4.Bölüm-Sevmek

9 5 0
                                    

"Pardon,eski grup." dedim. Başını iki yana salladı. "Olmaz,senin en azından şuan bizimle olman gerek." dedi. "Ama ben sizinle kalmak istemiyorum."dedim ve iğneleyici bir tonla "Özellikle de senle" dedim. Şaşırmış gibiydi. Ne bekliyordu? Onca söze rağmen hala yanlarında kalmamı mı? Eğer öyle bişey düşündüyse çok beklersin Bora Beder.

Hiç birşey demeden yanından çekip gittim. Ona dediği herşeyin acısını yaşatıcağımdan emindim. Ben koşar adımlarla giderken arkamdan bakakaldığını hissedebiliyordum. Mete ve Arda'nın bilmesi için gruba;

Melis: Ben artık yokum. Görüşürüz.

Mete: Noldu? Okuldan mı gidiyorsun yoksa?

Melis: Hayır,sadece ekip olmadığımızı anladım.

Arda: Sen nasıl istersen.' yazdı ve telefonumu kapattım.

Kantine gidip yemek aldım. Kantinden çıkarken üçü geliyordu. Görmezden gelerek yoluma devam edecektim ama Bora kolumu tuttu. "Ne var?!" diye bağırdım. "Nereye?" diye sordu sakince. "Bu seni ilgilendirmez." dedim sert bi sesle. "Nedenmiş o?" dedi tek kaşını kaldırarak. "Benim hiç birşeyim değilsin. Gerçi önceden de değildin!" dedim. Dediğim şeyi duyduktan sonra kolumu bıraktı. Hızlı adımlarla oradan uzaklaştım.

Uzaklaşırken Mete'nin "Hakettin." deyişini duydum. Ardından da Arda'nın " Abi kıza bizden değilsin,istemiyoruz seni demişsin resmen." dedi. Bi köşeye geçip ağlamaya başladım. Sırf sinirimden ağlıyordum. Normal de kolay kolay ağlamayan ben şimdi niye hıçkıra hıçkıra ağlıyordu? Sinir olduğum şey Bora değildi. Duygularımdı. Nedensiz bir şekilde onun dik bakışlarını seviyordum.

Ellerimi kafama vurup "Aptal Melis." diyordum kendi kendime. O sırada elimi biri tuttu. Kafamı kaldırdığımda maskeli biri karşımda bana bakıyordu. Ellerimi hızla çektim. "Kimsin?!" diye çıkıştım. "Ben" "Ben gizli biriyim, Bora'dan uzak dur." dedi ve gitti. Korkudan bayılmıştım. Uyandığımda revirdeydim.

Etrafıma baktım. Kimse yoktu. Su içmek için doğruldum. Kapıdan içeri biri girdi. Kim olduğunu göremiyordum. Gözlerim ağlamaktan bulanık görüyordu. Konuşmaya başlayınca anladım kim olduğunu. Mete gelmişti derin bir oh çektim. "İyi misin?" dedi. Kafamı salladım ama hiç iyi değildim.

"Bora nerede?" diye sormak istiyordum. Ama yapamıyordum. Durdum durdum ve dudaklarımı ıslatıp "Onu gördüm,bana not bırakanı gördüm." dedim. Gözleri kocaman olmuştu. "Birine söyledin mi?" dedi. Başımı iki yana salladım. "Ama" dedim. "Bunu Bora'ya söyleme." dedim iç çekerek.

Neden der gibi baktı. "Benden nefret ediyor zaten." dedim duvara bakarak. Başını eğip oturdu. "Ne dedi o kadın?" dedi. Bi an duraksadım. Kadın olduğunu nerden biliyordu? Belli etmemek istercesine "Hatırlamıyorum." dedim. Ama gayette hatırlıyordum sadece söylemek istemiyordum şuan.

"Emin misin?" dedi tek kaşını kaldırarak. "Eminim. Neyse boşverelim." dedim. Bora nefes nefese içeri girdi. "Noldu?" dedim. "Bayılmışsın!" dedi. Mete'ye bakıp "Abicim niye söylemiyorsun?!" dedi bağırarak. "Küssünüz ya ondan demedim. Şimdi gene kız yorgunken falan üzersin. Belli olmaz." dedi Mete.

Bora Mete'ye dik dik bakıp "Canimiyim ben ya?!" dedi. "Öylesin." dedim. "Sen öyle diyorsan öyleyimdir prenses." dedi Bora. Şaşırmıştım. İtiraz etmesini bekliyordum. Mete kıkırdıyordu. Ardından "Hanımcılık kazandı." dedi. Aynı anda ben yastık attım Bora kafasına vurdu. "Görüşcez olum senle." dedi Bora sırıtarak. Mete de sırıtıyordu. Ben arkama yaslanmış kafamdaki düşüncelerimi bitiremiyordum. Aslında artık düşüncelerim bitsin de istemiyordum. Eskisi gibi.

                                                                     **************
Arkadaşlarrr nasıl gidiyorr?? 4. Bölüm de bittiiii.

Yarın bölüm atarmıyım bilmiyorum. Kısa bi bölüm için bile 1 saat sürüyor.

Nasıl buldunuz bölümü?

Sence not bırakan kim?

ÖLÜ (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin