BARZA

GİRİŞ*

~Vatana İhanetin Nedeni Olmaz,
Er Ya da Geç
Bedeli Olur...

~Mustafa Kemal Atatürk.

Bu yazıyı sonradan ekledim ve siz bu yazıyı ilk başta görüyorsunuz... Bu kitap ve diğer Yıldız Aster kitabım, aslında bir kitabımda başka bir kitapta konuşmak istemiyorum ama tek yerde yazayım dedim... Bu kitabı ben Deprem yaşamadan önce yazmak çok istiyordum kafamda oluşan bir kurguydu. Aynı şekilde onunla beraber olan Yıldız Aster kitabımda öyle. Depremden önce çok kaygılıydım atsam acaba severlermi düşüncesi ile başa çıkamıyordum. Ama şuan karar verdim ve artık yazmak ve atmak istiyorum yapacak bir şeyim yok seversiniz, sevmezsiniz size kalmış... Ben hikayemin kafamda bir yerde kalmasını istemiyorum bunu sizlere paylaşmak çok istedim, aranızdan bazıları birbirimizi kandırmayalım duygu sömürüsü yapıyor kitabı tutsun diye düşünebilir öyle bir düşüncem yok bu kitabı çevremde değer verdiğim insanların desteği ile atıyorum. Yoksa sadece yazar ve rafta bırakırdım.

Hayata geç kalmaya hayır...

Ülkeme ve Deprem Yaşayan Herkese Çok  Geçmiş Olsun.🎗️

Yakınlarını Kaybeden Herkesin Başı Sağolsun... Şehitlerimize Allah Rahmet Eylesin.
Vatanımız Sağolsun...

Şunu da söylemeden geçmiyim Sizi Seviyorum... Zaten kitap yazmayı asla bırakacağımı düşünmüyorum... Ama şunu da söyleyem biliyorum çok konuştum Sus yaw diyenler var biliyom aranızda. Kitabı asla bırakmam, sizide asla bırakmam sözüm söz...

Tamam sustum kızmayın yaaa...

Hee şunu unuttum Gızzz sakın kitaba mutsuz şekilde başlamak yok heee üzülürüm bunları geçiyoruz ve mutlu bir şekilde kitaba başlıyoruz teşekkürler efenim teşekkürler. Oyyy neneemmm

Şimdi sustum.

İYİ OKUMALAR...

Bazı hayalleri yıkılmış bir gemi, bazen savaşmayı başaramamış bir anne. Oğlum, kızım diye ağlamaya çekinen bir baba. Küçük yaşta gözünü intikam bürüyen bir evlat. Ve arkasından okunan binlerce dua... Bunu karşılığında verilen tek bir cümle.

VATAN SAĞOLSUN.

"Ağlama..."ve diğer sakınan bir cümle daha."Ağlama..."yine sakınan bir cümle."Düşmanın yüzünü güldürme ağlama, ağlama!"Bir cümle daha gelmişti. Cümleler aynıydı hep aynı cümleler, ölen bir kişi değildi sadece bir kişi vefat eden kişi değil onunla beraber binlerce kişi vefat ediyordu...

VATAN SAĞOLSUN.

Kendi oğlumuz, kızımız ülkemiz vatanımız uğruna ölüyor. Bizim elimizden dua etmek dışında hiç bir şey gelmiyordu. Kılınan namazlar tek bir bir cümle oluyordu. Sen benim oğlumu, kızımı koru tertemiz akan kanı, zehir akan kanların eline bırakma... Bu duaya tek bir karşılık geliyordu.

VATAN SAĞOLSUN.

Düşmanların, atladığı tek bir şey vardı... Askerler ölmüyordu ki şehit oluyorlardı...

"Oğlum!"diye ağlayan bir anne tabutuna sarılmış, karşısında onun için dua okuyan bir topluluk. Ve karşıda oğlunun al bayraklı tabutuna gururla bakan bir baba...