Alev Alev (Tamamlandı)

11. Belki Bir Gün

Medyada Leon var iyi okumalar...

Yedi sene önce:

Edie beni George'den kurtardıktan sonra kavgalı olduğu abisi Tom'un yanına getirdi saatlerdir kapıda onların konuşmasını dinliyordum.

"Al onu görür burdan Edie seneler önce yaptığını yap işe yaramaz bir piç ol kimseye bağlanma en azından öyle benden uzak durursun." Tom çok sinirli biriydi.

"Yapamam onu seviyorum."

"Sevdiğini sanıyorsun budala eğer George'ye kazık atıp kızı altından aldıysan seni öldürmek için arıyor demektir."uzun bir sessizlik oldu. Sessizliği bozan Edie oldu.

"George'le bağlantıya geç ona bu parayı ödeyeceğimi söyle yarışlara katılıcam."

"Sen delirdin mi? O parayı ödemem en az beş yılı bulur."

"Umrumda değil Tom!"

"Shannon pesinize düşecek.''

"Onu tanımıyorum Tom."

"Sen İngiltere'nin en büyük örgütü beşlilerin ellinden geleceğin suikastçısını aldın farkında mısın? George onun değerini bilmiyor olabilir ama onlar kızı istiyor. Özellikle Shannon!" Edie etrafı dağıtmaya hıncını bir şeylerden çıkarmaya başladı. Benim için değer miydi?

Kapı yavaşça açıldı içeriden ince uzun boylu düzgün giyinimli bir adam çıktı.

"Kızıl sen misin?"

"Evet."

"Benimle gel." Tom'u iri bir kapının önünde durana kadar takip ettim. Önümde durup yüzünü bana çevirdi.

"Burda kalacaksın, kardeşimle görüştüğünü görmicem. Onu pek sevdiğim söylenemez ama senden uzak tutmak için yeteri kadar sebebim var Kızıl!" korkuyordum onbeş yaşındaki bir kızın korkusundan daha az olsa da korkuyordum. Elbet her şey mutlaka bir gün geçecekti ama peşimde bu kadar örgüt varken ilerisini düşünmek aptallık olurdu. Bana verilen odaya girdim, oda çok büyük olmasa da benim hayallerimi ve eşyalarımı alacak kadar büyüktü. Bir saat kadar yatağın üstünde oturup bekledim. Kapının çalınmasıyla içimdeki korku büyümeye başladı. Açmalı mıydım? Yoksa dışarıdaki kişi çalıp çalıp gider miydi?

"Kızıl aç ben Edie." oturduğum yerden sıçrayıp kapıya koştum. Omu görmek bana huzur veriyordu.

"Edie burda ne arıyorsun?" Ben davet etmesemde o odaya girmiş hatta kapıyı kilitlemişti. Elinde bir kaç poşet vardı. Poşetleri bana uzattı.

"Bunları giy temiz kıyafetler aldım." poşetlerin içindekileri boşaltım. Bir pantalon iç çamaşırı ve tişört vardı. Üstümdeki orospu kıyafetlerinden kurtulmak için can attım.

"Teşekkür ederim." Edie bana yaklaşıp alnımdan öptü.

"Ben çıkayım sen rahat giyin... Bu arada buraya geldiğimi Tom'a söyleme."

"Peki nasıl istersen." Edie kapıyı yavaşça açıp çıktı. Hayatımda ilk defa biri bana bu kadar kibar davranıyordu. Kalbim onunla atmış gibi tüm anılarım onunla doluymuş gibi hissediyordum.

Bana bir lakap verilmişti kimse benim gerçek ismimi bilmiyorken birinin bana böyle davranıyor olması beni ister istemez etkilemişti.

******

Haftalardır bir odaya tıkılı kalmıştım odadan çıkmam yasak ağlamam yasaktı bir gece içimdeki huzursuzluk yüzünden odadan çıkmaya karar verdim. Evde olan bağrış seslerini duyunca kendime engel olamayıp sesleri duyduğum yere gittim. Dört tane adam Tom'a silah çekmiş bağrışıyorlardı.