SAVCI BEY !

《16》

Yazardan

Efsun ne yapacağını şaşırmıştı   . Hayatında bir erkeğin ilk defa ağladığını görüyordu . Bu da yetmezmiş gibi , kendi omzuna başını koymuş ağlayan kişi o zalim diye bildiği adamdı . Ne yapacağını bilemedi . Korkuyordu yine . Ama bu korkusunun savcıdan değil başka bir şeyden olduğunu farkediyordu . Bu adam ona her ne kadar zulmetse bile , hayatında hoşlandığı ve belki de sevdiği ilk erkekti .  Evliliklerindeki bu olaylar olmasaydı , ona olan sevgisi nefrete dönüşmeyecekti .
Efsun kafasını savcıya çevirdi.  Ama savcı yine ağlamaya devam ediyor durmuyordu . Bu sefer eliyle savcının yüzünü tutup kaldırdı . Savcı gözlerini  efsunun gözlerine iliştirince , ona neyi açıklaması gerektiğini bilmediģini farketti . Ona derince sarılmak istiyor  ama sadece bu konumda bile Efsun'un rahatsız olduğunu farkettiği için yapmaktan geri duruyordu.bu sefer Efsun  konuştu ;

"Neyin var ? Kötü bir haber mi aldın ?"

Ne diyecekti ki ? Yüzundeki bu sıcacık el orayı terketmesin diye her şeyini verebileceğini farketti .  Daha fazla dayanacak gücü kalmamıştı . Ya gerçekleri öğrenip de gitmek isterse , ne yapacaktı bilmiyordu . O an daha fazla durmadı .  Efsunun belinde duran elini bir anda hareket ettirip Efsun'a sarıldı . Efsun onun bu ani hareketini yorumlayamıyordu bile . Kendisi de ona sarılsa mı bilmiyordu. Öylece duruyorken :

"Özür dilerim Efsun. Özür dilerim . Beni affedebilecek misin bilmiyorum . Ama özür dilerim . Sana kötü şeyler yaptım . Özür dilerim ."

Efsun , bir anda duyduğu şeylerle şok olmuş ne diyeceğini şaşırmıştı . Niçin özür diliyor diye düşündü .

"Neden özür diliyorsun ?"

O da bu bir anda gelen özürlerin nedenini merak ediyordu . Savcı Efsun'un beline daha sıkı sarılıyor , omzuna ise başını koymuştu . Sanki kızın kaçmasını engeller gibi bir hali vardı .

"Ben her şeyi öğrendim Efsun . Babanın bir suçu yokmuş . Sana yaşattıklarım için özür dilerim . "

Efsun zaten babasının suçu olmadığına inanıyordu . Ama bunu savcının nasıl öğrendiğini de bilmek istiyordu .  Savcı efsunun belindeki sıkı elini gevşetti .  Yüzünü efsunun şaşırmış  yüzüne çevirdi . Efsun gördüğü bu kıpkırmızı gözleri görünce sanki kalbine bıçak saplanmış gibi hissetti . Onun da gözünden yaş düştü .  Savcı o an başladı anlatmaya . 2 gündür nerde olduğunu , neler duyduğunu  anlattı . Ama anlatırken boğazı düğümleniyor bazen gözlerini efsunun yüzünden kaçırıyordu . Efsun gözyaşları , onun  anlatışlarıyla daha da şiddetlenmişti .   Bu sefer konuşan Efsun'du . Hem konuşuyor hem de gözyaşlarını tutamıyordu .

"Benim ne suçum vardı ? Babama düşman olsaydın bile benim ne suçum vardı ?"

Savcı  Efsun'un bu söylediğiyle yine gözyaşlarına hakim olamadı . Özürler diliyordu , affedilmeyi istiyordu . Efsun hızla savcının kucağından kalktı .savcı da peşine kalktı . Efsunun kaçmasından onu terketmesinden korkuyordu . Efsunu bileğinden yakaladı.

"Efsun lütfen beni affet . Lütfen "

Efsun umursamadan bileğini savcının elinden kurtardı . Odasina kaçıp kapıyı kilitledi . Tam kapının arkasına çöküp ağlamaya devam etti . Kapının diğer tarafına ise savcı çöktü.  O da ağlıyor , efsuna yalvarıyordu . Bir süre sonra ikisinin de sesi durdu . Uzun süredir uykusuz kalmış olan savcı , Efsun kapısının hemen yanındaki duvara başını koymuş uyuyakalmıştı . Efsun , ise boş boş duvara bakıyordu . Savcının sesinin kesildiğini farketti . Gittiģi sandı . Kapı kilidini yavaşça açtı . Adımını dışarıya atınca farketti  karanlık çökmüş  dışarıdan içeriye vuran sokak ışıkları ile görmüştü Demirin yüzünü . Başını Duvara yaslayıp uyuduğunu gördü . Yere çöktü . Olduğu yerden sessizce Demir'in  ağlamaktan kızarmış ve gözyaşlarıyla ıslanmış yüzünü izliyordu . Bu adamı seviyordu o da biliyordu . Ama onun yaptıklarını sindiremiyordu . Demirin bu darmadağın hali onun canını yakmıştı  . Kendinden istemsiz elini kaldırıp demirin göz kapağına dokunmak için yavaşça hareket ettirdi . Kalbi hızlanıyordu .  Öğrendiği şeyleri yutamıyordu . Kendisi de ne yapacağını bilmiyordu . Eğer bu evi terketse savcı ne yapacaktı  , onu düşünüyordu şimdi . Kendisi , ailesine geri dönebilirdi   . Peki ya savcı , yıllarca yurtlarda büyümüş , tek başına kalmış bu adam ne yapacaktı diye düşündü . Bu aklına gelen şeyler ile gözyaşlarını yine tutamadı .  Elini savcının  yüzüne yaklaştırdığında , savcının nefeslerinin hızlandığını farketti . Sanki boğuluyor gibi zorlanıyordu . Efsun , bu halini görünce daha fazla dayanamadı . Elini savcının yanağina yerleştirdi , baş parmağıyla okşamaya başlayınca savcı nefes nefese uyandı . Gözlerini açınca efsunun elinin   , kendi yanağında olduğunu farketti .

"Kötü rüya mı gördün?"

Savcı , bunun da bir rüya olduğunu sanmaya başladı . Elini Efsun'un elinin üzerinden kendi yanağına bastırdı . Oradan ayrılmasını istemiyordu . Evet anlamında kafasını salladı .  Saçı başı darmadağın olan bu adamı ne yapacağını  bilemiyordu.

"Ne gördün ?

Diye sordu .

"Boğuluyordum suda .."

Diyebildi çıkmayan sesi ile...

Efsun , bunu duyunca daha da canı acıdığını farketti . Demir'e kıyamıyordu . Onu terk etmeyi kendine kabul ettiremiyordu... sonraki hamleyi ise Efsun yaptı ...

Sonra görüşürüz .

Vote vote vote huhuuuuu🥲🥰🥰🥰