BARZA

12~Bölüm

ALİ UÇAR- PÖH.

CANER GÜNYELİ- TEĞMEN.

SABRİ ALTINBAŞ- ÖZEL HAREKAT POLİSİ.

TARIK KOÇOĞLU- ÜSTEĞMEN.

ERHAN DİKMEN- BİNBAŞI.

Sehitlerimizi Analım Ve Asla Unutmayalım.
Allah rahmet eylesin.

✈️

~HEPİNİZE MERHABALAR...

Uzun bir aradan sonra yeni bölüm geldi... Baya uzun zamandır yokum. Bu ay baya sıkıntılı bir aydı kusuruma bakmayın. Normalde bu kadar ara vermezdim ama baya sıkıntılıydı.

~Hepinizi seviyorum, buraya yıllar sonra gelen bir Aynur emojisi alalım...

İYİ OKUMALAR
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Elimi yavaşça karşımda duran kadına doğru uzatmıştım."Demet."
Dedim kendimden emin bir şekilde.

İnsan karanlıktan korkar mıydı?
Ya aydınlıkta, her ikisinden de korkmuştu. Her ikisinde kendisine acı çektirmişti. Bazen, gecenin asla gelmemesini isterken. Bazen gündüzün gelememesini istiyordu... Kollarını başının yan tarafına doğru sararken, kollarının aslında bir yatak olduğunun farkındaydı. Kollarının arasına iyice gömülürken, bir anda kapının açılması ile olduğu yerden hızla sıçramıştı. Gözlerini kırpıştırırken, kafasını hafif yukarı kaldırmış ve ne olduğunu algılamaya çalışıyordu.

"Kalk!"diye sesin yükselmesi ile yavaşça doğrulmaya çalışmıştı."Fazla uyudun."dedi adam. Başta ne olduğunu idrak edememişti. Kollarının üzerine hızla çökerken, içinde 'yeter' diye söylenmişti. Adam, artık sinirlenme evresine yaklaşırken. Adımlarını yerde yatan küçük bedene doğru ilerlemişti.

Sinirlendirmemesi gerekiyordu.

Adam, bir kaç saniye üstten bedenine bakarken. Ayağını tekme atmak için kaldırırken. Küçük bedenin, kulaklarının bitiminden geçmiş ve aynı hızda omuzuna gelmişti. Küçük kız yerinde omuzunu korumak için kafasını yana doğru kırmış ve ellerini kafasının üzerine doğru koymuştu.

Alışmıştı.

Bir insan şiddete alışmaması gerekiyordu ama o alışmıştı.

"Sana kalk dedim!"demişti yeniden ayağını kaldırıp, diğer omuzuna doğru denk getirirken. Bu darbeler artmaya başlamıştı. Küçük kız acı dolu bağırmaları artarken."Bağırma!"demiş ve yeniden bir tekme daha yemişti. Tekmelerini atmaya devam ederken. Karın boşluğuna gelmesi ile kız acı içinde ne yaptığını bilmeden yüz üstü dönmüştü."Bağırmayacaksın!"

"Yeter..."diye sayıklamaya başlamıştı.
Yediği darbeler artık ona acı verirken. Nefesini tutmuştu. Adam, delirmiş gibi tekmesini kızın yüzüne doğru atarken. Küçük kız, olduğu yerden sıçramıştı.

Durmuştu.

Bazen alışmak iyi bir şeydi.

Sırtını adama doğru çevirirken. Ağzına dolan kanı yere doğru tükürmüştü. Nefes alışları hızlandığın da sanki bir daha nefes alamayacak gibi hissetmişti. Sanki bir daha akciğerlerine o hava girmeyecek gibiydi. Nefes alışları düzene binerken. Gözlerini yavaş yavaş aralamış."Özür dilerim..."diye fısıldamaya başlamıştı."Bir daha olmayacak efendim."dedi.