(Unicode)
ဒီနေ့ဒယ်ဒီက ကုမ္မဏီကိုခေါ်သွားမယ်လို့ပြောထားတာကြောင့် ဂျီမင်းမနက်အစောကြီးနိုးကာ တက်တက်ကြွကြွနဲ့ အဝတ်အစားရွေးဝတ်နေလိုက်သည်...။
"ဒါလေးဝတ်ရင် ကလေးဆန်သွားမယ်ထင်တယ်... ဖြစ်ပါ့မလား... မဟုတ်လည်းငါက ကလေးပဲရှိသေးတာကို"
ဂျီမင်းတစ်ယောက် အဝတ်တွေကိုတစ်ထည်ပြီးတစ်ထည် ထုတ်နေပေမယ့်လည်း ခုထိအကြိုက်မတွေ့သေးပေ...။ နောက်ဆုံးတော့လည်း မရွေးတတ်တော့တာကြောင့် သူ့ဒယ်ဒီရဲ့အခန်းတံခါးကိုသာ သွားခေါက်ရတော့တယ်...။
"ဒယ်ဒီရေ... ဒယ်ဒီ...!!!"
တံခါးခေါက်ပြီးတာနဲ့ အခန်းတံခါးကိုတွန်းဖွင့်ဝင်လာလိုက်တော့ ဒယ်ဒီက သူ့ရဲ့ကြီးမားတဲ့မွေ့ယာကြီးပေါ်မှာ အိပ်ပျော်နေတုန်းပဲရှိသေးတယ်...။ ဂျီမင်းကသာ တက်ကြွပြီးတော့ အစောကြီးနိုးနေခဲ့တာလေ...။
"ဒယ်ဒီ...!!!"
အနားကိုတိုးကာ ခပ်တိုးတိုးခေါ်လိုက်တော့ အအိပ်ဆတ်တဲ့ဒယ်ဒီက ဆတ်ခနဲနိုးသွားတော့တယ်...။ အိပ်မောကျနေတာကြောင့် ခုနကတံခါးခေါက်သံကို မကြားလိုက်မိပေမယ့်လည်း အနားကိုလူရောက်လာတော့ သတိရှိသူပီပီ ဖျတ်ခနဲနိုးသွားခြင်းပင်...။
"မင်နီ... ဘာလို့အစောကြီးနိုးနေတာလဲ...??"
"ဒယ်ဒီနဲ့ကုမ္မဏီလိုက်မလို့လေ"
ယွန်းဂီက ခေါင်းထောင်ကာ ဘေးစားပွဲပေါ်ကနာရီကိုကြည့်လိုက်တော့ မနက်၅နာရီတောင်မထိုးသေးပေ...။ ထို့ကြောင့် သူ့အိပ်ယာဘေးမှာ တင်ပါးလွှဲလာထိုင်နေတဲ့ဂျီမင်းကို အသာလေးဆွဲခေါ်ယူကာ ဖက်ထားလိုက်တယ်...။
"ဒီလောက်အစောကြီးကို သန့်ရှင်းရေးဝန်ထမ်းတောင် မရောက်လောက်သေးဘူး... ခဏလောက်ပြန်အိပ်ရအောင်ကွာ"
"ဟုတ်... ပြီးရင် မင်နီ့ကိုနှိုးဦးနော်"
"စိတ်ချပါဗျာ... ခုတော့ဒယ်ဒီနဲ့အတူ တရေးထပ်အိပ်လိုက်"
ဂျီမင်းက သဘောတကျနဲ့ယွန်းဂီလက်မောင်းတစ်ဖက်မှာ ခေါင်းအုံးအိပ်လိုက်ပြီးတော့မှ သတိတရနဲ့ ခေါင်းထောင်ကြည့်ကာ ပြောလာပြန်တယ်...။
YOU ARE READING
You're My Destiny (Completed)
Fanfictionငါကိုယ်တိုင်ဖန်တီးခဲ့တဲ့ ငါ့ရဲ့ကံကြမ္မာလေး~ Min Yoongi x Park Jimin
