Oda 1456

|20|°

...

"Felix... Ben ölecek miyim?"

"Hayır. Hayır böyle söyleme, n'olur... Ölmeyeceksin tamam mı? Sağ salim bitecek ameliyat sonra eve gidip o 7 yaşında izlediğimiz çizgi filmleri tekrar izleyeceğiz. Tamam mı? Göz yaşlarını sil."

"Söz mü?"

Lee kendine engel olamadı ve sol gözünden akmamak için direnen göz yaşını serbest bırakıp yüzünde bir gülümseme oluşturdu.

"Söz..."

Kısa bir süre sonra görevliler sedye ile birlikte Know'u ameliyathaneye götürdüler. Ameliyat gününden bir gece öncesinden Know'un yanında bekliyordu. Ardından annesi ve babası geldi. En son ise Lina.

İki saatlik ameliyattan sonra Know'un durumunu açıklamak için doktor gelmişti.

"Siz nesi oluyorsunuz?"

"Ben kardeşiyim. Nasıl geçti?"

"Şu anlık iyi. Kalbinin sağ tarafında ki dikiş yüzünden bir ağrısı var sadece. Lakin..."

"Lakin?"

"Kalp krizi riski var."

"Kalp krizi mi? Akciğer kanseri o kalp ne alaka?"

"Dediğim gibi ağrısı var ve çok derin bir tümör oluşmuş. Çok küçük olmasına rağmen kötü karşılanabilir. Bu nedenle 1 hafta yoğun bakımda kalması gerekiyor."

"Bir hafta mı? T-tamam şey... Baba sen ile annem gidin ben kalırım burda."

Lee dolmuş gözlerini eliyle itip doktora başını salladı.

Herkes hastaneden gitmişti tek kalan kişi Lee idi. Onu yalnız bırakmak gibi bir niyeti dahi yoktu.

...

Mavi civciv

Hyun
Bay Lee ben yola çıktım eve dönüyorum
Siz evde misiniz?
*Gönderildi 10.37a.m*

Mavi civciv
Hayır evde değilim
Hastanede Minho'nun yanındayım
Buraya gel sana ihtiyacım var

Hyun
Umarım kötü bir şey olmamıştır/
Tamam geliyorum
*Mesaj  beğenildi*

—

(Yarım saat sonra)

"İyi günler. Bay Lee Know'un oda numarası nedir acaba?"

"Oda 74 numara..."

"Teşekkür ederim."

Oğlan asansöre yönelip asansörü beklemeye başladı. Kısa süre sonra gelen asansöre bindi. 3. Katta indip odaya doğru gitti. Kapıya iki kere vurup içeri girdi.

Kapıyı açtığında Lee'ye baktı ve ağlamaktan kızarmış gözleri karşısında şaşırdı ve aniden yanına gitti.

Boynuna sarılıp göz yaşlarını eliyle sildi fakat o bile etkilenmişti. Yaşaran gözlerini silip adama gülümsedi.

"Merak etmeyin bir şeyi olmayacak."

"Garantisi bile yok. Ya beni yalnız bırakırsa. Ne yapacağım ben? O olmadan nasıl tam birisi olucam? Gitmesini istemiyorum, yalnız kalmak istemiyorum ben..."