Tarra. I thought I would never see him again. Thank God he's okay." Nakahinga ako nang maluwag pero alam komg hindi titigil si mommy at si Simon. Baka nga mapatay niya si Julian at wala man lang makakaalam ng nangyari.

Lumabas ako ng kwarto at hinanap si Simon. Bakit ako matatakot sa kanya? Pwedeng-pwede ko siyang kasuhan kung mapapatay niya ang asawa ko. Tetestigo ako laban sa kanya kapag may nangyaring masama kay Julian.

"I am going out, I want to see my husband," I said to him without hesitation.

"Are you out of your mind?!" sigaw ni mommy sa akin. "Have some respect! Si Simon ang dapat na asawa mo ang kausap mo!"

"Hindi ko siya gustong mapangasawa, mommy! Nilinaw ko na 'yan sa iyo noon pa pero pinipilit mo. Simon is not the only solution to our problem! Isipin mo naman ang kaligayahan ko, mommy!" Alam ko namang mangyayari ito pero masakit pala. Mas iniisip pa niya ang materyal na bagay kaysa sa sarili niyang anak.

"It's okay, tita. She can see her husband. Hayaan na natin siya, malay natin ay iyon na ang huli." Ngumisi sa akin si Simon.

"Huwag mong gagalawin ang asawa ko! Ipapakulong kita!" Dinuro ko siya.

"Relax, sweetheart. Sige, pwede mo siyang makita but first, let's celebrate your stupid marriage with that gardener." Inabot niya sa akin ang isang wine glass.

Kumunot ang noo ko at nagtaas ng kilay. Humigop na siya sa sariling baso bago natawa sa naging reaksyon ko.

"Come on, are you thinking that I will gonna poison you? I am not that shallow, Lucy. Here, take mine." Ang pinag-inuman niyang baso naman ang inabot niya sa akin ngayon.

"I am not letting you go unless you celebrate with me. Ikaw din, hindi mo makikita ang asawa mo."

Wala akong naging choice. Gustong-gusto ko nang makita si Julian. Gusto ko siyang alagaan ngayon dahil alam kong masakit ang buong katawan niya ngayon. Mabilis ko na lang inubos ang wine na halos kalahati rin ng malaking wine glass.

Bahagyang sumakit ang tiyan ko dahil sa dami ng ininom ko. Pinakalma ko muna ang sarili ko bago lumabas ng bahay pero hindi pa man ako nakakatungtong sa may pintuan ay uminit ang pakiramdam ko. Pakiramdam ko ay lalagnatin ako, sa sobrang init ay gusto kong hubarin ang damit ko.

"Are you okay?" tanong ni Simon at hinawakan ang braso ko.

"Stay away from me. I'm not feeling well. What did you put in my drink?" I know it was him.

"Nothing, just an aphrodisiac, baby." He kissed my neck.

What? What's that?!

"Stay away from me!" nanghihinang usal ko.

Imbes na sundin ang sinabi ko ay pinangko niya ako. Hindi ko alam kung saan niya ako dadalhin. Kinabahan ako ng  mapagtantong sa kwarto niya ako dadalhin.

"Are you feeling hot, Lucy? We can remove your clothes if you want," he whispered and bit my earlobe.

No! Please, no!

Nanginginig ang buong katawan ko. Hindi ko na alam kung ano ang sumunod na nangyari. Parang nadarang ako sa init na nararamdaman ko sa loob ko at hindi ko nakokontrol ang gustong gawin ng katawan ko. Gusto ko siyang itulak, gusto kong sumigaw ngunit iba naman ang ginagawa ng katawan ko.

"Stop!" I tried to push him away.

"Yes, Tarra! Take a lot of pictures and show them to his stupid husband. Show him how I feasted in his wife's body and how she's enjoying it." He moaned while pushing himself inside me.

No! No!

"Stop, please! Ah!" It hurts, it hurts a lot.

"I can't believe you're still a virgin. I am so lucky!" He laughed and moaned.

In my blurry vision, I saw Tarra. I wanted to call her to help me, but she was just standing there, holding her phone, filming us. Bakit niya iyon ginagawa? Bakit?

"Tarra, help me!" I shouted at her.

Wala na ang bagay na pinaka-iingatan ko. Wala na ang isang bagay na para kay Julian. This animal took it!

Buong gabi yatang lupaypay ang katawan ko habang sumusunod lang sa gusto niyang gawin. Ang dumi ko! Ang dumi-dumi ko na! He raped me!

"Did you enjoy that, darling?" tanong niya nang mapagod siya.

Kahit nanghihina ako ay binalot ko ang sarili ko sa kumot. Mahigpit ang hawak ko roon.

"Alam mo bang ang tagal ko ng nalilibugan sa 'yo, Lucy? I know that you were always delicious. Hindi ako nagkamali. Good thing, you didn't give yourself to that gardener." Humalakhak siya.

"Hayop ka!" sigaw ko sa kanya. Gusto ko siyang saktan. Gusto ko siyang patayin.

"Oh no, you should hurry before your husband finds out what we did," he said and left me inside the room.

What? No!

Kahit masakit ang buong katawan ko ay sinikap kong tumayo. Ilang beses akong natumba, hindi ko na nga naisipan pang magdamit man lang. Kailangan kong puntahan ang asawa ko.

"Nasaan si Tarra?!" sigaw ko nang makababa ng hagdan.

"What happened to you?" tanong ni lola.

Wala akong panahon para sagutin siya ngayon.

"Where is Tarra? Kailangan kong umalis! Kailangan kong makita ang asawa ko!" I was crying while grandma is trying to stop me from going outside looking like that.

Kapag nakita ni Julian ang mga litrato na iyon, magagalit siya sa akin. I need to explain everything to him. Sana hindi siya maniwala sa mga litratong iyon. Sana makinig muna siya sa akin.

"Julian!" sigaw ko kahit alam kong hindi naman niya ako maririnig.

I need to find Tarra. I need to find that traitor. I thought kakampi ko siya, she betrayed me! I will never forgive her if she shows those pictures to my husband.

That wasn't me. That wasn't me, Julian. Forgive me.