හිත අද්දර💗
16 කොටස
"මහත්තයා.... ඔයා මෙහේ........?"
මට මගේ ඇස් අදහා ගන්න බැරි උනා.... මගේ අතයි බුදු පිලිමෙයි අල්ලගෙන මගේ ළගටම මූණ පහත් කරන් උන්නෙ මහත්තයා.........
ලාවට තෙත කොණ්ඩේ බෝ ගහේ හුළගට නලල පුරා දග කරන කොට ඒ කලූ මුරණ්ඩු ඇස් බුදුසිරිපතුල් මත නැවතිලා තිබ්බා... සුදු පාට ෂර්ට් එකේ අත් වල කෙලවරෙ බොත්තම ලෙහලා අත වැලමිට ගාවට නවලා.. සුදු ට්රවුසර් එකක් ඇදගෙන ෂර්ට් එකේ උඩ බොත්තම පන්නලා හිටපු මහත්තයගේ හැමදාම සපත්තු වලට වැහිලා තියෙන සුදූපාට කකුල් වැලි පොලවට පය ගහලා තිබ්බා.......
පළවෙනිම වතාවට මහත්තයව නිතරම දකින කලු පාටින් නැතුව අද සුදු පාටින් දකිනකොට මට මේ ඉන්නෙ පන්සලේ කියලත් අමතක උනා... ඒ රූපේ හරියටම ඒන්ජල් කෙනෙක් වගේ... හැමදාම දකින කලු පාට නැතුව සුදු පාටට මහත්තයගෙන් මම දැක්කෙ හරිම පින් පාටක්......... බෝ අතු තාලේට පැද්දෙනකොට හුළගට වැටුන බෝ කෝළයක් මහත්තයගේ ඔලුවට වැටිලා මගේ උරහිස උඩ නතර උනා වගේම ඒ වෙලේ මගෙත් මහත්තයගෙත් ඇස් එකිනෙක යා වුනා.........
වැලි මලුව පුරාවට ඇදුණ ඉදල් රටා උඩ හිටන් හිටපු අපි දෙන්නා අපේ ඇස් අස්සෙ අතරමං උනා... මගේ අතින් පිලිම වහන්සේව දෝතට ගත්තු මහත්තයා අඩියක් ඉස්සරහට ගියා...
"ධනුද්දර එන්න......."
වචනයක්වත් නොකීව මම වැලි මළුවේ ඉදල් රටා මැද සිත්තම් උන මහත්තයගේ අඩිපාර උඩම අඩි තියලා එයා ළගට ඇවිදන් ආවා....
පිලිම වහන්සෙ අතෙ තියන් බුදු මැදුර ඇතුලට යන මහහ්තයාගෙ පිටිපස්ස පාරෙන්ම මමත් ඇතුලට ආවා...මන් දැක්කා අප්පච්චි මහත්තයා එක්ක කට පුරා හිනා වෙනවා.... පිලිමේ වඩම්මන ආසනය ඉස්සරහදි මට කතා කරපු මහත්තයා.....
"ධනුද්දර."
"මහත්තයා."
"ම්ම්ම්... පරිස්සමින් ගන්න... පූජා කරන්න.."
අනේ මගෙ ඇස් තෙත් උනා.. මම හිතුවේ පිලිම වහන්සෙ මහත්තයා අරන් ආව නිසා මහත්තයා අතින් පූජ කරයි කියලා.. ඒත් මගෙ අත ලිස්සාවි කියන බයට මගට යනකන් පිලිම වහන්සෙ වඩම්මන් ආව මහත්තයා ආසනය ඉස්සරහදි පිළිම වහන්සෙ මගෙ අත් දෙක මතින් තිබ්බා.....