Uni
အချိန်တွေကလေ တစ်ခါတစ်လေကျ အရမ်းကိုကြာလွန်းတယ်ဗျာ.........။
P'က သိပ်နေနိုင်လွန်းတာပဲ.......ဖုန်းဆက်ဖို့ သေချာမှာလိုက်ပေမယ့် အခုထိတောင်ဆက်မလာဘူး........။ ကျွန်တော့အတွက် မွေးနေ့ဆုတောင်းလေးတောင် မပြောတော့ဘူးထင်ပါတယ်.......။ မွေးနေ့အချိန်က ကုန်ခါနီးနေတာတောင် ဘာမှမထူးခြား........နောက်နာရီအနည်းငယ်ဆို တခြားရက်ကိုပင်ပြောင်းတော့မယ်........။
အရမ်းလွမ်းတယ်.......ပြေးတွေ့ချင်နေမိတယ်.......အနွေးထွေးဆုံး ပွေ့ဖက်ပစ်လိုက်ချင်တယ်.....ကျွန်တော့ရင်ခွင်ထဲက ထွက်သွားလို့မရတော့တဲ့အထိပဲ.......။
မတတ်နိုင်ဘူးလေ......ဒီညတော့ 12နာရီမထိုးခင်အထိတော့ ခင်ဗျားရဲ့ မွေးနေ့ဆုတောင်းလေးကို စောင့်နေရတော့မှာပဲ......ကျွန်တော်က ကြားချင်နေတဲ့သူမလား.....။
စကားဝိုင်းအတွင်းတွင်တော့ ရယ်သံတွေ ချီးမွမ်းသံတွေနဲ့ သာသာယာယာရယ်.......ဝေးကွာနေတဲ့မိတ်ဆွေတွေ အချင်းချင်းလည်းဖြစ် မကြာခင်မှာလည်း တစ်မျိုးတသ်ဖုံ ပက်သပ်တော့မည့်သူများဖြသ်တာကြောင့် မရှိသောစကားများကို ရှာပြောနေကြတာများ အချိန်ပင်တော်တော်လင့်နေပြီ ။
ကျွန်တော်ကတော့ ပြောစရာစကားမရှိတာကြောင့် အမေးအဖြေလောက်သာဝင်ပြောဖြစ်သည်.....ရေလိုက်ငါးလိုက်ပေါ့။
"ကဲ....ကျွန်တော်တို့ပြန်တော့မယ်ဗျ။ မတွေ့ရတာကြာတော့ စကားပြောရတာတော်တော်ကောင်းပါတယ်"
"ဟုတ်တယ်ဗျာ.......အချိန်ရရင် ထပ်တွေ့ကြတာပေါ့"
"ကလေးတွေလည်း နားချင်နေလောက်ပြီဆိုတော့ ပြန်တော့မယ်နော်"
"သား.....အန်ကယ်တို့ကို ခွင့်ပြုပါအုန်း"
"ဟုတ်ကဲ့......ကောင်းကောင်းပြန်ပါ အန်ကယ်"
"Rose ကိုလည်း ခွင့်ပြုပါအုန်းရှင့်"
"ဟုတ်ကဲ့"
စကားဝိုင်းပြီးချိန်မှာတော့ အချိန်က တော်တော်ပင်လင့်နေပြီ။ Winလည်း အားလုံးကို နှုတ်ဆက်ရင်း အိပ်ခန်းလေးဆီသို့ တက်လာခဲ့တော့သည်။
YOU ARE READING
အချစ်ရပ်ဝန်း
Fanfictionထိုနေ့က ကျွန်တော်သွားခဲ့တဲ့ရပ်ဝန်းက ကျွန်တော့်ရဲ့အချစ်တွေရှင်သန်စေမယ့် အချစ်ရပ်ဝန်းလေးတဲ့ဗျာ🌱🌱🌱
