kop dicht

overleven

ik word mee de trap afgetrokken. Geen reactie, geen emotie. Ik moet eten voor ze maken. Ik ben bezig. Ik geef geen kick van niks. Ik heb geen idee hoelang alles nu al duurt. Ik heb niet geslapen. Alleen in de kelder toen ik nog kon slapen. Ik voel hoe zwaar mijn ogen zijn. Hoe groot mijn wallen wel niet moeten zijn en hoe wit mijn hoofd nu wel niet is.

matt zit in de woonkamer. Hij ziet er gezonder uit. Waarschijnlijk krijgt hij wel eten. Hij doet alsof hij niks met mij wil maar ik kan zijn ogen lezen en ik zie de waarheid. ik geef de jongens eten en blijf staan. De keuken is opgeruimd en ik wil weten of ze het lekker vonden. 'Ey matthyas, zou je haar echt opgeven, i mean ze neukt wel lekker man heb je haar al een keer gepakt' de opmerking doet pijn maar ik geef geen kick. Nu ik denk besef ik me dat matt en ik het nog nooit hebben gedaan. Liefde zou daar ook niet over moeten gaan.

'nee ik heb niks met haar gedaan en nee dat hoef ik ook niet' matt klinkt geïriteerd. Ik zou graag een glimlachje zijn kant op sturen maar ik moet me aan mijn eigen regels houden. Het is anders als je in zo'n situatie zit met iemand waarvan je houd.

'Waarom ben je zo boos matthyas, is het omdat ik haar hard heb geneukt' ze dagen hem uit. Ik voel me kwetsbaar. 'Nee maar dat doe je toch niet als ze het niet wil' er ontstaat een kleine glimlach op het gezicht van de jongen. 'Matthyas er is nog veel te leren, jongens ik denk dat we de plannen moeten wijzigen en matthyas hier moeten houden' matt en ik kruisen een blik.

Er word geschreeuwd. Het gaat over geld. Ik zit in de koude kelder. Alleen. Soms komt matt me eten geven. Hij probeert dan een gesprek te starten maar ik geef geen kick. Ik heb de dagen geteld met het licht door het raam.

4 Dagen.

5 dagen.

Ik word naar boven gehaald. Ik moet op de grond zitten. Iedereen is er. 'Morgen halen wij het geld op geven wij jullie locatie aan de politie. Jullie blijven hier en wachten tot er politie is, duidelijk' eindelijk een einde. 'Jij snapt het wel hè stille' gelach. Ik geef geen kick. Overleven.

Volgens mij is matt op zolder. Waarom nemen ze hem niet gewoon mee? Niet dat ik dat wil maar ze waren helemaal blij met hem. Er is een adertje onder het gras. 'Angel' mats staat in de deuropening. 'Ik weet dat je denkt dat er een adertje onder het gras is' ik kijk naar de grond. Geen emotie tonen. Stil blijven. 'Die is er ook, en om ervoor te zorgen dat het werkt moet je gaan staan' dit is het dan. Hij schiet me dood. Ik ga staan. Hij pakt mijn armen beet en maakt ze vast aan een leiding.

'matthyas is zo dom, hij denkt dat er niks meer gaat gebeuren. Maar na vandaag weet je of hij waardig is of niet maar dat is ook een spel van leven of dood' blijf neutraal kijken.

'Ik weet bijvoorbeeld ook zeker dat jullie door het raam zijn gegaan. Dat je geen uitweg zag door het bos en dat je hebt gezegd om te wachten. Je dacht geleerd te hebben maar je bent nog steeds dat domme kleine meisje zoals ik je heb leren kennen' hij lacht. Ik niet. Hij had gelijk, ik ben nog steeds een dom klein meisje.

'Matt komt me echt wel helpen en als ik hieruit ben zal ik alles doen om je op te sporen' zeg ik voor hij de deur uitloopt. 'Oh maar Angel, als jij hieruit komt zal ik je midden op straat recht door je hoofd schieten. Ik zal je lichaam op de grond zien vallen en matt die in paniek jou probeert te redden. Maar je bent dan al dood en ik al weg, ik zal winnen' de deur gaat dicht.

Die deur neemt mijn stem en emoties mee. Mee naar buiten. Weg bij mij. Ik voel helemaal niks meer. er komt niks meer in mijn gedachten. Geen nieuwe vragen. Geen flashbacks. Niks. De deur nam alles mee.

Het ruikt naar rook. Is er nog iemand iets aan het koken. Iets aanbranden. nee ze zetten het huis in de fik. Ik hoor gebonk boven. Is dat matt. Hij ruikt het ook. Hij komt de kamer niet uit. Ik moet hem helpen. Ik probeer mezelf op de leiding te trekken. Lukt niet. Ik ga op mijn tenen staan. Het touw is nu iets losser. Ik probeer mijn hand los te halen maar het lukt niet heel goed. Dit gaat nog even duren.

Er komt veel rook binnen. Boven is het gebonk gestopt. Zal matt al bewusteloos zijn. Ik kuch. Er is bijna geen zuurstof meer. Ga ik mezelf losmaken of voeg ik mezelf bij matt in de hemel. Ik geef op. Ik kom hier niet uit. Ik wacht op het einde.