Bloody Rose & Red Wine

Part-15

ေမွာက္မိုက္ကာ ဝိုးတဝါးျမင္ရတဲ့လေရာင္ရဲ႕လႊမ္းၿခံဳမႈက ၿမိဳ႕ေရွာင္လမ္းတစ္ခုအေပၚက်ေရာက္ေနသည္။ တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ညသန္းေခါင္ယံအခ်ိန္မွာ တစ္ၿမိဳ႕လံုးရဲ႕လႈပ္ရွားမႈေတြကလည္း ၿငိမ္သက္ေနျပီး အင္းစက္အခ်ိဳ႕အသံသာ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ၾကားေနရသည္။ ပတ္ဝန္းက်င္က အလံုးစံုၿငိမ္သက္အနားယူေနၾကေသာ္ျငား ၿမိဳ႕ေရွာင္လမ္းေပၚမွာေတာ့ ပိုင္ရွင္မဲ့ပစၥည္းေတြကို သယ္ေဆာင္လာၾကတဲ့ကားေတြက တစ္စီးခ်င္းစီ ဆက္တိုက္အရွိန္ျဖင့္ ျဖတ္ေမာင္းေနၾကသည္။

" ေကာင္စစ္ဝန္ရံုးဘက္ကိုေရာ အေၾကာင္းၾကားၿပီးၿပီလား "

ကားေနာက္ခန္းမွာထိုင္ေနတဲ့ စစ္ေဆးေရးမွဴးက သူ႔ရဲ႕အဖြဲ႕ဝင္ေတြကို လွမ္းေမးလာသည္။

" ဟုတ္ကဲ့ ဆရာ။ လမ္းမွာ တိုးဂိတ္သံုးခုေတာ့ ျဖတ္ရမယ္ေျပာပါတယ္။ ဒီလိုအခ်ိန္ဆိုေတာ့ လံုၿခံဳေရးအရ စစ္ရမွာမို႔ပါတဲ့ "

" ငါတို႔ဘက္က အေထာက္အထားေတြ နဲ႔ အျခားစာတမ္းလႊာေတြပါတယ္မလား "

" ဟုတ္ကဲ့ ပါ ပါတယ္။ ဆရာ ကားအေရအတြက္က ေလးစီးျဖစ္တဲ့အေၾကာင္းပါ ေျပာထားပါတယ္ "

" အင္း ဟုတ္ၿပီ။ ေကာင္စစ္ဝန္ရံုးဘက္ ေရာက္ၿပီဆိုရင္ေတာ့ ငါတို႔တာဝန္ၿပီးပါၿပီ "

စစ္ေဆးေရးမွဴးက အေနာက္က အလံုပိတ္ခန္းထဲကို လွမ္းၾကည့္ၿပီး သူ႔ဘာသာေျပာလာသည္။

" ဒီအခ်ိန္ႀကီးသြားရတာ သိပ္ေတာ့မေကာင္းဘူး။ ဒါေပမဲ့ အစိုးရပိုင္းကတာဝန္ယူထားတဲ့ပစၥည္းေတြဆိုေတာ့ လူေတြသတိထားမိလို႔မျဖစ္ဘူး။ ေန႔ဘက္မွာဆိုတစ္ခုခုျဖစ္ရင္ ပိုဒုကၡမ်ားတယ္။ အဲ့တာေၾကာင့္ ညဘက္ကိုပဲ ေ႐ြးရတာ "

" တစ္ခုခုျဖစ္တယ္ ဆိုတာက ဘာလဲ။ ဆရာ "

အေရွ႕ခံုဘယ္ဘက္မွာ ထိုင္ေနတဲ့တပည့္ျဖစ္သူက ေမးလာတာေၾကာင့္ ကားေမာင္းေနတဲ့တစ္ေယာက္ပါ သိလိုဟန္ျဖင့္ ေခါင္းအနည္းငယ္ေစာင္းငဲ့လာသည္။ စစ္ေဆးေရးမွဴးကလည္း ျပန္ေျဖရန္အလုပ္မွာပဲ အျဖဴေရာင္ယူနီေဖာင္းဝတ္ တာဝန္က်ရဲဝန္ထမ္းတစ္ဦး လက္လွမ္းတားေနသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။