ဆောင်ချန်းမှ ပြောစရာရှိသည်ဟူ၍ ခေါ်ထားသဖြင့် အစည်းအဝေးလုပ်နေကျ စားပွဲရှည်မှာ ကျောင်းကောင်စီအဖွဲ့ဝင်များ သူ့နေရာနှင့်သူယူထားကြသည်..
ပါ့ဝန်ဘင်းကတော့ ခါတိုင်းလို ဂျောင်ဆောင်ချန်းနဲ့ အဝေးဆုံးဖြစ်တဲ့ နောက်ဆုံးထောင့်စွန်းမှာ ငုတ်တုတ်လေးနဲ့ ခေါင်းလေးရှေ့တိုးပြီး ဆောင်ချန်းကို ချောင်းချောင်းကြည့်နေတာပေါ့
"ဒီနေ့ခေါ်လိုက်တဲ့အကြောင်းက ထွေထွေထူးထူးတော့မဟုတ်ပါဘူး.. တိုင်ပင်စရာရှိလို့.. ဆရာမင် က ပြောတယ် အထက်တန်းနှစ်သမားတွေကို လပတ် သင်္ချာ mini test တွေ စစ်တော့မယ်တဲ့.. အဲ့တာ တစ်ချိန်တည်း စစ်ရင်ကောင်းမလား.. ခွဲစစ်ရင်ကောင်းမလား ဆိုပြီး ငါတို့အမြင်ကိုမေးနေတယ်.. မင်းတို့ရော ဘယ်လိုဆိုပိုအဆင်ပြေမယ်ထင်လဲ "
အားလုံးလွတ်လွတ်လပ်လပ်နဲ့ ပြောရဲအောင် ဆောင်ချန်း သူ့ရဲ့လေသံကို ပေါ့ပေါ့ပါးပါးပဲထားပြီး ပြောလိုက်တယ်
ပထမဆုံး အသံထွက်လာတဲ့သူကတော့ အွန်းဆော့ပင်
" တစ်ချိန်တည်းစစ်မယ်ဆိုတာ ငါတို့သုံးနှစ်လုံးကို ဒီအချိန်မှာပဲစစ်မှာလို့ပြောချင်တာလား "
ဆောင်ချန်း ခေါင်းကိုခါကာ
" မဟုတ်ဘူး တစ်နှစ်စီကို မေးခွန်းတစ်ခုထဲနဲ့ တစ်ချိန်ထဲစစ်ရမလား .. ဒါမှမဟုတ် မေးခွန်းတွေပြောင်းပြီး ဆရာ့ရဲ သင်္ချာအချိန်တွေမှာပဲ စစ်ရမလား .. အချိန်တူတယ် မေးခွန်းတူတယ်.. အချိန်မတူဘူး မေးခွန်းမတူဘူး အဲ့လို "
ရှိုတာရို နှာခေါင်းရှုံ့သွားသည်
" ဆရာက အဲ့တာများ လာမေးနေသေးတယ်.. အချိန်မတူပဲ မေးခွန်းတူရင်တောင် ငါတို့မေးခွန်းနှိုက်လို့ရသေးတယ် "
အွန်းဆော့ ရှိုတာရိုရဲ့ နဖူးကို လက်ထဲကဘောပင်နှင့် ပိတ်ခေါက် လိုက်သည်.. ဆောင်ချန်းကတော့ မျက်လုံးကိုမှိတ်လိုက်ပြီး သက်ပြင်းချကာ စိတ်လျော့ထားရသည်..
ထိုစဥ် အနောက်ဘက်ခြမ်းမှ လက်ကလေးထွက်လာတာကို ဆောင်ချန်း မြင်လိုက်သဖြင့် ဘယ်သူလဲဆိုတာမြင်စေရန်ခေါင်းကိုစောင်း၍ ကြည့်လိုက်တော့ ပေါက်စဖြစ်နေသည်..
YOU ARE READING
New Beginning
Fanficလောကကြီးမှာ ဘယ်အရာကမှမတည်မြဲဘူးတဲ့ တစ်ချို့က မတတ်သာတဲ့အခြေအနေကြောင့် ဘဝရဲ့နေထိုင်မှုပုံစံကိုပြောင်းလဲလိုက်ရပေမယ့် တစ်ချို့ကတော့ ကိုယ်တိုင်လျှာရှည်မှုကြောင့် သူတို့ဘဝကြီးကနေရင်းထိုင်ရင်း တလွဲတွေဖြစ်ကုန်တယ် အဲ့လိုလူတွေထဲ ပါ့ဝန်ဘင်းကတော့ ထိပ်ဆုံးကပေါ့
