SAVCI BEY !

《9》

Yazardan

O gün Efsun  ağlayarak kendisini odasına kapatmıştı .  Odasının kapısı yine duvara çarpılarak açıldı . Savcı yine içeri girmiş , ayaklanmış olan Efsun'un dibine girmişti :

"Yüzüğün nerede ?"

Efsun , yüzüğü  banyoda unuttuğunu farketti.

"Elimi yıkarken banyoda unuttum ."

Dedi .  Savcı hemen banyoya yöneldi . Açınca aynanın önünde yüzüğü gördü . Alıp odaya geldi . Efsunun bileğinden tutup yüzüğü hızla parmağına geçirdi. Efsunun ise kalbi daha fazla yara alıyordu .

"Parmağın kopsa bile bu yüzük çıkmayacak !"

Diyip gitti . O gece ne savcı eve geldi ne de Efsunun ağlaması durdu . Kaderine , düştüğü duruma ağlıyordu . Beyninin şiştiğini hissediyordu .  O gün hiçbir şey yemedi   . Kafasını yatağına koyduğu gibi uyuyakalmıştı . Sabah 7 de korkuyla alarmın sesine uyandı . Refleks haline gelmişti   korkarak uyanmak . Hızla mutfağa gitti . Mutfağa girerken ayakkabılara gözü ilişti .  Savcının evde olmadığını anladı . Ceketi de yoktu . Odasına baksa mı diye düşündü . Ya odasında olur da uyanıp yine Efsun'un üstüne yürürse diye içini korku aldı . O sırada telefonuna mesaj geldi .

Gardiyan :

"Bugün gelmeyeceģim .  Evden çıkayım deme !"

Mesaja görüldü  atıp nefeslendi . Biraz  bile olsun rahatlamıştı . Odasına döndü . Çamaşırlarını alıp banyoya girdi . Soyunup aynanın karşısına geçtiğinde , kollarındaki morartılara gözü ilişti . Dün savcının sıkmaktan morarttığı yerleri görünce yine kendine hakim olamadı ağladı .  Daha  fazla bakmadı . Suyun altına girdi . Duş alırken de gözyaşları durmadı . Duştan çıktığında bir tayt giydi .  Atletle duruyordu . Dolabını açtı , giymek için üzerine bir şey seçerken  bir anda kapısı açıldı .  Hızla eline gelen ilk şeyi göğüslerine tuttu . Korkmuştu . Gelen savcıydı .  Bugün gelmeyeceğini yazmasına rağmen ne işi vardı burada diye düşündü efsun . Savcı Efsun'u yarı bile olsa çıplak görmüştü m hele ki kollarındaki morartıları  görünce şaşırmıştı . Ona yaklaştı :

"Bilgisayarımı nereye kaldırdın !"

Dedi . Efsun , bilgisayarı en son dün savcı masaya otururken yanına aldığında görmüştü . Daha sonra ise savcı , kapatıp gitmişti . Efsun ise masayı toplarken bilgisayarı alıp  tv dolabının rafına koymuştu .

"TV dolabının rafında ."

Dedi . Savcı bunu duymasına rağmen bulunduģu konumu terketmedi . Efsunun beyaz tenindeki morartıları gördü :

"Kollarının hali ne böyle ?"

Diye sordu . Salak , sen yaptın ya !

Efsun bu adamın gerizakalı olduğunu düşünmeye başladı .

"Dün sertçe sıkınca oluştu ."

Savcı , mu morartıların nedeninin kendi olduğunu duyunca dünü hatırladı . Sinirden , Efsun'u  ne kadar sıktığını unutmuştu . Bu kadar moraracağını tahmin bile etmedi  . Odadan ayrılıp yine ortak banyoya girdi. Sağlık kutusundan merhemi alıp döndü .  Odaya tekrar girdiğinde Efsun'un giyinmiş olduğunu farketti. 
Ona yaklaştı .

"Çıkar üstünü "

Dedi . Efsun şok içindeyken , savcının elindeki kremi , koluna sürmek için üstünü çıkarması gerektiğini geç te olsa anladı .

"Merhemi bana ver ben hallederim ."

"Çıkar dedim üstünü , yoksa ben soyacağım seni ."

Efsun , bu zalimin dediğiyle daha da şok olmuş  utana sıkıla üstündeki poları çıkarmıştı . Şimdi atletle duruyordu , açıkta kalan göğüslerine ise poları tutuyor bakışlarını başka yöne çeviriyordu.  Savcı , Efsun'u bileğinden yakaladığı gibi yatağa oturttu .   Kendisi de yanda duran sandalyeyi çekip oturdu .  Efsun , Demir'in bu ani hareketlerine anlam veremiyordu . Savcı , parmaklarına biraz merhem sıkıp , Efsun'un bir koluna sürdü .  Parmakları Efsun'un beyaz tenindeki morluklara değince , Efsun  yüzünü  acıdan buruşturdu . Savcı ise Efsunun  tam dibinde dururken , canının acıdığını farkedip daha yavaş hareketlerle sürmeye başladı . Efsun başını başka yöne cevirmiş , Savcının yüzü ile efsunun beyaz boynu arasında pek bir mesafe kalmamıştı. Demir ,  bir ara Efsun'un yutkunuşunu gördü. Boynunun beyazlığını ve , Efsun'a bu kadar yakın oluşunu o an farketti . Sanki beyninin erimeye başladığını hissetti . Bir anda kalbi hızlanmıştı . Umursamamaya çabaladı ama nafile .

"Hem zarar veriyor hem de tedavi ediyorsun . Garipsin ."

Efsun'un dediği ile olduğu yerde diklendi. Efsun'un yana bakan yüzünü eliyle kendine çevirdi .  Yüzleri arasında pek bir mesafe yoktu . Efsun geri gitmek istedi   . Savcı elini Efsunun çenesinden , beyaz olan boynuna indirip Efsunu ani bir şekilde yatağa yatırdı . Efsun bir anda kendisini sırtüstü yatakta , üstünde ise savcının olduğu bir konumda bulmuştu . Bütün vücüduna şok dalgası işliyor titremeye başlıyordu.  Savcı ise , ne yaptığının bilincine o an vardı . Fakat , Efsunu bu açıdan daha önce görmemişti .  Boynuna ateş saplanmış gibi yanıyordu savcı da ... gözlerini , Efsun'a  kilitledi . Eli hala efsunun boyunundaydı .  Efsun , Demir'in elinden kurtulmak istercesine , boynundaki eli ayırmaya çabaladı .

"Ne yapacağımı  sorgulama hakkına sahip değilsin Efsun . Dün bu kadar moraracağını bilmeden ... her neyse .  Lafını söylemeden önce birkaç kere daha düşün de kendini başka bir konumda bulma olur mu ?"

Efsun , Savcının bu söylediğine şokla baktı .  Bu adam ona zulmedecek , Efsun da sessiz kalacaktı . Savcı bunu bekliyordu . Efsunun da insan olduğunu unutmuştu .
Efsunu yatakta o konumda bırakıp odadan ayrıldı .

Sonraki bölümde görüşmek üzere ...

Vote unutmayınız 🥰