Chapter 31

74 8 0
                                    

Pain

Snow's POV

I am walking at the hallway when I noticed a person sa likod ng school. It's Paul and he was talking to someone. Hmmmm puntahan ko kaya!

Nang nakapunta na ako ay tinawag ko sya. But I didn't expect kung anong madadatnan ko roon.

"Bab-"

Naputol ang sinabi ko ng makita ko si Paul at Eylah na naghahalikan .
Nakatayo lang si Paul at hindi ko alam dahil parang nagulat ito.

Pero isa lang ang alam ko. Libo-libong kutsilyo ang tumusok sa puso ko. Ang sakit... . . . .

Nang mapagtanto ni Paul na nandito ako ay tinulak nya si Eylah at lumapit sa akin

"Snow, " sabi nito. Napailing na lamang ako at disappointed siyang tiningnan.

"Snow let me explain, " sabi nito at humakbang palapit sakin. Tangina.

Tumakbo nalang ako habang umiiyak. Bakit sila naghahalikan? Bakit?

Nagsimula naring pumatak ang ulan.

Naramdaman ko nalang na may humawak sa wrist ko.

"Snow, baby let me explain..." pagmamakaawa niya. His eyes we're starting to get teary too.

"P-paul, leave me alone okay? Just this time please... " sabi ko habang umiiyak.

"Snow-"

"Paul, please just this time!! " sigaw ko at tumakbo sa magubat na bahagi ng School at doon nagsimulang umiyak.

"Bakit nagpapaulan ka? At bakit nandito ka? What if may magsamantala sayo rito?" tanong ng isang pamilyar na boses .

Tiningnan ko ito at nagpatuloy na umiyak. Gulat ang rumehistro sa mukha niya bago nagpapanic na lapitan ako.

"Shhhh... Stop crying..." sabi niya at hinimas ang likod ko para kumalma.

"B-bakit n-nandito ka? " tanong ko sa garalgal na boses.

"Nakita kitang papunta rito, tanga ka pa naman minsan baka ano pa ang mangyari sayo." sabi niya.

Nanatiling tahimik lamang kami ng ilang segundo dahil patuloy pa rin ako sa pag-iyak.

"S-Snow, I have something to tell you. " sabi niya bago naramdaman ko siyang tumingin sa akin.

"What is it? " takang tanong ko at sinalubong ang mga tingin na iyon.

"Snow, I kept this feelings for a long time and now I think this is the right time to tell you even it's too late. " sabi niya

Kaya mas lalong nangunot ang noo ko.

"I am in love with you Snow " sabi niya na ikinagulat ko.

"K-kurt no...." sabi ko at humagulgol habang nanlalaki ang mata at umiiling.

"Shhh.... Stop crying okay lang if you can't repay my feelings, I am willing to love you from afar. " sabi nito.

"Kurt why? You don't deserve me, " Umiiyak na sabi ko.

"No, Snow I deserve this. I played with girls' hearts many times so this is what I got," sabi niya. But that doesn't mean that you need to be broken too... .

"T*ngina ang sakit pala talaga, " natatawang sabi niya saka pait na ngumiti.

Tanging pag-iyak na lamang ang naging tugon ko. Tila naubusan ako ng salita para sumagot.

"By the way, let's go na ihahatid na kita sa bahay niyo. " sabi niya.

"P-pero"

"Please...." sabi nito.

Wala akong magawa kundi sumabay na lang sa kanya .

Pag Uwi ko ay nagmukmok ako sa kwarto ko. Hindi ko na nga kinausap si Nanay. Ni hindi na rin ako kumain. May mga tumatawag sa akin pero di ko narin sinasagot. I don't feel like standing up at all... . .

Patuloy lang ako sa pag iyak.

Napangiti ako ng mapait ng napagtanto ko ang araw ng Biyernes. Dalawang araw na hindi ko makikita si Paul...

Pagkatapos naalala ko ang sinabi ni Kurt. May nasaktan na naman ako. Una si Gian, tapos si Hanz then si Shaun tapos si Kurt naman .

Pero yung kay Paul ang pinakamasakit.

It's because the pain inside is killing me, I felt like pinipiga ng paulit-ulit ang puso ko.

Na mas pipiliin ko na lang mamatay dahil sa sakit.

Paul's POV

Papunta na sana ako sa classroom ni Snow para sunduin pauwi when someone pulled me to the back of the school.

What the!

"Eylah! Ano bang problema mo? " asik ko rito.

"Paul let's talk," sabi nito. Sinalubong ko ang kanyang mga matang pagod na tumingin sa akin. The eyes that I used to admire before, is the thing that I really hate at this moment.

"What do you need? " malamig kong tanong.

"Paul I'm back, bakit kailangan mong gawin sakin to, please come back to me. Be mine again please! " Nagmamakaawang sabi niya kaya napaagang naman ang labi ko. Agad din iyong napawi at napalitan ng galit.

"NGAYON SINASABI MO SAKIN TO!!!" I shouted that made her shock.

"You know what Eylah? I am willing to support you for your dreams, but why didn't you tell me you're leaving? You left me! Wala kang iniwang bakas Eylah, wala!" sabi ko.

"I was very depressed at that time, I almost took my life Eylah. " sabi ko..

"It's hard to move one, I love you so much... " dagdag ko rito.

" But when Snow came into my life, she made me forget you. " sabi ko rito at mapait na ngumiti.

There are only two expressions that I can see in her eyes. Guilt and pain... .

Nagulat nalang ako ng bigla ako nitong halikan. Nahagip ng paningin ko si Snow

I can see the pain in her eyes. Shit.

"Snow, " sambit ko.

"Snow let me explain, " sabi ko at humakbang palapit pero bigla nalang itong tumakbo palayo.

It's started raining

I chased her and held her wrist to face me.

"Snow baby place let me explain. " I pleaded.

"P-paul, leave me alone okay? just this time please..." save said while crying

It hurts me seeing her like this

"Snow-"

Naputol ang sinabi ko ng bigla itong sumigaw.

"Paul please just this time!" sigaw niya at tumakbo.

I was in shock to react until she's lost in my sight already. Hinang hina akong bumalik sa classroom. Now it's all f*cked up Paul.

"Paul, nasaan si Snow?" Tanong ni Gian

" Pre, ba't basang basa ka? "tanong ni Clyde.

Mukhang mag-kasama ata ang Section Star at Section Moon ngayon.

Sigurado akong nandito din siya.

"Nandito ako Paul, " sabi ni Eylah.

I fixed my gaze at her direction and yes, she's smiling. At may gana ka pang ngumiti matapos mong sirain ang relasyon namin ni Snow?

Kung kanina hinang-hina ako. Right now I can feel the raging madness all over my body. Within a blink of an eye, I shouted at her.

"Ano!! Masaya ka na ha! " sigaw ko rito.


SNOW REL (Completed) Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon