BARZA

10~Bölüm

Komando Uzman Çavuş~ Murat Akman.

Şehitlerimizi Analım Ve Asla Unutmayalım.
Yazamadığım Nice Binlerce Şehit.
Allah rahmet eylesin.

✈️

~Bir ricam var...
Altta olan yazıları bir satırını bile atlamadan okur musunuz?

Bu yazı bir komando er mektubudur ve siz bu mektubu gazeteden okuyorsanız ölmüşüm demektir. Bir ailem olsaydı bu mektubu onlara yollamak isterdim ama yok.

Size koğuştaki ranzamdan yazıyorum. Şu an etrafımda Adana, Ağrı, Sivas, Edirne, Diyarbakır, Ankara, Antalya, İzmir, Urfa, Trabzon... Türkiye'nin dört bir yanından birbirini tanımayan ama birbirlerinin canını korumaya yemin etmiş bir sürü asker var.
Birazdan operasyona gideceğiz, tek dileğimiz kayıp vermeden geri gelmek.

İlerde ölürsem eğer diye bir mektup yazmak çok zor. Aklına getirmek istemez ya insan ölümü, hani her zaman bir umut vardır ya. Askerliğim bittikten sonra yırtıp atacaktım bu mektubu ama şu an okuyorsanız yırtamadım demektir.

Zaten pek de kalem tutmaz elim. Silah tutmayı daha iyi bilirim. Sizi korumam için siz öğrettiniz silah tutmayı.
Tuhaf olan siz bu mektubu okurken ben neden öldüğümü bile bilmiyor olacağım. Ya bir mayına bastım ya da yediğim birkaç kurşun. Bileniniz var mı ben nasıl öldüm?

Kışlada her televizyona bakışımda birbirinizi öldürdüğünüzü birbirinizin canını yaktığınızı gördüm. Müziğin sesini çok açtı diye komşusunu vuranlar. Gücü kadına yetenler. Cebindeki on lirası için adam vuranlar. Kız arkadaşına baktı diye alayını bıçaklayanlar.

Bileniniz var mı ben, kimi korumak için öldüm?
Eti az pişti diye garsona çıkışan adam; sen rahat uyu diye kurşunlar başımın üstünden geçerken ben dağda her bulduğumu kesip yedim.
Arabasını solladılar diye levyesini kapıp arabadan inen adam, beni bir çöp bidonuna atıp giden anam; söylesene ben kimin için öldüm?

Yetimhanede ve askerde en güzel şeyin ekmeğini bölmek olduğunu öğrendik biz. Peki size neyi bölmeyi öğrettiler?

En güzel yazılan mektup, gerçekten aşk ve sevgi mektubu muydu? Siz hiç asker mektubu okudunuz mu?

Okudunuz.

İYİ OKUMALAR.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Bırak diye bilir mi bir insan sevdiğine? Bırak diye bilir miydi sevdiğim seni bırakıyorum diye? Öyle bir severmiş ki insan, Denizi İlk Defa Uçakla Geçer Gibi.

İnsan özler miydi görmekten bile çekindiği gözleri?

Elimi göğüsüne bastırmaya devam ederken,"Aç gözlerini yalvarırım! Aç gözlerini..."diye sayıklamaya devam etmiştim. Elimi yüzüne doğru götürürken, yeniden yanağını okşamaya başlamıştım. Titrek bir nefes verirken, bakışlarımı yeniden göğüsüne indirdim.

Çok kan akıyordu.

Çok akıyordu...

"N'olur aç gözlerini! Yalvarırım aç gözlerini ben yapamam!"yapmam yapmam..."yüzüme gülümseme yayıldı."Söz verdin... Bana söz verdin..."diye fısıldadım, boğazım düğümlenirken.