Ruh eşinizin size ilk dokunduğu yerde bir iz çıksa ve bu iz sonsuza kadar sizinle birlikte kalsa ne yapardınız? Peki bu ruh eşi izini yanlışlıkla dövme haline getirseniz?
Felix abisinin ısrarı üzerine, abisinin arkadaşı olan Changbin'in istediği döv...
Felix sonunda bitirdiği dövmeye gururla bakıp müşterisini uğurladıktan sonra hemen eldivenlerini çıkarıp aynada saçını düzeltti ve Changbin'i görmeye gitti.
Dövmeciden çıktıktan sonraysa bir anda bir bağrış sesiyle karşılaştı. Etrafına bakıp birini göremeyinceyse doğrudan çiçekçiye gitti. Fakat sesler hem artmaya hem de netleşmeye başlamıştı.
"DAHA SAKSILARI BİLE DÜZGÜN YERLEŞTİREMEMİŞSİN BEN SANA DEMİYOR MUYUM BUNLARI SADECE UZUN SAPLILAR İÇİN KULLAN DİYE."
"Anne tamam diğer bütün hepsi dolu diye koydum."
"BEN SENİN ODAN DAĞINIKKEN KOYACAK YER YOK DİYE HİÇ ÇİZGİ ROMANLARINI ÇÖPÜN YANINA KOYDUM MU? HAYIR ÇÜNKÜ HEPSİNİN BİR YERİ VAR DEĞİL Mİ? AYNI ŞEY BU DA HEPSİNİN BİR YERİ VAR."
"Anne bu ikisi ne alaka çizgi romanlarla saksılar ve çiçekler yani."
Felix Changbin ve yanındaki artık annesi olduğu kadının kavgalarını görünce bir an bir şey söyleyip söylememek arasında kalmıştı. Fakat yerinden birazcık bile kımıldasa sanki o da bu kavgadan bir pay alacakmış gibi hissediyordu.
Sonunda onu fark eden Changbin durdu ve bakışlarını annesinden ayırdı. Annesi de sonunda Felix'i fark edip elinde kıvırdığı kağıtlarla Changbin'in sırtına vurup "Müşteri gelmiş yaptığına bak." Diyordu.
Changbin sonunda kaçarak Felix'in yanına geldi ve fısıldayarak "Felix şu an annemi dindirecek tek şey sensin lütfen bana uy tamam mı?" Dedi ve Felix 'in elini kavrayarak annesinin yanına gitti.
"Anne o müşterimiz değil benim ruh eşim Felix."
Felix'e Changbin ilk defa resmi bir şekilde böyle hitap ediyordu. Felix biraz da stresten olsa gerek Changbin'in tuttuğu elini sıkıtı. "Evet efendim tanıştığıma memnun oldum."
Bayan Seo, Felix'in söylediklerinden sonra başını eğdiğini görünce hafifçe onun omzuna dokundu ve "Oğlum lafı mı olur? Kötü bir ana denk geldin. Artık işleri Changbin'e bırakmıştım ama kendisi birazcık karıştırmış etrafı ben yokken. Ona sinirlenmiştim ama boş verelim şimdilik. Gel yukarı sana bir şeyler hazırlayayım." Dedi.
Kendini önden çıkarken Changbin yine Felix'in kulağına eğilerek "Kurtarıcı meleğim benim. Sen olmasan burada kim bilir ne kadar daha azarlanacaktım." Diye fısıldadı. Ardından Felix'in yanağına bir öpücük kondurup onun önünden yukarı çıktı.
Felix ise dün geceyi düşünüyordu. Cidden nasıl öyle düşünebilmişti ki. Her şey yolundaydı ve endişelenecek bir şey yoktu. Gerçekten Changbin'in bir lafı bile yüreğine su sermeye yetmişti.
Birlikte mutfağa geçtiler Bayan Seo arkası dönük bir şeyler hazırlıyordu. Felix de ona yardım etmek istedi fakat karşılaştığı cevap "Sen otur bugün ben seni ağırlıyorum sonra zaten sen beni ağırlarsın yavrum." Oldu.
Felix de masaya oturup beklemeye başladı. Bir yandan Bayan Seo'nun anlattığı şeyleri dinlemeye çakışırken diğer yandan da Changbin'in arada ister annesinin taklidi olsun ister komiklik olsun diye yaptığı suratlara gülmemeye çalışıyordu.
Sonunda Bayan Seo hazırladığı tabaklarla yanlarına gelip oturdu. "Eee çocuklar siz nasıl tanışmıştınız? Sürekli ben konuştum asıl sahnenin yıldızları sizsiniz."
Felix bir an Changbin'e baktı ne diyelim dermişçesine ama Changbin bütün sakinliğiyle. "Felix yandaki dövmecide çalışıyordu bende dövme yaptırmaya gitmiştik o şekilde bulduk birbirimizi." Dedi.
Dediklerinde bir yalan yoktu. Sadece minik ayrıntılardan bahsetmemişti.
"Ne güzel çalıştığınız yerler de yakın. Her gün birbirinizi görüyorsunuzdur."
Felix ise elindeki çatalla sırıtarak tabağına bakarken "Evet hep görüşüyoruz." Dedi.
Changbin onun bu haline gülmemek için kendini tutarken zil sesini duyar duymaz fırsattan istifade "Anne aşağıdaki kapının zili bu müşteri gelmiş olmalı benim yerime baksan olur mu?" Dedi.
"Bu seferlik Changbin bu seferlik." Dedikten sonra Bayan Seo aşağı kada indi.
Felix ise elleriyle yüzünü kapamış "Rezil oldum rezil." Diyordu.
Changbin ise sonunda tuttuğu gülüşünü bırakıp Felix'in ellerini yüzünden çekti. "Bence çok şekerdi. Ayrıca hem beni annemden kurtardın hem de sayende bu öğle yemeğini yemek yapmak zorunda olmadan kurtulduk. Daha ne isteyebilirim ki?"
"Changbin öyle iyi birisin ki bazen gerçek olup olmadığını düşünüyorum."
" Beni mi düşünüyorsun yani onur duydum."
"Changbin başka yere çekme dediklerimi. Ne kastettiğimi biliyorsun"
"Tamam tamam anlıyorum elbette. Asıl sen benim kurtarıcı meleğimsin. Fakat biraz hızlı olmamız gerek aksi taktirde kötü cadı yukarı geldiğinde seni de beni de sorguya çeker. O yüzden b planına geçiyoruz Şimdi bir yere gitmemiz gerektiğini söylüyorum hem müşterinin hem senin yanında hayır diyemez böylece kaçıyoruz. Anlaştık mı?"
°•°•°•°•° ZİNCİRİ KIRDIM Şu ana kadar yazdığım ficlerde resmen 17 bölümden fazla yazamıyordum ama bi tek laneti kırmak için yazdım😙😙 Devam ettirebildiğim kadar ettireceğim ama ne kadar gider bilmiyorum. En fazla 4 5 bolum daha. Changlix ikilisine biraz fazla bağlandım galiba😞
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ayrica sonraki bolumde hic date e cikmamis ben date bolumu yazmayi deneyecek hayal gucu modu %100 aktif🦹🏻♀️🦹🏻♀️
