kop dicht

waarde

Ik doe de voordeur open zodat Matt er straks langs kan met de tassen. Er ligt een briefje op de mat.

Dacht je dat ik klaar was Angel?

Ik vouw het briefje zo snel mogelijk op en doe het in mijn zak. Wat moet ik doen? Is dit een grap? Ik begin sneller te ademen dan ik zelf wil.

' hey hey het is oké, ik ben er focus je op mij' Matt staat voor me. Ik ben in shock. Ik kijk hem aan. Waarom kan dit nou nooit stoppen? Waarom had ik van deze kut ouders? Mag je je ouders wel kut noemen, ze hebben je leven gegeven. Maar ik wil dit leven niet. Leven in angst. Ik adem in door mijn neus en uit door mijn mond.

We zitten in de woonkamer gaan zitten. Helemaal weggestopt in het hoekje.

ik ga zitten op de bank en Matthyas ging naast me zitten. ik kroop naar het hoekje van de bank. De jongen met de baard was weer terug met ontbijt. Als ontbijt een toastje met jam en een glas melk hij vroeg of ik dit lekker vond. Ik knikte en ging recht op zitten

Ik laat het briefje aan Matt zien. Hij schrikt ook. Beide weten we niet wat we moeten doen. ' geen aandacht aan geven, dat wil hij juist' is de conclusie van Matt.

Goed of fout.

Zo gezegd zo gedaan. We hebben de afgelopen weken gedaan alsof er niks gebeurt is maar het knaagd aan me. Het briefje. Ik weet dat ik niet van hem af was. Maar dit. Nee dit had ik niet verwacht.

Ik kom terug thuis van een lange dag op kantoor. Ik ben gestopt als arts. Na alles wat er is gebeurt kan ik niet aan om nog eens te gaan. Ik heb wel nog steeds contact met wat collega's die wel door zijn gegaan. Ik vind het fijn dat zij wel zijn doorgegaan. Het is belangrijk dat mensen hulp krijgen maar eerst moet ik het zelf op een rijtje hebben.

Er ligt een brief op de mat.

Wow Angel negeren was altijd je sterkste punt. Maar je bent verandert. Zullen we kijken hoelang je het vol kan houden?

Ik schrik. Fuck. Ik bel matt. ' je moet komen een ander briefje, ik wil niet alleen zijn ik wil niet in huis zijn, matt' 'ik kom eraan' is het enige wat hij zei voor hij ophing.

Panniek.

Ik sta nog steeds in de deuropening als matt aan komt. Hij is duidelijk buiten adem maar hij geeft me wel meteen een knuffel. Ik laat hem het briefje zien. ' ik wil op kantoor slapen' zeg ik erbij. Hij knikt. ' ik ga met je mee'.

Samen hebben we wat ingepakt en gaan we naar kantoor. De jongens zijn ondertussen bezig met video's maar ik zit ineengedoken op de bank bij het raam naar de straat aan het kijken. Ik ben moe maar kan niet slapen. Ik wil naar huis maar daar kan ik nu niet heen. Hoelang zal het duren voordat ik een brief hier krijg? totdat ik meegenomen word en dood ga?

' hey ik heb thee voor je' matt komt naast me zitten en trekt me tegen hem aan. Zo zitten we een tijdje. Er is even helemaal niks behalve ons. maar de realiteit komt hard terug als hij verder moet.

'uhm An is deze brief voor jouw?' koen komt de kamer in met een brief. Ik pak het van hem aan.

Dacht je dat ik je niet zou vinden? Wist je dat Rose en Daniël dat ook dachten? Dat ze konden vluchten zonder gepakt te worden. Je lijkt op ze.
Mijn kleine angel, binnenkort ben je weer bij me. Ik zal op je wachten.

Ik laat het briefje vallen. Ik sta stokstijf stil en ik voel hoe mijn kleur uit mijn gezicht trekt. Matt en ik hebben de politie ingelicht en die houd nu bewaking. ik licht hun in over het briefje.

Bang, paniek. Alle verkeerde emoties.

De jongens hebben morgen een concert. Ik ga hier echt niet alleen blijven en bovendien ben ik back stage veiliger af.

Back stage hits different <3

het was een leuk concert en ik ben blij dat ik mee ben geweest. Het was groots en ze hebben hun nieuwe liedjes gezongen.

We zijn terug op kantoor en ik ben gesloopt. Toch kan ik niet slapen. Ik heb te veel vragen. Wat voor waarde heb ik als ze me nu nog achterna jagen? Zijn er kansen van overleven? Of moet ik mezelf er maar bij neerleggen?

wat voor kut waarde staat er wel niet op mensen. Ik dacht dat iedereen dezelfde waarde hoorde te hebben. Nou fuck dat en fuck dit, dit is bullshit.