HAYALET MEKTUPLAR

15

08.11.202?

Aileme ithafen;

Sevgili ailem, bu satırları okuyamayacak kadar uzaklarda olduğunuzu biliyorum. Ama yine de sizlere seslenmek istedim.

Canlarım, sizler ile birlikte yaşadığım her dakika benim için birer hazine değerinde. İçinde sizlerin bulunduğu her bir hatıra,benim ruhumda çok büyük bir yere sahip.

Sizlere duyumsamakta olduğum sevgiyi ömrümün sonuna dek kalbimde taşıyacağım.

Sizler, bu dünyadaki en büyük şansımdınız. Sizler iyi ki de benim ailemdiniz. Hepinizi çok özledim. Kavuşmamız uzak değil. Ben de gök olacak ve sizlerin yanına geleceğim.

Anneciğim, sizden sonra saçlarımın her bir telini seven bir adamla tanıştım. Fakat onun saçlarıma duyduğu sevgi sizlerinki gibi değildi. Çok kısaydı. Hemen bitti.

Şu an hiç saçım yok ama yine de yanınıza geldiğimde saçlarımı yeniden okşarsın, değil mi?

Buna çok ihtiyacım var.

Varlığınızı hissederek var olmaya ihtiyacım var. Bunun bu dünyada mümkün olmadığının pek tabi farkındayım. İşte bu yüzden yanınıza gelmek istiyorum.

Babamın sıcacık kolları arasında kaybolan benliğimin sevgi ile sarılmasına duyduğum muhtaçlık duygusu, yaşama arzusundan da öte bir konumda benim için.

Bir yerlerde sizler için biraz olsun çabalayan ve yaşamanızı isteyen bir aileniz varsa sıkı sıkı tutunun.
Size ailem diyen insanlar varsa sakın bırakmayın onları. Ama öncelikli olarak kendi kendinizin ailesi olun.

Çünkü bizlerin en çok kendine tutunmaya ve inanmaya ihtiyacı var. Bu hayalet, sizlere inanıyor. Siz de kendinize inanın.
İnanın ki, gerçekten yaşamış olun. Dünya bizlere ikinci bir şansı vermeyecek.

Hâlâ sarılabileceğiniz birileri varsa, gidip sarılın.

Kollarımı kendime sararak boşluğa diktim gözlerimi.
Elimden düşen kalem parkeden sürüklenmeye başladı. Gözlerimle kalemi takip ettim öylece.

Dışarıda çiseleyen yağmurun sesine kulak tıkayıp kendime daha sıkı sarıldım ve düşüncelere teslim oldum.