Oda 1456

|11|°

"Evet... Yani hangi konuda bunu açıklarız bilmiyorum ama emin değilim."

"Oğlum ya şirketi sana devredeceğim ya da artık piyasa da olmazsın."

"Piyasa mı? Piyasa umrumda mı sence? Paraya bakıyorum sadece, insanların her internet sayfasında gözükmekten bıktım."

"Paraymış para mutluluk getirmez!"

Lee karşında duran babasına göz ucuyla baktı.

"Evim gibi girebildiğim bir otel odam var, Avustralya ve Kanada'da kendime ait ikişer tane villam, bir araba galerim, bir şirket bilmem belki senin şirketini de elinden alırım, yaşadığım malikane, her gün kullandığım farklı farklı arabalar, işçiler, Japonya ve Tayland'da kendime ait havalimanım var yani... Mutsuzum haklısın."

"Neydi bu şimdi? Gösteriş mi?"

"Evet çünkü bunların hiç biri sende yok ve bence bu mutlu olmam için bana yeter."

"Saçmalamayı kes! Dün Lina ile konuştum ve bana senden şüphelendiğini söyledi."

"Ne konuda?"

"Aldatma."

"Ah o mu? Endişelenmekte haklı yani ne diyeyim ki?"

"Ne?!"

"Tamam tamam şaka... Belki de değil. Her neyse!! Ben gidiyorum."

Lee hızla yerinden kalkıp bulunduğu salondan çıktı ve evinin yolunu tuttu.
Evde kimse yoktu, Hwang ev alış verişi için markete Lina ise bir kaç arkadaşı ile kahve içmeye gitmişti.

Anahtarlarını bir kenara atan adam ceketini çıkarıp odasına girdi. Bir kaç dakika yatağında uzanıp sadece düşündü. Geleceği hakkında. Ne yapacak veya nasıl biri olacak gibi değil. Hayatında ki kişileri nasıl yönlendirmesi gerektiğini düşünüyordu. Aklında sadece hayatına bir anda giren oğlan vardı.

Yaşadıkları şeylere rağmen hala aklına kazınmış olan kişiyi daha henüz tam tanımıyordu.

Dün kucağında ağlayan küçüğün daha nasıl biri olduğunu bile bilmezken aklından çıkaramıyordu.

...

"Bay Lee...!"

"Efendim Hyunjin?"

"Şeyi sorcaktım da ben... Ee acaba yemekte bugün ramen mi yesek?"

"Bilmem neden sordun ki?"

"Bugün biraz canım çekti de belki sizde istersiniz diye düşündüm."

"Şey... Ben yerim ama Lina yemez. Hatta baya olay çıkartır. Sen başka bişey yap ama eğer ramen yemeyi çok istersen gece birlikte yeriz."

Lee mutfağa doğru adım atıp yavaşça oğlana yaklaşmıştı.

"Birlikte mi?"

"Hmhm... Sen ben... O küçük ofis odasında... Belki bir film bile izleriz. Hm?"

Oğlan ellerini arkasında ki tezgaha dayayıp karşısında duran adamın gözlerine baktı.

"Olabilir... Neden olmasın?"

"O zaman şimdi sadece Lina için bir şeyler hazırla."

Oğlan adamın öpmek için hafifçe parmak ucuna yükseldiğinde, adam hafif bir sırıtışla geri çekildi ve gülümsemesini eliyle kapattı.

"Neden öpmeme izin vermediniz?"

"Öpmek istemiyorum bugün..."

"Ah özür dilerim... Sadece."