S.O.N +18

12.BÖLÜM

Aylar sonra gelebildikkk🥳💅

Keyifli okumalar, lütfen oy verip yorum yapmayı unutmayın 🥲

12.BÖLÜM

Tanrının benim için çizdiği o eksende yalnız başıma, çaresizce döndüğüm o evrenin tam ortasında, şu an garip bir şaşkınlık içerisindeydim. Dakikalar süren o telaşlı yolun son durağında beklediğim en son şey bile bu değildi. Dudaklarım aralık onu izliyordum.

"Bera?"

Adını seslenişimle daha bugün evden çıkarken bana bakmayan gözleri gözlerimle buluştu. Yeşil gözleri gözlerimi bulduğunda gülümsedi. Üzerine rahat, gündelik şeyler giyinmişti, saçları sabah olduğu gibi taranmıştı. Bir adım atıp elini ensesine yerleştirerek kaşıdı ve boğazını temizledi.

"Benimle bir akşam yemeğine ne dersin?"

Şaşkın bedenimin bir parçası olan gözlerimi üst üste kırpıp kendimi, gerçek olup olmadığına inandırmaya çalıştım. Hayır, gerçekti. Karşımda benden kırk santim uzun olan ve aylardır deli divane aşık olduğum adam reddettiği yemeği şimdi bana teklif ediyordu.

"Efendim?" dedim yanlış anlaşılmaya karşın temkinli davranarak.

"Telafi yemeği?" derken omzunun üzerinden arkasında kalan hazır masayı gösterdi ve hemen ardından yeşil gözlerini benim şaşkın gözlerime çevirdi.

"Dalga mı geçiyorsun?" dedim sesim sabit çıkarken güler gibi oldum. "Tiyatro falan mı bu?"

"Hayır." dedi kaşlarını çatarak. Normalmiş gibi davranıyordu.

"Yok bayağı bayağı tiyatro sahnesindeyim." dedim elimi açıp olduğumuz küçük alanı göstererek. "Beni buraya bir yalanla getirdiniz. Nerede," Sağa sola dönüp hızlı bir şekilde etrafıma bakıp, "Nerede kameralar?" diye sesimi yükselttim.

"Kamera, tiyatro falan yok." dedi beni sessizce dinledikten hemen sonra.

"Tiyatro yoksa neden buraya şikayet gerekçesiyle geldim?"

Bana bir adım attığında küçük alanda aramızda sadece üç adım kalmıştı. "Buraya gelmen içindi her şey." derken gözlerinde yaramazlık yapan çocuk bakışı vardı.

"Öğrencilerimi niye olaya kattın?" Sorun buraya korku içinde gelmem değildi. Sorun onun çocuklarıma bunu kondurmuş olmasıydı.

"Başka türlü ulaşamazdım." omuz silkti. "Mahallede beni görmezden geliyorsun." derken sesi hayal kırıklığına karışmış öfkeli geliyordu.

"Bunu sen istedin." dedim gayet sakin bir sesle. Açık saçlarımı geriye atıp onun karşımdaki bedenine baktım.

"Bu raddede bunu istemedim." sesi kısıldı ve sessizleşti.

"Hangi raddede?" derken merakla doldum.

"Neyse ne," dedi konuyu kapatmak istercesine. "Yemek?"

Günler öncesi aklımın bir köşesinden sıyrıldı gözlerime aktı. "Teşekkür ederim davetin için ama benim yarına yetiştirmem gereken etkinliklerim var." diyerek göz ucuyla arkasındaki masaya baktım.

Yüzü asıldı saniyeler içinde. "Etkinlik?" dedi mutsuzca.

"Mesleğimin bir parçası." ona onun bana yaklaştığı gibi yaklaşıyordum. Mesleğimi öne sürerek.