හිත අද්දර💗
08
දවස් 2ක් ගෙවිලා ගියේ ඇහිපිය ගහන වේගෙන් වගේම බ්ලැකීට දම්_රෝ එකේ රස්සාව හරි ගිහින් තිබ්බා... නිලූත් දැන් බුක්ශොප් එකේ වැඩ...මේ දවස් 2ට විශේෂ දේවල් නම් වුනේ නෑ.. අහ්... මහත්තයා බිල්ඩින් එක හදලා ඉවර කලා... දැන් ඉතුරු අපේ කඩේ කඩලා ඕපන් එරියා එක හදන එක විතරයි...
මේ දවස් 2ට නම් මහත්තයා මාව කොහෙවත් එක්කන් නම් ගියෙ නැ.. මන් මගේ කඩේම තමයි හිටියේ... හෙට මගේ කඩේ හැමදාටම කඩලා දානවා..... අද දවසම මම කලේ කඩේ තිබ්බ බඩු බ්ලැකි එක්ක එකතු වෙලා ආපහු ගෙවල් වලට අරන් ගිය එක... ඇතිලි ,සාස්පාන්, හැදි පිහි, මේස පුටු හැමදේම වගේ මමයි බ්ලැකියයි අද උදේ ඉදන් ඇදලා යන්තම් හවස් වෙනකොට කඩේ හිස් කලා... අපි කඩේ බඩු මූට්ටු අස් කරනකොට අනිත් පැත්තෙන් මහත්තයගෙ කඩේ ඕපනින් එකට ගජරාමෙට ලැස්ති උනා... එහෙ එකම කලබලයක්... අඩුවක් පාඩුවක් නැති වෙන්න සැරෙන් සැරෙ එක එක අය ලිස්ට් උස්සන් එහෙ මෙහෙ ගියා වගෙම වාහන 10ක් 15 ක් විතර උඅදේ ඉදන් ඒකේ අඩුපාඩු සම්පුර්ණ කරන්න එහෙමෙහෙ යනකොට මායි බ්ලැකියි සේරම බඩු ඇද්දෙ අපි දෙන්නගෙ කරේ හයියෙන් වගෙම කකුල් දෙකෙ ශක්තියෙන්...
මම අද උදේ ඉදම්ම මහත්තයවනම් දැක්කෙම නැ.. හෙට ඕපනින් එක නිසා අද බිසී ඇති... කඩේ ඉතුරු නොකර කඩලා දානවා කියලා දැනගෙන උනත් මට ඕන වුනේ මහත්තයා අතටම මේ කඩේ වහලා දාන යතුර භාරදෙන්න.. මොකද අද රැ 12න් පස්සෙ මේ යතුරු කැරැල්ලවත් මට අයිති නැනෙ....
මුලු කඩේටම කියලා දැන් ඉතිරි වෙලා තියෙන්නෙ කඩේ බිත්ති කපරාදු කරපු දවසෙ අප්පච්චි බිත්තියෙ කොණක එල්ලුව ආරක්ෂක මුට්ටිය විතරයි...ඒ දිහා ටික වෙලාවක් බලන් හිටපු මන් ආයෙම බැලුවෙ හිස් වෙලා පාලුවට ගිය මගේ කඩේ දිහා..
"මචන් විරාන්... මේක ජිවිතේ ආරම්භක පරිච්ඡේදය විතරයි... දරාගනින්.. මන් දන්නවා උබ පණ වගෙ ආදරෙයි කියලා මේ කඩේට... මේ උබේ මහන්සිය... ඒත් මතක තියාගනින් බන් මේ උබේ අනාගතෙ නෙමෙයි.. උබ තව හුගක් දුර යන්න ඕන මේ ඒ අලුත් ජිවිතේ එක ආරම්භයක් කියලා හිතපන්..."