sinusubuan pa ako ni sandra habang Kumakain kami.. ginagawa nya naman to dati pa pero iba yung Pakiramdam ko ngayon..
"hon ako na.. kumain ka na rin."
"kumakain naman ako e.. tsaka diba masakit pa body mo? di ka makaka move Ng maayos.."
"thank you ha?"
"ofcourse. always! wag ka na ngang magpasalamat dyan. responsibility ko to as your partner."
"pano kung di na ako makalakad?"
"makakalakad ka pa nga.. madadaan pa yan sa therapy. and kapag nakalakad ka na, magpapakasal na tayo."
"t-talaga?"
"yah! kaya i-help mo rin yung sarili mo para makalakad ka agad."
"papakasalan mo pa rin ako?"
"oo nga! basta maka recover ka na.. edi pag naka recover ka na maasikaso mo na yung proposal mo sa akin edi mapapakasalan na kita." Hinawakan ko ang kamay ni sandra at Hinalikan.
"I love you.. please wag kang mawawalan ng pag asa. for us. para sa family natin."
"kailan ba tayo makakauwi? ayaw ko na dito.."
"naku honey.. medyo matatagalan pa siguro one week pa or more.. andito naman ako e don't worry! Di kita iiwan.."
"ayos lang naman akong maiwan dito hon.. kailangan ka sa bakeshop e. may mga nurse naman dito."
"no.. gusto ko ako ang mag aalaga sayo. don't worry about our business kayang i-handle ni ally yun."
"I love you.."
"I love you too! Wag ka nang sad dyan and wag mag isip ng kung ano ano. I got you, rome. kahit maubos pa ang ipon nating pareho gumaling ka lang." — Niyakap nya ako at Hinalikan sa braso.
nakatulog na si rome after kumain kaya matutulog nalang din muna ako.. antok na antok pa ako e.. i was about yo close my eyes but nag ring yung phone ko and as expected, its ma.. medyo lumayo ako kay rome..
"ma? hello po?" —
"mag impake na kayo ni france! Asaan ka ba??"
"ma im sorry.. hindi na po kami sasama sa inyo. n-naaksidente po kasi si rome and kailangan na kailangan nya kami ngayon. sana Po Maintindihan nyo.."
"what? Mag papaloko ka na naman sa lalaking yan?? sandra naman.."
"ma hindi po.. im so sorry ma but dito na lang po kami. pasensya na po."
"sandra please.."
"sorry po.. Hindi ko kayang iwan si rome sa gantong sitwasyon at ma ayoko na po ulit mawalan nang minamahal. ayoko pong mawala sakin si rome gaya ni lorenzo. k-kaya ko dito lang ako aalagaan ko sya.. ma im sure Naiintindihan nyo po ako.. ma im sorry."
"wala na akong magagawa Sandra."
Pag end ni mama ng call ay humarap na ako kung asaan si rome and gising na pala.. mahina lang naman yung boses ko. sa totoo, naawa ako kay rome.. imagine, iiwanan ko na dapat sya ang naaksidente pa. ano ba napakamalamas nya bang lalaki? But hindi na mangyayari Yun. sa ayaw nya at sa gusto, aalagaan ko sya and dito lang ako sa tabi nya. kailangan nya ako..
"hon sinasama ka talaga?" — Tumango lang ako at humiga na ulit sa Tabi nya.
"yah but okay na.."
"sumama nalang kaya kayo mahal? pagbalik nyo Dito magaling na ako.."
"mahal parang ang gaga gaga ko naman kung iiwan kita Dito sa hospitals with that kind of situation and pagbalik ko from states, babalikan ulit kita kasi okay ka na.. ganun mo ba ako nakilala rome? bakit mo ba ako gustong Umalis?"
"ayaw ko lang mahirapan ka sakin.."
"or may iba pang dahilan?"
"hon wala.. nahihiya ako sayo. that's it. sa totoo naman, maging totoo na tayo.. magiging pabigat ako sayo. kahit na sinasabi mo na hindi. hindi na ako nakakalakad! wala na akong silbi. ni hindi ko na nga mabibigay yung mga pangangailangan mo."tumayo ako mula sa kama at tinignan si rome.
"pabigat? i love taking care of you at maeenjoy ko yung mga araw na tayo lang ang magkasama sa bahay.. hindi magiging pabigat sakin yun hon. mag the-therapy ka nga rome! hindi ka agad makakalakad, yes! but makakalakad ka.. and yung mga pangangailangan ko, what? i can be your top if i want to." — Hinalikan ko sya sa labi.
"hon naman e."
"eh Kasi wag ka na kasing mag isip ng kung ano ano dyan! para kang sira e.. pag ako umiyak dito dahil dyan sa mga sinasabi mo a.."
"sorry.. sorry." Niyakap ako ni rome at Naramdaman kong hinahalikan nya ako sa balikat pataas sa leeg.
"ayaw mo Siguro akong pakasalan kaya iniisip mo na di ka na makaka recover."
"hon alam mong gustong gusto ko.."
"gusto ko rin kaya please tulungan mo rin yung sarili mo.. hanggang iniisip mo na hindi ka gagaling, hindi talaga mangyayari yan. kaya think positive hon! wag puro nega.. matulog na tayo ulit then mamaya pag gising i'll change your clothes and lalagyan ulit natin ng bagong tapal yang mga sugat mo.. kiss na honey." Hinalikan nya ako sa labi at niyakap ko naman sya.
