Heeseung's Pov:
Şimdi neredeyse üzerinden bir ay geçmişti o günün. Tedavilerimiz iyi gidiyordu.
Mutfakta bir şey yapacağını söyleyerek yanımdan kalktı Jaeyun.
Onu beklerken kafamı koltuğa yasladım. Çok geçmeden yanıma geri döndü.
"Bak çikolata getirdim sana."
"Çikolata mı? Ne alaka?"
Uzattı bana. "Yesene."
Elinden çikolatayı aldım ve ağzıma attım.
"Güzelmiş."
"Evet, öyle. Markete gitmemiz gerek bu arada."
"Gidelim sevgilim." dedim ve ayaklandım.
"Ama bize yakın olana değil. Büyük bir yer vardı ya."
"O niye?"
"Alıcağım şey orda değil."
"Ne alıcaksın?"
"Ya bir şey alıcam, görürsün. Hadi." dedi ve elimi tutup kapıya sürüklemeye başladı.
Dışarı çıktık ve arabaya bindik.
"Hava mı sıcaklamış?" dedim ve arabanın klimasını açtım.
"Yok sıcaklamadı hâlâ aynı aslında." dedi ve hafif kıkırdadı.
"Neye gülüyosun?"
"Hiiç hiçbir şeye."
"İyi, öyle olsun." dedim ve arabayı çalıştırdım.
Yoldayken vitesteki elimin üstüne koydu elini ve elimin üzerinde parmağını gezdirmeye başladı.
"Napıyosun sevgilim."
"Hiç öylesine."
"Sende bir şeyler var ama neyse."
Bahsettiği markete geldiğimizde arabayı park ettim.
İyice sıcak basmaya başlıyor ve bir şeyler hissediyordum nedenini bilmeden ama Jaeyun'a çaktırmıyordum.
Elimi tutmak yerine işaret parmağımı kavradığında derin bir nefes aldım.
"Jaeyu-"
"Hadi girelim." dedi ve işaret parmağımdan içeri sürüklemeye başladı.
"Ne alıcaktın da bu kadar uzağa geldik?"
Kendimi tutmam gittikçe zorlaşıyodu.
"Bir şey." dedi ve beni yürütmeye başladı. Bir yere gidiyodu ama nereye gittiğine bile bakmıyodum.
Bir yerde durduğunda nerde durduğumuza bakmak yerine dibine girdim ve elimi arkadan kalçalarına indirdim.
"Heeseung."
"Efendim?"
"Alacağım şeyi buldum."
"Neymiş?" diyip aldığı şeye baktım. Gördüğüm şeyle Jaeyun'a döndüm.
"Jaeyun."
"Sevgilim." dedi ve gülümsedi.
Elindeki kutuyu alıp rafına geri koydum.
Sıkıca elini tutup sürüklemeye başladım.
"Ama buna ihtiyacımız var."
"Evde var."
"Ne? Nasıl?"
"Var diyosam var Jaeyun. Yürü."
