හිත අද්දර 💗
06"ලෙට්ස් ගෝ"
මහත්තයා දිගු අඩි තියලා හොටෙල් රූම් එකෙන් එළීයට යනකොට මමත් එයා පස්සෙන් දඩි බිඩි ගාලා ගියේ රස්සාව ලැබෙන්න කලින්ම රස්සාවෙන් දොට්ට වැටෙයි කියන බයට...
රිසෙප්ෂන් එකේ හිටිය නංගිලා දෙන්නා මහත්තයා එනවා දැක්ක ගමන් කම්පියූටර් එකට මූණ ඔබාගත්තෙනම් බයටමද මන්දා..මම සද්ද නැතුව එයා පස්සෙන් ගියා... හොටෙල් පාකින් එකට මහත්තයා ගිහින් ඇවිදන් ගියේ එයාගෙ කලුපාට කාර් එක ළගට... ඒකේ ඩ්රයිවින් සීට් එකෙ හිටිය ඩ්රයිව පටස් ගාලා වාහනෙන් බැහැලා මහත්තයට වාඩි වෙන්න පිටි පස්සේ සීට් එකේ දොර ඇරියා...
මම තාමත් හිටගෙන බලන් ඉන්නෙ එයාගෙන් විධානයක් ලැබෙනකන්... එන්න කිව්වට තාම යන්න කිව්වෙ නැනෙ අහන්නැතුව ගියොත් බනීද කිය කිය හිත හිත ඉන්නකොට දොර වහන්න ගිය ඩ්රයිවව නතර කරපු මහත්තයා වාහනෙන් එළියේ තාමත් හිටන් බලන් ඉන්න මන් දිහා බැලුවෙ ඇස් හීනි කරන්...අව්වේ සැරට මයෙ හිතේ.....
" උස්සලා තියෙනකන්ද ඉන්නේ... නගින්න"
"අහ්...හා හා මහත්තයා..."
එයා මටත් වාහනෙ එයාගේ එහා පැත්ත බෙල්ලෙන් පෙන්නලා වාහනේට නගින්න කියන් දොර වහගත්තම මම සුටුස් ගාලා වාහනේ වටෙන් අනිත් පැත්තට දුවලා කාර් එකෙ දොර ඇරියේ පට්ට බයෙන්....
මන් කාර් වල ගිහින් තියෙනවා දෙපාරක් තුන්පාරක්...අප්පච්චි එක්ක ලෙඩ්ඩු අරන් වත්තන් කරන් ගියපුවා තමයි ඉතින් ඒ...මොකො අපිට කියලා වාහන නැනෙ...ඒත් දැන්නම් පට්ට බයයි... ඒකට සාධාරණ හේතු තියෙනවා ඉතින්...එකක් මන් මේ ඉදගන්න ඉන්න සීට් එකට එහා පැත්තේ ඉන්නෙ යම රජතුමා... අනික මෙච්චර වටින කාර් එකක මන් කවදාවත් ගිහින් නෑ... මගෙ සපත්තු වලත් දූවිල්ල ටිකක් ගෑවිලා එයාගේ දිලිසෙන සපත්තු දෙක වගෙ මූණ පේන තරම් අලුත් නැ මේවා... නිකන් හරි කාපට් එකෙ වැලි තිබ්බොත් ඒකටත් මට බනීද දන්නැ .... දාහක් හේතු නිසා මාව දාඩියෙන් නෑවෙන්න ගන්නකොට එයා ආයෙම මට බැල්මක් දුන්නා..ඒකනම් හැබැයි එයාට තරහා ගිහින් කියන්න පුංචි සිග්නල් එකක් වගෙ පෙව්න නිසා මන් හිතන එක පස්සට දාලා වාහනේට නැගලා දොර වහගත්තා....