— start na ng therapy ni rome ngayon.. for now dito na muna sya sa kwarto pero kapag tumagal-tagal na ang nag iimprove na sya paunti unti syempre mag a-upgrade na rin yung therapy nya and sabi nung doctor nya may mga araw daw na pupunta kami sa hospital ulit kasi may mga gagamitin na machine for rome.
"doc, kamusta po?" - tanong ko sa doctor ni rome after.
"dahil first session palang tayo, wala pang makikitang improvement pero malaki ang chance na makalakad ulit si rome. good thing nga andito kayo ng baby nyo mas makakatulong yan sa kanya." Andito rin kasi si France.
"thank you doc.. kelan po ang next session?"
"oh nga pala, here's our schedule." Inabot nya sakin ang papel. "3 times a week.."
"salamat po.."
hinatid ko na si doc palabas ng bahay at bumalik na ako sa kwarto pero napatigil ako sa may pinto nang marinig ko yung dalawa na nag uusap.
"anak paano kung hindi na talaga ako makalakad? wala naman akong nafi-feel na improvement e.. i can't still feel my legs.."
"titodaddy lagot ikaw kay mommy if marinig ka nya.. diba po sabi namin ni mommy makakalakad ka ulit and we will do what we're doing before. tsaka mom said maging wife ka na nya pag gumaling ka na.. and dito lang naman kami ni mommy e Hindi ka na namin iiwanan." Aw my heart.. sweet talaga nitong baby ko.
"see.. ikaw iniisip mo na naman!" niyakap ko si rome at Hinalikan sa pisnge. "honey syempre first session palang ngayon so medyo wala ka pang makikitang improvements.. diba anak?"
"Opo.."
"sorry baby ha dapat nasa batanes na tayo ngayon e.."
"uhm love gusto mo ba si nanay nalang ahg papuntahin natin dito sa bahay? im sure nag aalala rin sya sayo."
"ayos lang sayo?"
"oo naman no! bakit hindi magiging okay? gusto ko na nga syang ma-meet.. tawagan mo honey. alam nya ba Nangyari sayo?"
"oo.. e gusto nga rin umuwi dito sabi ko naman andito ka kaya wag na syang lumuwas.."
"gagu ka rin.. tawagan mo na hon then mag book na kamo sya ng flight. Oh phone mo."
"sige na mahal mamaya na."
"honey ngayon na.. sige na i want to talk with nanay din."
"sige na nga.."
"loudspeaker mo ha?"
— ilang ring pa lang ay sinagot na agad ni nanay yung tawag..
"oh anak kamusta ka na?" —
"medyo ayos na po nay.. kayo po?"
"ayos na ayos ako.. andyan ba si sandra?"
"opo hindi ako iniiwan.."
"aba dapat lang at sya ang may kasalanan kung bakit ka nasa ganyang sitwasyon ngayon!" — napatingin ako kay rome.
"nay wala pong kasalanan si sandra dito.. actually gusto ka nga po nyang andito kaya mag book ka na po ng flight pauwi dito sa manila."
"wag mo na nga 'yang ipagtanggol.. osige uuwi ako dyan. Kakausapin ko nga yang si Sandra!" ibinigay sakin ni rome ang cellphone.
"n-nay? hello po. goodmorning.." —
"magandang umaga rin hija.. mabuti naman at hindi mo iniiwanan ang anak ko."
"ah opo hindi ko po talaga iiwan si rome.. nay im sorry." hinawakan ni rome ang kamay ko.
"Tsaka nalang tayo mag usap pag uwi ko dyan. baka bukas andyan na ako o mamayang gabi."
"Tawagan nyo po kami para masundo ko po kayo sa airport.."
"sinong magbabantay sa anak ko pag sinundo mo ako?" —
"ipapasundo ko nalang po kayo sa kapatid ko, nanay.."
"osige.. sige na sandra maghahanda pa ako."
"Sige po nay.. mag iingat po kayo."
ang mahalaga Mahal ako ni rome. kinakabahan ako sa pag uwi ni nanay.. well Tama naman sya e anong magagawa ko? sana lang malambing ko yun si nanay.. dati gusto ako non para kay rome e. pero dati yun.
"pasensya ka na hon pero paulit ulit ko namang sinasabi kay nanay na wala kang kasalanan sa Nangyari sakin.."
"meron kaya.. you know, nanay is right. kasalanan ko naman talaga lahat ng ito e. Kung hindi lang ako nag inarte edi sana.."
"honey valid naman yung feelings And emotions mo. wala kang kasalanan. wag mo nang isipin yun."
"ayaw na tuloy ni nanay sakin.. dati gustong gusto nya ako para sayo pero ngayon parang hindi na.."
"hindi yun no! Konting lambing lang yun mahal.."
"mommy i'll just go to my room po.. mag watch ako disney.."
"okay honey.. you know how to set up na naman diba?"
"yes mom.. stay here with titodad nalang." bago lumabas si france ng kwarto namin ay Hinalikan nya muna kami ni rome sa pisnge.
- paglabas ni france ay yumakap ako kay rome.
"i miss our room."
"you miss our room or you miss what we're doing in our room?"
"Both honey."
"nga pala may promise ako sa asawa ko.."
"l-lorenzo?"
"you! lorenzo ka dyan.."
"asawa?"
"hon para kang sira.. ayaw mo ba na tinatawag kitang asawa? osige wag na.."
"mahal syempre gusto.."
"Pagaling ka na hon para makapag pakas-----" Napatakbo ako sa cr nang makaramdam ako ng Hilo at nasusuka ako.
"honey!! hon what happened??" - sigaw ni rome. "mahal!!"
"I'm okay love saglit!!" — nagsusuka ako and nahihilo.. baka sa nakain ko kanina.. kaloka! Pagbalik ko kay rome ay pinunasan nya ang labi ko. "nahilo ako mahal.."
"bakit ba? May masakit ba sayo?'
"honey wala.. ewan ko nga e.. wala 'to mahal. baka sa nakain ko lang kanina. okay na ako don't worry."
"Are you sure? papasamahan na kita Kay ally sa hospital."
"mahal I'm okay.."
"Magsabi ka kapag may di ka Nararamdamang maganda ha?" I nodded then He kissed my lips.
- Lumabas na muna ako sa kwarto namin ni rome.. tinatawagan ko si ally. iba kasi yung nararamdaman ko this time and sana tama ang kutob ko. pregnancy test is the key!
